Dla wszystkich, którym nieobca jest śląska godka lub którym jej słuchanie sprawia przyjemność. Samodzielne czytanie po śląsku to już wyższa szkoła jazdy. Sugeruję więc słuchanie. Tym bardziej, że lektor to mistrz nad mistrzami.
Kōmisorz Hanusik to komedia kryminalna, na którą składa się kilka znakomitych opowiastek przemieszanych ze śląskim berami i bojkami, ze stworami głęboko zakorzenionymi w śląskiej kulturze, takimi jak Utopce, Połednice, Podciepy czy Skarbnik. Kłopot polega na tym, że te postaci żyją, jeśli są ludzie, którzy w nie wierzą. A o takich coraz trudniej, przecież nawet dzieci w naszym regionie uczy się o importowanych Złotej Kaczce i Smoku Wawelskim. A gdzie Szczigi, Szczigonie, Meluzyny, czy Beboki?

Opowiastki od strony kryminalnej może nie są arcydziełami, ale w połączeniu śląską mową i dużą dawką humoru, tworzą z niej książkę wybitną. Nie bez znaczenia są tu kartki z historii, obrazowe opisy śląskich realiów, od charakterystycznych niedzielnych obiadów, śląskich pejzaży, hałd, familoków, przez wypadki w kopalniach, upadające miasta ( chociaż autora trochę z tym Bytomiem poniosło), po śląskie pragnienie niezależności i bycia uznanym za naród, z własnym językiem, a nie gwarą. Zresztą w ostatnim spisie powszechnym ponad pół miliona osób zadeklarowało identyfikację śląską. Przecież to prawdziwy tłum, szanowni panowie decydenci! Udajecie, że narodu śląskiego nie ma? Więc może niegłupio by było, zgodnie z pomysłem autora, żeby potrafiący zmienić swój wygląd Ryszawy Erwin, podszył się za premiera i zrobił z tym porządek.

Dla wszystkich, którym nieobca jest śląska godka lub którym jej słuchanie sprawia przyjemność. Samodzielne czytanie po śląsku to już wyższa szkoła jazdy. Sugeruję więc słuchanie. Tym bardziej, że lektor to mistrz nad mistrzami.
Kōmisorz Hanusik to komedia kryminalna, na którą składa się kilka znakomitych opowiastek przemieszanych ze śląskim berami i bojkami, ze stworami...