Nie jest to opracowanie naukowe sensu stricto, mimo iż autor był wybitnym sumerologiem i może poszczycić się wieloma sukcesami i dokonaniami na polu tłumaczeń i odkrywania zapomnianych tekstów starożytnego Sumeru. Nie wyczytamy tu szczegółowych informacji o dziejach Sumeru, nie przywali nas mnogość dat oraz trudnych do wymówienia nazw starożytnych władców. I bardzo dobrze, bo takich cegiełek o wybitnie naukowym charakterze jest w bibliotekach wystarczająco dużo.

Tę książkę spokojnie przeczyta nawet ktoś, kto jakoś szczególnie nie interesuje się historią antyczną. Kramer zastosował tu bowiem chwyt znacznie ułatwiający czytelnikowi przyswojenie zaprezentowanej wiedzy i uświadomienie sobie rzeczywistej wartości dorobku cywilizacji Sumeru. W krótkich, acz treściwych, rozdziałach, zaprezentował kilkanaście literackich przykładów, dowodzących, że bardzo wiele aspektów kultury i cywilizacji bierze swój początek właśnie w starożytnym Sumerze. Że nawet wiele motywów biblijnych (lamentacje Hioba, rajskie paralele, przypowieść o potopie, a nawet idee zmartwychwstania) swój pierwowzór miało już na glinianych tabliczkach, znacznie starszych, niż najstarsze księgi Starego Testamentu...

Napisana bez naukowego nadęcia, ze swadą i lekkością. A równocześnie rzetelna i wiarygodna pod kątem zawartych informacji, ukazująca trud pracy badacza i tłumacza pisma klinowego, który z szeregu nieraz nieczytelnych krzaczków potrafi wyczarować poetyckie cudeńka.

Nie jest to opracowanie naukowe sensu stricto, mimo iż autor był wybitnym sumerologiem i może poszczycić się wieloma sukcesami i dokonaniami na polu tłumaczeń i odkrywania zapomnianych tekstów starożytnego Sumeru. Nie wyczytamy tu szczegółowych informacji o dziejach Sumeru, nie przywali nas mnogość dat oraz trudnych do wymówienia nazw starożytnych władców. I bardzo dobrze,...