Biografia kubańskiego przywódcy autorstwa niemieckiego dziennikarza V. Skierki da się podzielić na dwie, wyraźnie wyodrębnione części (chociaż sam Autor tego nie uczynił). Część pierwsza to przedstawienie losów Fidela Castro od dzieciństwa i młodości, poprzez rewolucyjną walkę i zdobycie władzy, uwikłanie się w meandry rywalizacji wielkich mocarstw: USA i ZSRR, aż po początek lat 90-ych XX w. Upadek ZSRR i bloku państw socjalistycznych, z którymi F. Castro związał Kubę, stanowi ważną cezurę w dziejach wyspy, samego bohatera, jak i w prezentowanej biografii. Część pierwsza przedstawia wydarzenia w sposób interesujący i obiektywny, Autor dostarcza zarówno obrazu ogólnego, jak i szczegółów – nie nużąc przy tym czytelnika ich nadmiarem. Te partie książki przeczytałem z autentycznym zainteresowaniem (chociaż bardziej dokładny opis walk partyzanckich na Kubie w latach 1956-1958 znaleźć można w biografiach współbojownika i przyjaciela F. Castro – Ernesto Che Guevary). Część druga, poświęcona dziejom Kuby oraz jej przywódcy w latach 90-ych XX w., wypadła już gorzej. I nie chodzi tu nawet o wskazywane w niektórych komentarzach zbytnie uszczegółowienie tematyki gospodarczej czy społecznej. Przede wszystkim Autor zatraca sporo z wcześniejszego obiektywizmu. Widoczna fascynacja postacią Maximo Lidera, równie dostrzegalna niechęć do Stanów Zjednoczonych, a także ogólnie systemu kapitalistycznego, prowadzą V. Skierkę na manowce. Stąd zdumiewające stwierdzenia, iż Kuba przeszła okres upadku ZSRR oraz bloku wschodniego najlepiej spośród wszystkich państw socjalistycznych czy podkreślanie wysokiego poziomu opieki socjalnej wobec ludności (oświata, służba zdrowia, brak głodu). To ostatnie jest może w jakimś sensie prawdą, ale Autor przytacza zarazem mnóstwo przykładów panującego na wyspie zamordyzmu, niskiego poziomu życia, zarobków na poziomie kilku dolarów miesięcznie itp. Nic dziwnego, że Kubańczycy „głosują nogami”, czego dowodem kolejne fale migracji do USA – często w dramatycznych okolicznościach (przeprawy przez morze przy wykorzystaniu wszystkiego, co utrzymuje się na powierzchni wody). Przytoczone wyżej opinie mogły wyjść jedynie spod pióra osoby, która nie doświadczyła na własnej skórze realiów życia w państwie „komunistycznym”. Istotnie, z pewnych wzmianek można wnioskować, iż V. Skierka zamieszkiwał zachodnią część Niemiec.
Wartość opracowania podnosi obfite wykorzystanie materiałów wywiadowczych, opinii, analiz itp., zgromadzonych na temat Kuby przez wschodnioniemieckie służby państwowe i udostępnionych po upadku Niemieckiej Republiki Demokratycznej w 1990 r. Znaczące braki pojawiają się natomiast w odniesieniu do wiadomości czysto biograficznych dotyczących Fidela Castro (kolejne małżeństwa, dzieci itp.). Na usprawiedliwienie Autora trzeba jednak stwierdzić, iż książkę pisał za życia kubańskiego przywódcy, a ten otaczał swoje sprawy prywatne ścisłą tajemnicą (co można zresztą zrozumieć). Wiele faktów ujawniono dopiero po śmierci Maximo Lidera w 2016 r.
Język książki, sposób prowadzenia narracji, żywość wykładu to z kolei poważne zalety opracowania. Widać dobre pióro dziennikarza.

Biografia kubańskiego przywódcy autorstwa niemieckiego dziennikarza V. Skierki da się podzielić na dwie, wyraźnie wyodrębnione części (chociaż sam Autor tego nie uczynił). Część pierwsza to przedstawienie losów Fidela Castro od dzieciństwa i młodości, poprzez rewolucyjną walkę i zdobycie władzy, uwikłanie się w meandry rywalizacji wielkich mocarstw: USA i ZSRR, aż po...