Kto z nas, przeglądając stare rodzinne fotografie, osobiste zapiski czy notatki bliskich, czytając zachowane gdzieś na dnie szuflady listy czy wsłuchując się we wspomnienia dziadków, rodziców bądź innych krewnych nie próbuje wyobrazić sobie tamtych, utrwalonych na kliszach, kartkach czy w ich pamięci lat - ich dzieciństwa, młodości, pierwszych uczuć, życiowych zmagań, zawodowych sukcesów, rodzicielstwa ...

"Dom żywiołów" jest niewyobrażalnie piękną i urzekającą książką, może nawet trochę metafizyczną, która prowadzi nas przez takie cudownie magiczne odkrywanie i układanie w całość historii rodzinnej; to jak układanie pięknej mozaiki, jak nanizanie na nitkę najpiękniejszych pereł, jak wypłukiwanie z rzecznego piasku samorodków złota, będących fragmentami życia naszych najbliższych.
Historia ma swój początek w 1905 roku i prowadzi przez niemal półwiecze ludzkich losów. Z fotografii, z widokówek przesyłanych z wielu europejskich miast, ze snutych niekiedy rodzinnych opowieści, z wygrzebanych z zakamarków pamięci wspomnień wyłania się obraz szczęśliwej, kochającej się rodziny, której jednak los nie oszczędził rozczarowań, bólu, dramatycznych przeżyć, ale której też dał miłość, radość, szczęście, spełnienie, a przede wszystkim poczucie jedności i trwałości. Nic nie zmieni przeszłości, ona jest taka, jak pozostaje w naszej pamięci, wspomnieniach, i to ona kształtuje naszą teraźniejszość i przyszłość. A zachowane zdjęcia, listy, pamiętniki czy wspomnienia mają nie pozwolić obecnym pokoleniom zapomnieć.

"Wzór podstawowy, dany na początku rozwija się w miliony odrębności, w indywidualnych losach, w zapisanym porządku. Nie wierzę w chaotyczne życie, gdyż zawsze powtarza się w nim to, co było nim Słowo stworzyło świat. Nic nie zostaje z rzeczy i niewiele zdań przetrwało swój czas. Próby uchwycenia, odsłonięcia. Zawsze próby.
Wszystko zaczyna się w wodzie, ziemi, powietrzu i ogniu. I tam się kończy. W czterech domach, w materii, która została dana. Nic nie rodzi się w domu z nicości, nawet sny w nim nie istnieją."

Kto z nas, przeglądając stare rodzinne fotografie, osobiste zapiski czy notatki bliskich, czytając zachowane gdzieś na dnie szuflady listy czy wsłuchując się we wspomnienia dziadków, rodziców bądź innych krewnych nie próbuje wyobrazić sobie tamtych, utrwalonych na kliszach, kartkach czy w ich pamięci lat - ich dzieciństwa, młodości, pierwszych uczuć, życiowych zmagań,...