Dobrze od czasu do czasu wyskoczyć poza amerykańsko – brytyjski układ zagranicznej literatury. Przyszła kolej na wizytę w Grecji, choć i to nie do końca o co mam pretensję, ale po kolei. Książkę zatytułowaną „Dendryty” napisała grecka pisarka Kallia Papadaki. Za temat swojej powieści przyjęła los emigranckiej rodzinie w trzech pokoleniach. Odmówiła chęci pisania epopei i skupiła się na zwięzłości. To wyszło na plus.

Mamy więc imigrantów, którzy osiedlają się w Stanach Zjednoczonych, co powoduje pierwsze kręcenie nosem. Mamy o tym książek i opowieści reporterskich aż nadto. Wiadomo już od początku czego można się mniej więcej spodziewać. I to się dzieje: początkowe próby wtopienia się w tłum nie wychodzą, a stąd już krótka droga do problemów, które z rozdziału na rozdział narastają. Pojawia się wątek mafijny, co prowadzi do filmoznawczych tropów edukacyjnych autorki. Jest sporo również o ekonomii, którą autorka również studiowała.

Piętrzące się sytuacje, często groteskowe (kolejny plus), prowadzą fabułą do istotnego zakleszczenia. Męskie archetypy muszą mierzyć się ze stratą i do nich będą należeć „wybory”, a mimo to najciekawsze są portrety najmłodszych uczestniczek powieści. Długie, rozwlekłe zdania nie są przeszkodą, gdyż pisane są w sposób przyswajalny. I tu też trochę szkoda, że autorka nie pokusiła się o jakieś większe pokomplikowanie, odklejone dygresje czy stylistyczne wariactwo. W sumie wyszło przyzwoicie, ale bez rewelacji.

Dobrze od czasu do czasu wyskoczyć poza amerykańsko – brytyjski układ zagranicznej literatury. Przyszła kolej na wizytę w Grecji, choć i to nie do końca o co mam pretensję, ale po kolei. Książkę zatytułowaną „Dendryty” napisała grecka pisarka Kallia Papadaki. Za temat swojej powieści przyjęła los emigranckiej rodzinie w trzech pokoleniach. Odmówiła chęci pisania epopei i...