Cała recenzja na: http://ksiazkowewyliczanki.blogspot.com/2017/09/kim-sa-czarodzieje-koni-krzysztof.html#more

Ponad dziesięć lat temu zupełnie przypadkiem trafiłam na pierwszą książkę autora. Pewnie gdyby nie przypadek, nigdy bym się nią nie zainteresowała, gdyż swoją niewielką objętością nie przykuwa uwagi. Wiele bym też straciła, bo mimo że minęło tyle lat, to utkwiła mi w głowie do dziś. Historia przemiany przeciętnego człowieka, pracoholika, który myśli o imprezach i upojnych nocach była tam dziełem przypadku, a może celowego działania losu.
Tym razem zabierając się za "Czarodziei koni" miałam wrażenie, że znów spotkałam się z bohaterem tamtej książki po kilkunastu latach. I tak jest w istocie bo Wojtek, bohater tej książki to jednocześnie bohater "Niosącej radość". Jest on obecne szczęśliwym posiadaczem domku i stadniny koni arabskich, gdzie zajmuje się ich szkoleniem, oswajaniem a czasami pracuje z bardzo trudnymi przypadkami koni skrzywdzonych przez ludzi.

Książka bardzo dużo zyskuje na języku, lekkim, gawędziarskim, dzięki któremu kolejne kartki historii przepływają z przyjemnością. Wśród historii koni i koniarzy cały czas pojawia się wątek tajemniczego atamana, który w końcu udaje się rozwiązać i który wprawia w zdumienie bohatera. Zastanawiam się jak wiele z tej historii ma swoje źródło w życiu, a ile z tego to wymysł pisarski. Z chęcią zdobyłabym odpowiedzi na te pytanie.

Cała recenzja na: http://ksiazkowewyliczanki.blogspot.com/2017/09/kim-sa-czarodzieje-koni-krzysztof.html#more

Ponad dziesięć lat temu zupełnie przypadkiem trafiłam na pierwszą książkę autora. Pewnie gdyby nie przypadek, nigdy bym się nią nie zainteresowała, gdyż swoją niewielką objętością nie przykuwa uwagi. Wiele bym też straciła, bo mimo że minęło tyle lat, to utkwiła mi...