„Skąd w ogóle wiadomo, że jest się sobą?”

Wciągająca i poruszająca opowieść o życiu Madeleine McCarthy i jej rodziny. Śledzimy losy małej Madeleine od momentu, kiedy z rodziną, tuż po wojnie przenosi się z Niemiec do Kanady aż po jej dorosłość. Autorka dość szczegółowo opisuje podróż i adaptację rodziny w miasteczku, w którym mieszkali piloci z rodzinami. Ojciec dziewczynki był zasłużonym pułkownikiem lotnictwa, a w nowym miejscu szkolił pilotów. Częste zmiany miejsc zamieszkania, zmiany szkół i przyjaciół były najtrudniejsze dla dzieci. Kiedy Madeleine zaczyna zachowywać się „inaczej”, rodzice przypisują to zmianie środowiska. Nawet morderstwo koleżanki nie powoduje, że Madeleine zwierza się najbliższym co ją spotkało, a tylko czuje się współwinna całej tragedii. Traumatyczne chwile, smutek, lęk otoczenia pozostają w niej na zawsze. Stara się wyprzeć z pamięci zdarzenia z tamtych lat, ale wystarczy jedna rozmowa aby powróciły z siłą wodospadu.
To książka, która pozostawia po sobie ślad. Skończyłam ją kilka dni temu i cały czas myślę o małej dziewczynce, która ma kochających rodziców, dbających o dom, o dobre relacje, a mimo to nie jest w stanie im się zwierzyć. Autorka porusza jeszcze jeden problem, problem etyczny.
Ojciec Madeleine wikła się w sprawy, na przebieg których nie ma wpływu, a jego świat przestaje być czysty i staje się mocno szary.
Bardzo dobra powieść.

„Skąd w ogóle wiadomo, że jest się sobą?”

Wciągająca i poruszająca opowieść o życiu Madeleine McCarthy i jej rodziny. Śledzimy losy małej Madeleine od momentu, kiedy z rodziną, tuż po wojnie przenosi się z Niemiec do Kanady aż po jej dorosłość. Autorka dość szczegółowo opisuje podróż i adaptację rodziny w miasteczku, w którym mieszkali piloci z rodzinami. Ojciec...