Zawsze bardzo cieszy mnie każda zapowiedź wydania książki bałkańskiego autora przez polskie wydawnictwa. Czasem trafiam na takie zapowiedzi przypadkiem, bo same wpadają w oczy np. w social mediach, a czasem wyciągam informacje o planowanych premierach niemalże spod ziemi, bo promocję mają mizerną.

I tak było z książką "Całkiem skromne prezenty", o której przeczytałam, kiedy szukałam informacji o bałkańskich laureatach Nagrody Literackiej Unii Europejskiej. Uglješa Šajtinac został wyróżniony za swoją powieść w 2014 roku. U nas pojawiła się w przekładzie Marty Dobrowolskiej-Kierył pod koniec 2021 r.

Wg. opisu wydawcy jest to "powieść epistolarna, w której dwaj bracia wymieniają się mailami na temat pozornie zwyczajnej, ale w gruncie rzeczy niezwykłej, egzystencji w Serbii i Stanach Zjednoczonych. Swego rodzaju kronika rodzinna przeplata osobiste wspomnienia bohaterów z szeregiem niełatwych pytań o świat, w którym żyjemy". No i na tym opisie chyba kończy się moja radość z wydanego tytułu, znowu zabrakło chemii. Czytając listy, które pisali do siebie bracia, ich dywagacje o sensie pojawienia się na balu z okazji rocznicy matury, wspomnienia z dzieciństwa, czy relacje z próby podboju amerykańskiej sceny teatralnej, bardziej czułam się znużona niż zainteresowana.

Mnie niestety Šajtinac nie zachwycił, ale może kogoś do siebie przekona.

Zawsze bardzo cieszy mnie każda zapowiedź wydania książki bałkańskiego autora przez polskie wydawnictwa. Czasem trafiam na takie zapowiedzi przypadkiem, bo same wpadają w oczy np. w social mediach, a czasem wyciągam informacje o planowanych premierach niemalże spod ziemi, bo promocję mają mizerną.

I tak było z książką "Całkiem skromne prezenty", o której przeczytałam,...