Autorka książki Nina Burton choć wychowywała się w mieście, to przyroda nigdy nie była jej obca. W spadku po zmarłej mamie odziedziczyła stary dom na wsi, który wymagał remontu. W swojej książce pt. „Bujne życie pewnego domu” opisała wszystko, co wiedziała na temat ziemskiego życia – przyrodę mówiącą wieloma językami. To, co lata i pełźnie, wspina się i pływa posługuje się językiem bliższym naturze. Tylko trzeba się w niego wsłuchać. Niektóre z tych stworzeń były przyziemnymi (mrówki), inne unosiły się lekko na skrzydłach (nietoperze), a jeszcze inne przebijały się przez glebę niczym korzenie (dżdżownice). Jak więc rozumieć o czym rozmawiają? Dom autorki zamieszkiwał pewien dziki lokator – wiewiórka. Czy możliwe jest dzielenie się przestrzenią z leśnym zwierzęciem? Ten mały rudzielec – wszyscy to wiedzą, staje się uciążliwy i hałaśliwy, w dodatku strasznie głośno się drapie. Zapewne ma pchły, jak z resztą każde zwierzę żyjące na wolności. Poza tym wiewiórki znaczą granice swojego terytorium łapkami umoczonymi we własnym moczu. I oto właśnie takie harce odbywały się u autorki pod wspólnym dachem. Do tego piejący kogut z rana oraz gruchoczące gołębie, a i jeszcze wrony… Choć autorka wcale nie narzeka, to czerpie inspiracje do pisania i zachwyca się tymi zwierzętami. Uważa, że np. ”wrony zbierają się przy umierających krewnych, aby im towarzyszyć w ostatnich chwilach życia”. Ptaki te posiadają doskonałą pamięć, jeśli zaprosi się ich do gry w memory, bez problemu dopasowują identyczne obrazki. Co więcej, ich zdolność do rozpoznawania ludzkich twarzy jest tak niezawodna, że armia amerykańska próbowała włączyć je do poszukiwania Osamy Bin Ladena. Szczególnie zapadają w pamięć osoby, które zrobiły im jakąś krzywdę, na dodatek uczą inne wrony, jak na odległość rozpoznać łobuza. Niezwykłe, a jednocześnie fascynujące. Autorka w swej książce – „Bujne życie pewnego domu” ma więcej dla Was takich ciekawostek, którymi chętnie się podzieli. Opisuje, np. język mrówek, który wydaje się bardzo złożony. Może wskazywać drogę, ostrzegać, informować o źródle pokarmu i wyrażać przynależność, może opisywać teren oraz wyznaczać role w grupie. Do tego dochodzą jeszcze kłamstwa i tajne komunikaty przekazywane za pomocą szyfrów. Fascynujące są także ośmiornice. Mają trzy serca wypełnione szlachetną, błękitną krwią, dziewięć mózgów i osiem chwytnych ramion. Trzymane w akwariach potrafią układać puzzle, otwierać słoiki, a nawet wyciągać korki z butelek. Niezwykłe prawda? Tak więc życie na działce tętniło na całego. Ale tylko wtedy, gdy była cisza, bo gdy pojawili się ludzie, zwierzęta trzymały się z daleka. To niezwykłe jak życie potrafi być różnorodne. Polecamy: Dobre Recenzje