Zrobiłam ryż z przepisu z tej książki kucharskiej - był super - już nigdy nie ugotuję ryżu w woreczku! Nigdy! Z zasady nie gotuję, nie lubię, mogłabym żyć bez kuchni w domu ALE kocham jeść i kocham indyjską kuchnię za przyprawy, za to że można jeść, płakać i smarkać jednocześnie. Miałam możliwość mieszkać przez trochę w induskim domu, próbować domowej kuchni, za którą od powrotu do Polski szalenie tęsknię. Książkę wzięłam do współpracy głównie z powodu przypomnienia sobie tego czasu w Indiach.
Zrobiłam jedno danie, które w sumie nie jest daniem, ale szykuję się na kolejne bardziej zaawansowane, które nawet dla mnie wydają się dość proste w wykonaniu - jak dla mnie duży plus tej książki. Czytałam z nostalgią i trochę łezką w oku. Większość dań znam z Indii i mimo, że jeszcze ich nie gotowałam, przypominałam sobie te smaki.
Książka jest bardzo ładnie wydana, zdjęcia dań oraz kawałka Indii robią robotę - przeglądając robiłam się głodna. Bardzo na plus lista składników potrzebnych w kuchni, ile tam aromatów, kolorów i smaków!!! Autorka napisała bardzo przyjemne wprowadzenie o swojej rodzinie, korzeniach i rodzinnej kuchni. Rozbudziła we mnie jeszcze większe pragnienie powrotu do Indii - jak nie zamieszkam tam na starość, to się wkurzę.

Ps. Przede mną książkę czytała moja mama i to raczej ona będzie wypróbowywać wszystkie z niej przepisy - ja będę jeść, bo jeść kocham, zwłaszcza domowe induskie jedzenie. Obie polecamy, zachęcam do spróbowania, kupowania tych wszystkich aromatycznych przypraw i jedzenia z bliskimi, bo ta książka to też i książka o rodzinie.

Zrobiłam ryż z przepisu z tej książki kucharskiej - był super - już nigdy nie ugotuję ryżu w woreczku! Nigdy! Z zasady nie gotuję, nie lubię, mogłabym żyć bez kuchni w domu ALE kocham jeść i kocham indyjską kuchnię za przyprawy, za to że można jeść, płakać i smarkać jednocześnie. Miałam możliwość mieszkać przez trochę w induskim domu, próbować domowej kuchni, za którą od...