Sięgnęłam po "Apetyt na miłość" Stephanie Kate Strohm
z nadzieją na lekką romantyczną nastolatkową historię osadzoną w szkole kulinarnej.

Składniki:
Paryż, młodzież, szkoła, kuchnia, nieporozumienia i zakochanie.

Przygotowanie:
Podziel książkę na krótkie rozdziały
i naprzemiennie koncentruj się na jednym z dwójki bohaterów.
Każ bohaterom na zmianę zbliżać się i oddalać.
Nie pozwól bohaterom zbyt wiele rozmawiać.
Pisz dużo o jedzeniu, gotowaniu i pieczeniu.
Opisuj wrażenia smakowe.
Pomyśl o dobrym zakończeniu.

Efekty:
dużo cudownych kuszących opisów potraw,
sporo rzeczy kulinarnych, których nie rozumiałam,
brak przywiązania do bohaterów,
zaciekawienie pod koniec książki,
satysfakcjonujące zakończenie.

Morał:
Najważniejsi są ludzie! :-)



Poniżej trzy cytaty.
Żeby pobudzić wyobraźnię (i kubki smakowe ;-)

Strona 56
Na jednej ze ścian znajdował się regał z przyprawami, największy, jaki Rosie widziała. Inny mieścił więcej rodzajów mąki niż w całym dziale z mąką w Walmarcie - zobaczyła tam mąki mające najróżniejsze przeznaczenie: do ciast, chleba, makaronów, mąkę typu podwójne zero i jakąś ciemniejszą. prawdopodobnie gryczaną. Rosie żałował, że nie może podbiec do tego regału, pootwierać pojemników i rozcierać mąki między palcami. Nigdy nie widziała podwójnego zera
w prawdziwym życiu, ale wiedział,a że to tajemnica miękkiego ciasta do makaronu. Obok mąki było coś, czego chciałaby dotykać jeszcze bardziej - cukier. Granulowany, puder, perlisty, trzcinowy, demerera, turbinado, muscovado, jasne
i ciemne - aż w jej głowie huczało od pomysłów, co mogłaby przygotować, gdybym miała te cukry do dyspozycji,
jak każdy wybór wpływały fundamentalnie na naturę tego, co chciałaby upiec - zmieniłby strukturę okruchów,
kolor, fakturę, wszystko.

Strona 128
Gallettes okazały się ciemniejsze, orzechowobrązowe, co zawdzięczały mące gryczanej, były złożone w kwadraty
z wytrawnym nadzieniem, prześwitującym kusząca przez ciasto. (...) To się nazywa oeuf miroir. (...)
Dobry sos. Smaki eksplodowały jej w ustach mąka gryczana okazała się rewelacyjna - bardziej orzechowa, niż się spodziewała, nie do końca jednak jak orzech, ale nie potrafiła tego określić w inny sposób. Miała własny subtelny smak, brzegi ciasta były chrupiące, a faktura idealnie miękka, niemal gąbkowa w miejscu, gdzie gruyère stapiał się ze słoną szynką, i zanim Rosie się zorientowała, zjadła trzy kawałki.

Strona 129
Crêpe au sucre był to cienki trójkąt posypany cukrem. Rosie miała wrażenie, że kryształki cukru skrzyły się
w ciemnawym oświetleniu restauracji. Odcięła mały trójkąt od góry i włożyła do ust. I to... to było wszystko.
Prosta potrawa, która przypomniała Rosie, że czasem rzeczy najprostsze są najlepsze. Naleśnik był złotawy i maślany,
a skarmelizowany cukier - chrupiący, zanim szybko rozpuścił się w ustach, rozpływając się jej po języku. Nie mogło tam być niczego więcej poza masłem, cukrem, mąką i mlekiem. Mimo to... te proste składniki przemieniły się w coś transcendentnego. I to, jak pomyślała Rosie, było dokładnie siłą gotowania.



Ślinka cieknie, co? ;-)
Macie ochotę coś ugotować / upiec?
Albo poczytać o nieumiejących się dogadać zakochanych nastolatkach?
Idźcie do kuchni! Albo sięgnijcie po książkę "Apetyt na miłość".



https://bajdocja.blogspot.com/2019/09/apetyt-na-miosc.html

Sięgnęłam po "Apetyt na miłość" Stephanie Kate Strohm
z nadzieją na lekką romantyczną nastolatkową historię osadzoną w szkole kulinarnej.

Składniki:
Paryż, młodzież, szkoła, kuchnia, nieporozumienia i zakochanie.

Przygotowanie:
Podziel książkę na krótkie rozdziały
i naprzemiennie koncentruj się na jednym z dwójki bohaterów.
Każ bohaterom na zmianę zbliżać się i...