Absolutna maestria wyobraźni, języka, dowcipu. Jeremi Przybora był mistrzem zaklinania rzeczywistości w formę prostą, ale jednocześnie nadającą pozornie zwykłym sytuacjom aurę wydarzeń magicznych. Bo te utwory nie są tylko o miłości, porzuceniu, czy przemijaniu. Część z nich ma naturę co najmniej frywolną. Ale jest też piękna piosenka o tym, czy zasadne jest mówienie, że pies zdechł, zwłaszcza, gdy było to bardzo porządne stworzenie. Jest utwór o urokach przeprowadzki, czy mieszkania w przeciętnej, niczym niewyróżniającej się gminie. Ale jak to jest napisane! Jak te słowa same dla siebie stwarzają rytm i melodię! Jak tu pięknie można zaobserwować, że autor sam miał mnóstwo zabawy pisząc te teksty („Shimmy szuja”)! Jak prostymi słowami buduje się napięcie i dramat godzien szekspirowskich tragedii („Smutny deszczyk”)! Wojciech Młynarski w przedmowie do tego zbioru napisał, że takich poetów już nie ma i miał niestety rację. Słuchając utworów pisanych współcześnie nie czuje się już takiej lekkości, jak w piosenkach Jeremiego Przybory, nie ma tego sprzężenia między twórcą, wykonawcą i odbiorcą. A czytając te teksty można się wzruszyć, zadumać i uśmiechnąć. No piękne to jest po prostu i basta!

Absolutna maestria wyobraźni, języka, dowcipu. Jeremi Przybora był mistrzem zaklinania rzeczywistości w formę prostą, ale jednocześnie nadającą pozornie zwykłym sytuacjom aurę wydarzeń magicznych. Bo te utwory nie są tylko o miłości, porzuceniu, czy przemijaniu. Część z nich ma naturę co najmniej frywolną. Ale jest też piękna piosenka o tym, czy zasadne jest mówienie, że...

Nikt tak się nie bawi słowem, rymami jak robił to Przybora. ( No może jeszcze Spięty). Wiele przyjemnych minut spędzonych nad tekstami, teraz poznanymi w formie pisanej.
Niektóre znane od lat, niektóre są dla mnie nowością. Bardzo ładne wydanie, bardzo dziękuję L.

Nikt tak się nie bawi słowem, rymami jak robił to Przybora. ( No może jeszcze Spięty). Wiele przyjemnych minut spędzonych nad tekstami, teraz poznanymi w formie pisanej.
Niektóre znane od lat, niektóre są dla mnie nowością. Bardzo ładne wydanie, bardzo dziękuję L.

Utwory, które możemy kojarzyć nie tylko z Kabaretem Starszych Panów. Zawarte w nich myśli zagościły już w powszechnie stosowanym zbiorze powiedzeń, inne mogą być dla nas nowymi odkryciami. Nie tracą na aktualności. Zachwycają, wzruszają, zachęcają do namysłu, czasem wywołują uśmiech na twarzy.
Dawkowałam sobie tę lekturę nie ze względu na objętość, ale ze względu na przyjemność obcowania z jej treścią.

Utwory, które możemy kojarzyć nie tylko z Kabaretem Starszych Panów. Zawarte w nich myśli zagościły już w powszechnie stosowanym zbiorze powiedzeń, inne mogą być dla nas nowymi odkryciami. Nie tracą na aktualności. Zachwycają, wzruszają, zachęcają do namysłu, czasem wywołują uśmiech na twarzy.
Dawkowałam sobie tę lekturę nie ze względu na objętość, ale ze względu na...

Lektura sprawiła mi wielką przyjemność. Większość piosenek można odsłuchać w Internecie. Zachwyca mnie stale łatwość i lekkość pióra autora, zabawa słowem - w tym tworzenie nowych słów - oraz językiem, który poprzez swoją zawiłość wymaga nienagannej dykcji od śpiewającego. Treści rozmaite, często nawet bardziej frywolne niż w obecnych piosenkach, ale napisane językiem, który stale budzi uznanie.

Lektura sprawiła mi wielką przyjemność. Większość piosenek można odsłuchać w Internecie. Zachwyca mnie stale łatwość i lekkość pióra autora, zabawa słowem - w tym tworzenie nowych słów - oraz językiem, który poprzez swoją zawiłość wymaga nienagannej dykcji od śpiewającego. Treści rozmaite, często nawet bardziej frywolne niż w obecnych piosenkach, ale napisane językiem,...

Znane mniej i bardziej, wiersze-piosenki nie tylko z Kabaretu Starszych Panów. Finezyjne, pełne wdzięku i uroku. Wstępem opatrzone przez Wojciecha Młynarskiego, który porównuje maestrię Jeremiego Przybory z liryzmem K.I.Gałczyńskiego. I może to prawda, że "nie ma już takich poetów", ale zostaje cudowna poezja i muzom niech będą za nią dzięki.

Znane mniej i bardziej, wiersze-piosenki nie tylko z Kabaretu Starszych Panów. Finezyjne, pełne wdzięku i uroku. Wstępem opatrzone przez Wojciecha Młynarskiego, który porównuje maestrię Jeremiego Przybory z liryzmem K.I.Gałczyńskiego. I może to prawda, że "nie ma już takich poetów", ale zostaje cudowna poezja i muzom niech będą za nią dzięki.

Zebranych wiele różnych utworów - z czasów Kabaretu, a także z innych inicjatywny Pana Przybory. Teksty emocjonalne, mądre, z przymrużeniem oka... Na humor zły, dobry i średni. W sumie na każdą okazję - zarówno czytając po kolei, jak i losowo wybierając utwór.
Wydane bardzo estetycznie, z dwoma indeksami, dzięki którym wszystko można odnaleźć raz dwa.

Zebranych wiele różnych utworów - z czasów Kabaretu, a także z innych inicjatywny Pana Przybory. Teksty emocjonalne, mądre, z przymrużeniem oka... Na humor zły, dobry i średni. W sumie na każdą okazję - zarówno czytając po kolei, jak i losowo wybierając utwór.
Wydane bardzo estetycznie, z dwoma indeksami, dzięki którym wszystko można odnaleźć raz dwa.

Moja niegdysiejsza fascynacja trwa, zmieniając się po drodze w mocniejsze uczucia.
Z każdym przeczytanym słowem, które napisał, ze zdaniem, które złożył i z każdym tekstem , który stworzył jestem coraz bardziej zauroczona.
Z resztą, jak tu się nie zakochać? Obojętną być? Nie da się.
Piosenki prawie wszystkie mam od niedawna, podoba mi się nie tylko to co w środku, ale także jej wydanie, okładka, czcionka, papier, format - mały tomik, idealny do torebki (gdy ktoś, tak jak ja kieruje się wyborem takowej ze względów pojemnościowych).
A wewnątrz? Magia istny czar!
Moc przykładów na to jak cudownym poetą jest Jeremi Przybora. I choć większość jego tekstów to teksty piosenek, ja traktuję tą książkę jako Jego prawie wszystkie wiersze. W czym objawia się ta wyjątkowość? Według mnie w sposobie posługiwania się językiem, żonglerce słowami, która powoduje, że uświadamiamy sobie(lub w łagodniejszych przypadkach przypominamy) jak piękny, bogaty i różnorodny jest nasz język polski.
Wzniosłych uczuć jest we mnie więcej, rodzą się wciąż nowe, z każdym ponownym otwarciem książki: refleksja, zaduma, humor, żądza, radość. Jestem zachwycona.
Uwielbiam.
Podziwiam.
Szanuję.

Moja niegdysiejsza fascynacja trwa, zmieniając się po drodze w mocniejsze uczucia.
Z każdym przeczytanym słowem, które napisał, ze zdaniem, które złożył i z każdym tekstem , który stworzył jestem coraz bardziej zauroczona.
Z resztą, jak tu się nie zakochać? Obojętną być? Nie da się.
Piosenki prawie wszystkie mam od niedawna, podoba mi się nie tylko to co w środku, ale także...

Piękne, mądre, zabawne, wzruszające teksty. Wiecznie młode.

Piękne, mądre, zabawne, wzruszające teksty. Wiecznie młode.

CUDOWNE

CUDOWNE

„Bo tu - po tej stronie rzęs,
cudowny bezsens sprawia,
że bezlitosny sens
moich spraw sensu się pozbawia”

(Nie budźcie mnie!)

Majstersztyk.
Tylko jeden cytat, żeby tylko posmakować.
Życzę miłych wrażeń

„Bo tu - po tej stronie rzęs,
cudowny bezsens sprawia,
że bezlitosny sens
moich spraw sensu się pozbawia”

(Nie budźcie mnie!)

Majstersztyk.
Tylko jeden cytat, żeby tylko posmakować.
Życzę miłych wrażeń