Hartmut Gagelmann

Wielu ludzi dzisiaj uważa za bezsensowne – życie upośledzonego. Cóż to zresztą znaczy „upośledzonego”? Wszyscy przecież zaczynamy nasze życie od krzyku, nie umiemy chodzić, nie umiemy mówić. Długo trzeba nas karmić, długo trzeba nas myć. I kiedy po wielu latach nauczymy się już chodzić, mówić i pisać, nadal potrzebujemy pomocy innych ludzi. Bez rodziców, nauczycieli i przyjaciół nie bylibyśmy zdolni do życia. I jeśli szczęśliwie dożyjemy sędziwego wieku, to być może nadejdzie taki dzień, kiedy znów będziemy potrzebowali ludzi, którzy będą nas karmić i myć. Może nadejdzie taki dzień, kiedy znów nie będziemy umieli mówić ani chodzić.

Wielu ludzi dzisiaj uważa za bezsensowne – życie upośledzonego. Cóż to zresztą znaczy „upośledzonego”? Wszyscy przecież zaczynamy nasze życie od krzyku, nie umiemy chodzić, nie umiemy mówić....

Rozwiń Zwiń Zobacz więcej

Dopiero parę lat później przekonam się, że to spotkanie miało pozostawić w moim życiu głęboki ślad. Ślad, który jak wszystkie ślady jest raną, ale też jak wszystkie bruzdy rodzi coś nowego.

Dopiero parę lat później przekonam się, że to spotkanie miało pozostawić w moim życiu głęboki ślad. Ślad, który jak wszystkie ślady jest raną, ale też jak wszystkie bruzdy rodzi coś nowego.

Zobacz więcej

Sercem zostałem przy Tobie, ale tym nie możesz, tym nikt nie potrafi żyć.

Sercem zostałem przy Tobie, ale tym nie możesz, tym nikt nie potrafi żyć.

Zobacz więcej