Kaznodzieja: Zdarzyło się w Teksasie

Cykl „Kaznodzieja” to porywająca lektura. Jest tak wiele aspektów, o których można tu powiedzieć, że doprawdy trudno znaleźć miejsce startu. No ale weźmy, niech będzie: Kaznodzieja jest opowieścią typu „love story”. Albo nie: Kaznodzieja jest historią o przyjaźni między mężczyznami. Inaczej: Kaznodzieja jest przypowieścią o świecie z gruntu niesprawiedliwym, bowiem rządzonym przez ludzi, których stworzył Bóg - a potem zostawił ich samych sobie, w swoim pragnieniu umiłowania pozwolił, by doszli do tej miłości samodzielnie, bez nacisku. I jest również Kaznodzieja historią świata z lat 90., w którym już tylko najbardziej naiwni - oraz ci niespecjalnie inteligentni - wierzą, że istnieje coś takiego jak „amerykański sen”, czyli świat, w którym uczciwą pracą się ludzie bogacą.

Garth Ennis w Kaznodziei pomieszał to, co kocham w filmie „Prawdziwy romans”, z tym, co uwielbiam w filmie „Dogma”, a całość umieścił w brutalnym (okropnie brutalnym) świecie, którego dramatyzm wskakuje na najwyższe możliwe tony. Jednocześnie przyjemnie czyta się o prawdziwej, męskiej przyjaźni Jessego z Cassidym, podobnie w zaangażowany sposób patrzymy na związek Jessego z Tulip, niejednokrotnie trzaśniemy się w czoło patrząc, jak coś tak pięknego jak miłość jest aż tak trudne; jak złączenie dwóch osobowości, które niewątpliwie pragną się wzajemnie, jest usłane takimi wilczymi dołami. Samo życie.

Jest i Bóg i aniołowie, dosłownie, jako postaci faktycznie istniejące. Dla niektórych i dziś może to być obrazoburcze (a co dopiero w połowie lat 90.!),ale myślę, że jednak dla większości będzie to już lektura jak najbardziej zdatna. Organizacja, z którą przychodzi się mierzyć naszemu Kaznodziei jest jednoznacznie kojarzona z licznymi religijnymi organizacjami naszego świata, a mocne przerysowanie faktów nie tylko nie utrudnia, ale wręcz ułatwia spojrzenie na religijne instytucje z boku, krytycznie, bez poczucia zagrożenia czy wykonywania czynu grzesznego.

Jest tak wiele stron, z których można na cykl spoglądać - tak ogromne wrażenie robi. Garth Ennis i Steve Dillon stworzyli serię, która jak mało która w amerykańskim komiksie zawiera początek, rozwinięcie i koniec, nie jest przeciągnięta o ani jeden epizod, a całość zwyczajnie zwala z nóg. Szczególnie, że mam wrażenie, że my u nas dopiero stosunkowo od niedawna mamy taki świat, jaki przed trzydziestu łaty pokazywał Ennis w USA: gadające głowy w telewizji, które doprawdy nie mają nic do powiedzenia, najgorsze męty z tytułami ministrów, każda, nawet największa głupota, która im się opłaca objawiana niczym słowo boże i jedyne możliwe działania, inaczej no po prostu będzie “finis poloniae”. I te pozwy, wykorzystywanie ludzi utalentowanych przez cwaniaków, którzy krążą jak sępy wokół faktycznie posiadających talent przedstawicieli naszego gatunku, wieczne kłamstwa, życie na koszt buraków-podatników, łamanie z dnia na dzień obietnic bez najmniejszego wstydu - oto, co pokazuje Ennis w tle tej pasjonującej historii. Ale tylko dla dorosłych, ostrzegam. Moim zdaniem jest to dzieło wybitne, które po prostu trzeba posiadać na regale na honorowym miejscu.

Cykl „Kaznodzieja” to porywająca lektura. Jest tak wiele aspektów, o których można tu powiedzieć, że doprawdy trudno znaleźć miejsce startu. No ale weźmy, niech będzie: Kaznodzieja jest opowieścią typu „love story”. Albo nie: Kaznodzieja jest historią o przyjaźni między mężczyznami. Inaczej: Kaznodzieja jest przypowieścią o świecie z gruntu niesprawiedliwym, bowiem...

lubię to!

lubię to!

Dużo się nasłuchałem na temat tego komiksu i być może liczyłem na totalne odjechanie, które nie nastąpiło. Mimo to klimat i fabuła zapowiada się ciekawie.

Dużo się nasłuchałem na temat tego komiksu i być może liczyłem na totalne odjechanie, które nie nastąpiło. Mimo to klimat i fabuła zapowiada się ciekawie.

Dużo humoru, ciekawa, wciągająca fabuła, która skłania do sięgnięcia po kolejne części. Co z pewnością zrobię.

Dużo humoru, ciekawa, wciągająca fabuła, która skłania do sięgnięcia po kolejne części. Co z pewnością zrobię.

absolutne arcydzieło... nie da się tego komiksu porównać z żadnym innym... swoją drogą nie rozumiem dlaczego egmont tego nie wznawia... cały nakład poszedłby w jeden dzień...

absolutne arcydzieło... nie da się tego komiksu porównać z żadnym innym... swoją drogą nie rozumiem dlaczego egmont tego nie wznawia... cały nakład poszedłby w jeden dzień...

Tu rozpoczęła się jedna z najlepszych lektur jakie miałem przyjemność czytać, rysunki Stave'a Dillona, kontrowersyjna fabuła, którą pisał Garth Ennis i naprawdę ciekawe postaci. Każdy tom komiksu jest inny, przechodzi płynnie od przygodówki z elementami komedii po thriller.

Tu rozpoczęła się jedna z najlepszych lektur jakie miałem przyjemność czytać, rysunki Stave'a Dillona, kontrowersyjna fabuła, którą pisał Garth Ennis i naprawdę ciekawe postaci. Każdy tom komiksu jest inny, przechodzi płynnie od przygodówki z elementami komedii po thriller.

Bardzo ciekawy tytuł. To co od razu rzuca się w oczy to świetnie wykreowani bohaterowie, zarówno ten tytułowy, jak i właściwie cała reszta. Fabuła wciąga od samego początku, od tej historii praktycznie nie można się oderwać. Całość wygląda bardzo dobrze także pod względem graficznym, choć trzeba przyznać, że na pierwszym planie stoi tu jednak fabuła. Ciekawy jestem w jakim kierunku pójdzie to wszystko dalej, niebawem będę się przekonywał.

Bardzo ciekawy tytuł. To co od razu rzuca się w oczy to świetnie wykreowani bohaterowie, zarówno ten tytułowy, jak i właściwie cała reszta. Fabuła wciąga od samego początku, od tej historii praktycznie nie można się oderwać. Całość wygląda bardzo dobrze także pod względem graficznym, choć trzeba przyznać, że na pierwszym planie stoi tu jednak fabuła. Ciekawy jestem w jakim...

Ocena dla całej serii.

Ocena dla całej serii.

Nie jestem wielkim entuzjastą komiksów, ale o Kaznodziei usłyszałem już dawno. Problem w tym, że zebranie wszystkich albumów łatwe nie jest. Teraz wiem, że było warto. Kaznodzieja to nie zwyczajny komiks, to arcydzieło! Dzieło kultowe, szalone, brutalne jak cholera, pełne bluzgów i krwi, a zarazem inteligentne i szydercze. Dawno nie spotkałem tak charyzmatycznych bohaterów. Już sam pomysł wyjścia dla fabuły jest genialny, podobnie jak sposób prowadzenia narracji i kreska rysownika. Polecam każdemu kto nie boi się odważnych tematów.

Nie jestem wielkim entuzjastą komiksów, ale o Kaznodziei usłyszałem już dawno. Problem w tym, że zebranie wszystkich albumów łatwe nie jest. Teraz wiem, że było warto. Kaznodzieja to nie zwyczajny komiks, to arcydzieło! Dzieło kultowe, szalone, brutalne jak cholera, pełne bluzgów i krwi, a zarazem inteligentne i szydercze. Dawno nie spotkałem tak charyzmatycznych bohaterów....

http://kovac5czyta.blogspot.com/2015/01/kaznodzieja.html

http://kovac5czyta.blogspot.com/2015/01/kaznodzieja.html