Adriana Trigiani (ur. 1959 w Virginia, USA) - amerykańska pisarka pochodzenia włoskiego, popularna nie tylko jako autorka powieści i scenariuszy, lecz również jako reżyserka. Publikuje od roku 2000, a omawiana jest jej siódmą (2005)

Na LC dostała 5,16 (19 ocen i 5 opinii). Nie interesuje mnie kuchnia, nawet włoska, ani dekoracja wnętrz, a w opinii wykorzystuję obecnie czytelniczkę LC - „madzulas”, która dala 4 gwiazdki:

„Historia toczy się bardzo powoli i sennie. Szczerze powiedziawszy-nie dotrwałam do końca. Niestety nie przypadła mi do gustu"

Ja też, a opinię uzupełniam jednym słowem: NUDA. Przeczytawszy pozostałe cztery recenzje na LC, uwzględniam ich autorów odczucia i argumenty i daję o oczko więcej tj 5

Adriana Trigiani (ur. 1959 w Virginia, USA) - amerykańska pisarka pochodzenia włoskiego, popularna nie tylko jako autorka powieści i scenariuszy, lecz również jako reżyserka. Publikuje od roku 2000, a omawiana jest jej siódmą (2005)

Na LC dostała 5,16 (19 ocen i 5 opinii). Nie interesuje mnie kuchnia, nawet włoska, ani dekoracja ...

Jestem pełna uznania dla autorki za wszelkie opisy wnętrz, metkowane szczegóły ich wystroju i nadanie im walorów smakowitego kąska, dla koneserów. Z przyjemnością przeczytane, perypetie rodzinne są wartością dodatkową.

Jestem pełna uznania dla autorki za wszelkie opisy wnętrz, metkowane szczegóły ich wystroju i nadanie im walorów smakowitego kąska, dla koneserów. Z przyjemnością przeczytane, perypetie rodzinne są wartością dodatkową.

Książka zadziwiająco inna niż inne...cudownie obyczajowa, ale wprowadzająca czytelnika w świat sztuki, wiary, przemyśleń człowieka -artysty.

Książka zadziwiająco inna niż inne...cudownie obyczajowa, ale wprowadzająca czytelnika w świat sztuki, wiary, przemyśleń człowieka -artysty.

"Rokoko" to trzecia książka Adriany Trigiani, po którą sięgnęłam. Autorka posiada swój wyrazisty styl, który i w tej powieści zdominował całą historię. Książka ta, pełna specjalistycznych opisów, barw, nazw tkanin i zgłębiania tajników wnętrzarstwa, przeciętnego czytelnik może mocno znudzić. Jednakże jeśli ktoś dobrnie do końca, okaże się, że właśnie przeczytał książkę, która oprócz wiedzy, dodała mu otuchy i siły, bo wraz z przemijającymi kartkami, zaczynałam utożsamiać się z przyjaznym Bartolomeo oraz perypetiami głośnej, troszkę dziwacznej, ale jakże kochającej rodziny di Crespi.
Oprócz soczystych opisów wnętrz, w książce można znaleźć przepisy na pyszne włoskie potrawy oraz mnóstwo rad, które przydadzą się każdemu, kto w niedalekiej przyszłości zmierzy się z remontem. Ponadto klimat lat '70, zmiana obyczajowości, zderzenie nowego pokolenia z tym starym - to fantastyczne tło dla niezbyt rozbudowanej, ale ciekawej w swojej prostocie historii.
Jeśli natomiast, drogi czytelniku, szukasz powieści o burzliwych związkach, pełnej uniesień, wzruszeń i śmiechu - "Rokoko" nie jest dla Ciebie. Bo tu nie o emocje ludzkie chodzi, ale o kunszt, piękno i poczucie smaku.
Tak, ta książka zdecydowanie posiada kolor lata, smak włoskich potraw i zapach starych świątyni.

"Rokoko" to trzecia książka Adriany Trigiani, po którą sięgnęłam. Autorka posiada swój wyrazisty styl, który i w tej powieści zdominował całą historię. Książka ta, pełna specjalistycznych opisów, barw, nazw tkanin i zgłębiania tajników wnętrzarstwa, przeciętnego czytelnik może mocno znudzić. Jednakże jeśli ktoś dobrnie do końca, okaże się, że właśnie przeczytał książkę,...

Historia toczy się bardzo powoli i sennie. Szczerze powiedziawszy-nie dotrwałam do końca. Niestety nie przypadła mi do gustu

Historia toczy się bardzo powoli i sennie. Szczerze powiedziawszy-nie dotrwałam do końca. Niestety nie przypadła mi do gustu

Książkę kupiłam za grosze na wyprzedaży w Matrasie. Bardzo przypadła mi do gustu, narracja pierwszoosobowa ułatwia zrozumienie punktu widzenia głównego bohatera. Postaci charakterystyczne i wyraziste, ale nie przerysowane, choć momentami trochę schematyczne. Książka dla estetów-plastyków - główny bohater jest dekoratorem wnętrz zakochanym w kolorach, które opisuje bardzo sensualnie. Klimat i atmosfera są - raczej senne, bo nie jest to powieść na której zakończenie czeka się w napięciu. Historia się toczy, toczy, toczy... Lekkie, ale nie banalne. Polecam dla relaksu.

Książkę kupiłam za grosze na wyprzedaży w Matrasie. Bardzo przypadła mi do gustu, narracja pierwszoosobowa ułatwia zrozumienie punktu widzenia głównego bohatera. Postaci charakterystyczne i wyraziste, ale nie przerysowane, choć momentami trochę schematyczne. Książka dla estetów-plastyków - główny bohater jest dekoratorem wnętrz zakochanym w kolorach, które opisuje bardzo...