Jest to książka pisana w dość ciekawym okresie Jego życia, kiedy nawraca się na katolicyzm, przygotowująć się do przyjęcia sakramentów. Jest to dyskusja z sobą co Go skłoniło do podjęcia takich kroków i jak On widzi swoją wiarę i scieżkę dojścia do niej. W tle pojawia się też motyw miłości i zminy stanu cywilnego. Druga część książki na którą składają się jego prelekcje jest już utwierdzeniem siebie w tej wierze i podjęcie tematu filozifii nadziei.

Jest to książka pisana w dość ciekawym okresie Jego życia, kiedy nawraca się na katolicyzm, przygotowująć się do przyjęcia sakramentów. Jest to dyskusja z sobą co Go skłoniło do podjęcia takich kroków i jak On widzi swoją wiarę i scieżkę dojścia do niej. W tle pojawia się też motyw miłości i zminy stanu cywilnego. Druga część książki na którą składają się jego prelekcje...

Kiedys chodzilem sciezkami Gide i wydawalo mi sie ze jestem cool, no bo ktoz moze miec wiecej doswiadczenia, a potem gdziec natrafilem na Marcela i caly ten surowy egzystencjalizm stal sie mniej zimny, blizszy, ok, blizszy religii ale co w tym zlego, przeciez jakkolwiek bedziemy narzekac na wszelkie religijne zlo to jednak zawsze w tym kregu pozostaniemy, bo to nasza tradycja! Czy ktos sie wyrzeknie wlasnej matki, bo np jest gruba, albo stara. Tak Marcel daje nadzieje. Lancuch egzystencjalnych decyzji jest ograniczony a czlowiek glupieje, wiec wiara jest tym wentylem, dajmy sobie szanse, musimy sie czasem czegos zlapac, a to nie jest zly koncept

Kiedys chodzilem sciezkami Gide i wydawalo mi sie ze jestem cool, no bo ktoz moze miec wiecej doswiadczenia, a potem gdziec natrafilem na Marcela i caly ten surowy egzystencjalizm stal sie mniej zimny, blizszy, ok, blizszy religii ale co w tym zlego, przeciez jakkolwiek bedziemy narzekac na wszelkie religijne zlo to jednak zawsze w tym kregu pozostaniemy, bo to nasza...