Powieść kryminalna wydana w ramach „Serii z jamnikiem”. Prowadzącymi śledztwo są milicjanci, opisana historia wymyka się jednak schematom powieści milicyjnej. Pierwsze wydanie „Pięknej kobiety…” ukazało się w 1982 roku. Osadzona współcześnie akcja pozwala nam zatem na zanurzenie się w szaroburą rzeczywistość peerelowskich lat osiemdziesiątych. Szaroburą? Zdecydowanie nie! Ta niepozorna książeczka wywołała u mnie gejzery śmiechu i uśmiechów. Można ją śmiało porównać z najlepszymi powieściami Joanny Chmielewskiej (np. „Wszystko czerwone”, „Lesio”, „Wszyscy jesteśmy podejrzani”). Zbliżony jest lekki, a jednocześnie błyskotliwy sposób narracji, solidnie zagmatwana intryga, balansująca na pograniczu prawdopodobieństwa i unurzana w absurdalnym poczuciu humoru. Zabawne są dialogi przeplatane opisami codzienności ówczesnego PRL-u z jego ponurymi i niewiarygodnymi prawidłami. Autor w widoczny sposób bawi się konwencją, puszczając czytelnikowi oko. Równie błyskotliwy jest nieoczywisty tytuł powieści. „Piękna kobieta w obłoku spalin” (czyli powieściowa denatka) przypomina jako żywo koncept „wybornego trupa” surrealistów. Irytująca denatka świetnie koresponduje z groteskowym powodem zbrodni. Malwina jest pracownicą telewizji publicznej. Jedną z jej ambicji jest debiut poetycki, do którego zmierza, konsekwentnie zadręczając swe otoczenie. Oto erotyk, jako przykład jej grafomańskiej twórczości:
„Bomba zmysłów
Zawisła kaskadą
Irracjonalnej treści
Zad lśniącej białej klaczy
Podryguje obleśnie”.
Smaczku powieści dodaje także tajemniczość jej autora. Zauroczona lekturą postanowiłam dowiedzieć się czegoś więcej na jego temat. Okazało się to niełatwe. W końcu jednak „Google” podpowiedziało, iż Jeremi Bożkowski był pseudonimem nieżyjącej już pisarki, Bożeny Ciecierskiej-Więcko. Pod tym pseudonimem wydała ona jeszcze kilka innych powieści kryminalnych, których bohaterami również jest rozkosznie absurdalny, milicyjny tandem: wąsaty obibok, sierżant Fidybus i komunistyczny karierowicz, porucznik Karbolek. Chociaż ich zdobycie nie było łatwe, udało mi się upolować pozostałe powieści Bożkowskiego. Są równie zabawne. Jaka szkoda, że nie zostały w swoim czasie zekranizowane przez Stanisława Bareję!

Powieść kryminalna wydana w ramach „Serii z jamnikiem”. Prowadzącymi śledztwo są milicjanci, opisana historia wymyka się jednak schematom powieści milicyjnej. Pierwsze wydanie „Pięknej kobiety…” ukazało się w 1982 roku. Osadzona współcześnie akcja pozwala nam zatem na zanurzenie się w szaroburą rzeczywistość peerelowskich lat osiemdziesiątych. Szaroburą? Zdecydowanie nie!...