To się po prostu świetnie czyta. Autor ma dobre pióro, pasję i wiedzę. Dzięki temu stworzył pozycję wybitną dla każdego odbiorcy. W Limie powinni mu wystawić pomnik czy nazwać jedną z ulic.

To się po prostu świetnie czyta. Autor ma dobre pióro, pasję i wiedzę. Dzięki temu stworzył pozycję wybitną dla każdego odbiorcy. W Limie powinni mu wystawić pomnik czy nazwać jedną z ulic.

Mogłem znów wrócić do swoich młodzieńczych czasów, kiedy fascynowałem się Inkami (Aztekami, Majami) oraz wszelkimi cywilizacjami nie-europejskimi. Pamiętam jak gdzieś na początku liceum wcielałem się w rolę "wielkich" konkwistadorów i sam szkicowałem mapy podboju tych fascynujących ale barbarzyńskich krain. Czasy liceum się skończyły, a ja zdążyłem się zmienić. Zmienić na tyle, że zaczynałem poznawać historię w wielu wymiarach, a nie tylko z perspektywy naszego kraju czy naszego zachodniego kręgu cywilizacyjnego. Dziś stoję w miejscu gdzie patrzę na Inków jako na wielką cywilizację (oczywiście ze swoimi skrzywieniami),brutalnie zniszczoną przez żądzę i pychę tych co uważałem za wielkich. Pomagają mi w tym takie właśnie książki, pisane z innej niż zachodnia perspektywy. Dużo jest w niej o Inkach, sposobie w jakim zbudowali swoje imperium, o tym dlaczego Europejczykom podbój przyszedł tak łatwo, dalej o tym jak zwycięzcy (będący w zdecydowanej mniejszości) rozgrywali zwyciężonych by nad nimi panować i ich eksploatować, jest też opowieść o walkach wewnętrznych między zwycięzcami. Historię tworzą wielkie osobistości, ale cierpienia gigantycznej pychy spadają na masy.

Mogłem znów wrócić do swoich młodzieńczych czasów, kiedy fascynowałem się Inkami (Aztekami, Majami) oraz wszelkimi cywilizacjami nie-europejskimi. Pamiętam jak gdzieś na początku liceum wcielałem się w rolę "wielkich" konkwistadorów i sam szkicowałem mapy podboju tych fascynujących ale barbarzyńskich krain. Czasy liceum się skończyły, a ja zdążyłem się zmienić. Zmienić na...

Wyzwaniem dla czytelników książek historycznych jest często sytuacja gdy autorzy bombardują nas nadmierną ilością faktów i dat. Tę książkę czyta się jak powieść historyczną bo ma ona dobrze przemyślaną strukturę i jest nieźle zbilansowana. Autor niewątpliwie pasjonował się tematem, wykonał sporo pracy domowej a wszystkie wydarzenia w książce są poparte faktami i dobrze udokumentowanymi źródłami, bez spekulacji. Zadanie tym trudniejsze, że narracja raczej zrobiona jest z pozycji Inków a nie Hiszpanów (a jak wiadomo historię piszą zwycięzcy).
Ciekawym wątkiem dodatkowym książki jest historia badan naukowych wokół zaginionego miasta Inków. Niemal ma się ochotę samemu wybrać w podróż do Peru i "trochę poodkrywać".
Polecam tę pozycję miłośnikom historii mimo że książka jest w Polsce raczej mało popularna. Kto jednak do niej zajrzy raczej nie pożałuje. Mnie pozwoliła lepiej zrozumieć tło i klimat wydarzeń jakie miały miejsce przed wiekami podczas podczas podboju Nowego Świata. Na lekcjach historii temat ten został potraktowany bardzo skrótowo.

Wyzwaniem dla czytelników książek historycznych jest często sytuacja gdy autorzy bombardują nas nadmierną ilością faktów i dat. Tę książkę czyta się jak powieść historyczną bo ma ona dobrze przemyślaną strukturę i jest nieźle zbilansowana. Autor niewątpliwie pasjonował się tematem, wykonał sporo pracy domowej a wszystkie wydarzenia w książce są poparte faktami i dobrze...

Inkowie, imperium, które stworzyli, łatwość i szybkość z jaką ulegli Hiszpanom.
Legendarne skarby, które wywieźli zdobywcy oraz wytrwali tubylcy i rzeczywiste bogactwo z którym podzieli się z całym światem - ziemniaki, liście koki, chinina. Legendę o złocie trzeba uznać za chuć prostackich niszczycieli, którzy skutecznie wytropili prawie całe złoto Inków by ich artystyczne wyroby przetopić i wywieźć w sztabach do Europy. "Historia Peru od momentu śmierci Manca była raczej mało chwalebna. Inkowie, choć reprezentowali autorytarną monarchię, zdołali podczas krótkiego panowania nie tylko stworzyć olbrzymie imperium, lecz, co istotniejsze, zapewnić milionom mieszkańców zaspokojenie podstawowych potrzeb życiowych, żywność, wodę, schronienie. Bylo to coś, czego od tamtej porynie osiągnął żaden z kolejnych rządów, ani hiszpański, ani peruwiański."

Inkowie, imperium, które stworzyli, łatwość i szybkość z jaką ulegli Hiszpanom.
Legendarne skarby, które wywieźli zdobywcy oraz wytrwali tubylcy i rzeczywiste bogactwo z którym podzieli się z całym światem - ziemniaki, liście koki, chinina. Legendę o złocie trzeba uznać za chuć prostackich niszczycieli, którzy skutecznie wytropili prawie całe złoto Inków by ich artystyczne...