Spodziewałam się czegoś więcej- w końcu można podejrzewać, że Dan Brown wzorował się na tej książce ;) Okazało się jednak, że z dużej chmury mały deszcz. A mogło być tak dobrze- szpiedzy, czarna Madonna, szczep Marii Magdaleny... Jednak akcja ciągnie się jak flaki, a po przeczytaniu pozostaje duży niedosyt.

Spodziewałam się czegoś więcej- w końcu można podejrzewać, że Dan Brown wzorował się na tej książce ;) Okazało się jednak, że z dużej chmury mały deszcz. A mogło być tak dobrze- szpiedzy, czarna Madonna, szczep Marii Magdaleny... Jednak akcja ciągnie się jak flaki, a po przeczytaniu pozostaje duży niedosyt.

Lubię takie klimaty. Tym razem jednak nie do końca mnie przekonała. Akcja jakaś taka sobie, bohaterowie bezbarwni. Da się przeczytać, ale do wielkich w tym gatunku trochę brakuje.

Lubię takie klimaty. Tym razem jednak nie do końca mnie przekonała. Akcja jakaś taka sobie, bohaterowie bezbarwni. Da się przeczytać, ale do wielkich w tym gatunku trochę brakuje.

,,Szyfr Marii Magdaleny,, Jima Hougana, to wciagajaca i bardzo ciekawa ksiazka. Zdaje sobie sprawe z tego, ze polowa czytelnikow bedzie rozczarowana, bo oczekiwac bedzie zupelnie czegos innego. Niestety to nie ,,Kod Leonarda Da Vinci,, Dana Browna i jesli czytelnik chce przeczytac o tym samym to niech nie siega po ta ksiazke. Uwazam, ze oczekiwanie tej samej tresci u dwoch roznych autorow, bo tytul kojarzy mu sie z innym tytulem ksiazki to lekka przesada. Nie powinno ustawiac sie pod tym katem do ksiazek , bo mozna na wstepie sie zniechecic i stracic okazje przeczytania naprawde fascynujacej ksiazki, a taka wlasnie jest ,,Szyfr Marii Magdaleny,, J. Hougana. Osobiscie dla mnie ksiazka jest wartosciowa i jestem w zupelnosci usatysfakcjonowana ta pozycja. Plusem ksiazki jest to, ze w zadnej mierze nie sposob przewidziec zakonczenia. Ksiazka zawiera wiele informacji religijno- historycznych. Czyta sie spokojnie, gdyz tempo ksiazki nie zmusza nas , abysmy wytezali umysl do granic mozliwosci, a przekazywanie informacji jest stopniowane. Nie wszystkie ksiazki tego typu musza trzymac nas w napieciu, by byly ciekawe, a ta z pewnoscia do ciekawych nalezy. Polecam goraco i zachecam do przeczytania.

,,Szyfr Marii Magdaleny,, Jima Hougana, to wciagajaca i bardzo ciekawa ksiazka. Zdaje sobie sprawe z tego, ze polowa czytelnikow bedzie rozczarowana, bo oczekiwac bedzie zupelnie czegos innego. Niestety to nie ,,Kod Leonarda Da Vinci,, Dana Browna i jesli czytelnik chce przeczytac o tym samym to niech nie siega po ta ksiazke. Uwazam, ze oczekiwanie tej samej tresci u dwoch...

Zawód i rozczarowanie! Opis na okładce okazał się być o wiele lepszym dziełem literackim niż ta pseudo-sensacja. Trzeba wręcz powiedzieć, że ten opis mógłby sprzedać się sam, bez książki, natomiast książka bez opisu już nie. Jest to tania sensacja, bo thrillerem tej książki nazwać nie można - czytelnik sięgając po nią oczekuje czegoś całkowicie innego, niż to co otrzymuje!

Jim Hougan pozwala swojej historii rozwijać się bardzo powoli. Aż tak powoli, że drugi bieg wrzuca gdzieś około 250 strony, a trzeciego nie wrzuca wcale. Na domiar złego, główni bohaterowie są koszmarnie skonstruowani. Autor chyba sam nie wie, jaki ma być ich charakter, predyspozycje, zdolności, i tasuje tymi cechami poprzez całą przygodę. Bardzo denerwujący fakt!

Pisarz nie przemyślał też zbytnio ciągu zdarzeń. Niektóre są po prostu absurdalne (nie mam nic przeciwko lekkiemu naginaniu sensu wypadków, na potrzeby rozwijania historii, ale w tym wypadku mówimy już porzuceniu wszelkiej logiki!). Niestety nie mogę przytoczyć przykładów, gdyż z pewnością byłyby to spoilery. Mogę jednak wspomnieć o pewnej (dla mnie) monstrualnie głupiej sytuacji, kiedy autor wrzuca na scenę działań urządzenie zwane kompresorem (sprężarka powietrza) - wypadałoby, aby najpierw dowiedział się JAK TO COŚ DZIAŁA!

Ja zdecydowanie nie polecam tego "dzieła". Zdaję sobie jednak sprawę, że większość ludzi, zachęcona streszczeniem i tak po nią sięgnie - podobnie jak ja. Prawda jest taka, że zawsze lepiej przeczytać książkę w całości i ocenić ją negatywnie, niż nie zapoznać się z nią i mieć uczucie, że może coś miłego człowieka ominęło ;).

Zawód i rozczarowanie! Opis na okładce okazał się być o wiele lepszym dziełem literackim niż ta pseudo-sensacja. Trzeba wręcz powiedzieć, że ten opis mógłby sprzedać się sam, bez książki, natomiast książka bez opisu już nie. Jest to tania sensacja, bo thrillerem tej książki nazwać nie można - czytelnik sięgając po nią oczekuje czegoś całkowicie innego, niż to co otrzymuje!...

Patrząc na tytuł i opis książki, myślałam, że będzie to utwór podobny do "Kodu Leonarda da Vinci". Owszem był, ale w mniejszym stopniu, i nie wciągnął mnie tak bardzo jak utwór Browna. Po przeczytaniu mniej więcej połowy "Szyfru Marii Magdaleny" zrobiłam sobie przerwę. Zbyt długą jak na mnie, a to oznacza, że powieść mnie przynudzała i nie chciało mi się do niej wrócić. Akcja była, owszem, tajemnicze morderstwa, dziwne zjawiska z przeszłości i niewyjaśnione sekrety kart historii, ale główni bohaterowie żyli w ciągłej ucieczce przed "wrogami", co bardziej dało się we znaki czytelnikowi aniżeli poszukiwanie przez nich informacji odnośnie tajemniczego Zakonu Magdaleny.

Gdzieś 100 stron przed końcem książki akcja najbardziej mnie wciągnęła, bo pojawiły się w niej informacje i domniemania historyków odnośnie Chrystusa i Marii Magdaleny i powiązań religijno-historycznych. Koniec powieści mnie lekko rozczarował, wszystko działo się dla mnie trochę zbyt szybko i pozostał pewien niedosyt.

Natomiast na plus zasługują na pewno kreacja Clementine, wspomniane wcześniej niewyjaśnione zagadki związane z Marią Magdaleną, trochę akcji sensacyjnej, a także kilka elementów tekstowych poprawiających humor czytelnika. Bo Hougan pisze świetnie, choć momentami zbyt szczegółowo, co może przynudzić.

Patrząc na tytuł i opis książki, myślałam, że będzie to utwór podobny do "Kodu Leonarda da Vinci". Owszem był, ale w mniejszym stopniu, i nie wciągnął mnie tak bardzo jak utwór Browna. Po przeczytaniu mniej więcej połowy "Szyfru Marii Magdaleny" zrobiłam sobie przerwę. Zbyt długą jak na mnie, a to oznacza, że powieść mnie przynudzała i nie chciało mi się do niej wrócić....

Spodziewałam się nawału informacji jak w "Kodzie Leonarda da Vinci". W każdym bądź razie książka wciągająca! ;-)

Spodziewałam się nawału informacji jak w "Kodzie Leonarda da Vinci". W każdym bądź razie książka wciągająca! ;-)