Name: Kto wymyślił choinki
Rating: 7,1 (48 reviews)
Author: Julian Tuwim
ISBN: 000-00-0000-00-0

Question 1

O czym jest Kto wymyślił choinki?

Accepted Answer

Klasyka!
Wiersze dla dzieci autorstwa najwybitniejszych polskich poetów!

1. Władysław Broniewski
Pierwszy motylek
Pierwiosnek
Zbieramy kasztany
Kominiarz
Gramy w zielone
Zajączki

2. Jan Brzechwa
Kaczka-Dziwaczka
Skarżypyta
Żuk
Tańcowała igła z nitką
Na straganie
Żaba
Tydzień
Katar
Koziołeczek
Samochwała
Leń
Entliczek-pentliczek

3. Józef Czechowicz
Dawno już ucichł
Chmurka się uniża
Bajki

4. Aleksander Fredro
Małpa w kąpieli
Paweł i Gaweł
Osiołkowi w żłoby dano

5. Konstanty Ildefons Gałczyński
Narodziny dzieciątka
Kto wymyślił choinki?
O Kotku-Knotku
Klient wymarzony
Złudzenia popularności
Sen psa

6. Kazimiera Iłłakowiczówna
Wizyta u Krowy
Kołysanka lalki
Obłok
Baj
Prosię
Wzór
Rycerze
Smutek

7. Stanisław Jachowicz
Ptaszek w gościnie
Chory kotek
Zaradź złemu zawczasu
Andzia
Tadeuszek

8. Czesław Janczarski
Krasnalek
Most z paproci
Piękny dzień
Wrony
O świerszczyku, co przepiłował skrzypce

9. Hanna Januszewska
Bąk śpi
Tańcowały dwa Michały
Kołysanka
Skoczek
Lwy

10. Maria Konopnicka
Tęcza
Zła zima
Jesienią
Stefek Burczymucha
Pranie
Choinka w lesie
Zajączek

11. Lucyna Krzemieniecka
Czas do lasu iść
Piosenka zimowa
Wronka
Bukieciki
Płynie sobie niteczka
O dębie, co żołędzie rozdawał
O tym, jak się rzep do psiego ogona przy czepił

12. Bronisława Ostrowska
Bajka
Niezapominajki
Ślimaki
Zające
Bez

13. Janina Porazińska
Bajka iskierki
Dorotka
Stary Roch siał groch
Stoi strach na wróble
Po drabinie
Leci, leci…

14. Zofia Rogoszówna
Gdzieżeś to bywał, czarny baranie?
Tańcowały dwa Michały
Raz, dwa, trzy
*** (Kiciu, kiciu, kiciu miła…)
Sroczka kaszkę warzyła

15. Ewa Szelburg-Zarębina
Idzie Niebo
Szara godzina
Ptaszki
Złoty jeż
Bajka o gęsim jaju, raku Nieboraku, kogucie Piejaku, kaczce Kwaczce, kocie Mruczku i o psie Kruczku
Bajeczka dla syneczka
Kasztany
Na listeczku kalinowym
Królewna

16. Edward Szymański
Walczyk
Praca
Mróz
Leśna przygoda

17. Julian Tuwim
O panu Tralalińskim
Spóźniony słowik
Okulary
O Grzesiu kłamczuchu i jego cioci
Dyzio marzyciel
Abecadło
Lokomotywa
Słoń Trąbalski
Zosia Samosia
Rzeczka
Kotek
Ludwik Wiszniewski
Chodź, bajeczko!
Prosiaczek
Ołóweczek
Powiedzieć wam jeszcze

Question 2

Kim jest Julian Tuwim?

Accepted Answer

Polski poeta żydowskiego pochodzenia, pisarz, autor wodewili, skeczy, librett operetkowych i tekstów piosenek; jeden z najpopularniejszych poetów dwudziestolecia międzywojennego. Współzałożyciel kabaretu literackiego „Pod Picadorem” i grupy poetyckiej „Skamander”. Bliski współpracownik tygodnika „Wiadomości Literackie”. Tłumacz poezji rosyjskiej, francuskiej, niemieckiej oraz łacińskiej. Brat polskiej literatki i tłumaczki Ireny Tuwim, kuzyn aktora kabaretowego i piosenkarza Kazimierza „Lopka” Krukowskiego. Jego bratem stryjecznym był aktor Włodzimierz Boruński. Podpisywał się ponad czterdziestoma pseudonimami m.in. Oldlen, Tuvim, Schyzio Frenik, Jan Wim, Pikador, Roch Pekiński, Owóż, Czyliżem, Atoli, Wszak.

Zadebiutował w 1911 przekładem na esperanto wierszy Leopolda Staffa. W roku 1913 miał miejsce jego właściwy debiut poetycki, wiersz Prośba opublikowany został w „Kurierze Warszawskim”. Utwór poeta podpisał inicjałami St. M., poznanej w 1912, swojej przyszłej żony Stefanii Marchwiówny.

W 1916, z myślą rozpoczęcia studiów, przeniósł się do Warszawy. Studiował prawo i polonistykę na Uniwersytecie Warszawskim (1916–1918),ukończył jedynie po jednym semestrze. W trakcie studiów rozpoczął współpracę z czasopismem Pro Arte et Studio. W 1916 roku powstał Skamander. 30 kwietnia 1919 poślubił Stefanię Marchew. W czasie wojny polsko-bolszewickiej pracował w Biurze Prasowym naczelnego wodza Józefa Piłsudskiego. W młodości inspirował się twórczością Leopolda Staffa (pisał o tym w swych pamiętnikach). Członek założyciel Związku Artystów i Kompozytorów Scenicznych (ZAiKS).

W 1939 wyemigrował przez Rumunię, Włochy do Francji. Wspólnie z Janem Lechoniem, Antonim Słonimskim, Kazimierzem Wierzyńskim oraz Mieczysławem Grydzewskim (określanymi jako poeci satelici) spotykali się w paryskiej kawiarni Café de la Régence.

W obliczu kapitulacji Francji (1940) i osobistego zagrożenia, Tuwim i Lechoń udali się przez Hiszpanię do Lizbony, a następnie do Rio de Janeiro, gdzie dołączył do nich Kazimierz Wierzyński. Ostatecznie wspólnie też wyjechali do Nowego Jorku, gdzie poeta mieszkał przez blisko pięć lat (1942–1946).

Tuwim i Oskar Lange pisali dla pism „Nowa Polska” oraz „Robotnik”, natomiast Wierzyński i Lechoń utworzyli „Tygodnik Polski”. Z kolei Grydzewski wyjechał do Londynu, gdzie pozostał redaktorem naczelnym demokratyczno-liberalnego tygodnika „Wiadomości Polskie, Polityczne i Literackie”, a po wojnie „Wiadomości”, odpowiednika krajowych „Wiadomości Literackich”. Członkowie grupy poetyckiej „Skamander” stanowili pierwszą, wielką falę emigracji polskich literatów i poetów.

W czasie okupacji niemieckiej całość twórczości Juliana Tuwima trafiła na niemieckie listy proskrypcyjne jako szkodliwa i niepożądana z przeznaczeniem do zniszczenia.

Do Polski Tuwim wrócił w czerwcu 1946 roku i stał się osobą chronioną, adorowaną i uprzywilejowaną przez ówczesne władze. Został okrzyknięty poetą państwowym. W tym samym roku Tuwimowie adoptowali córkę Ewę. W latach 1947–1950 pełnił funkcję kierownika artystycznego Teatru Nowego. Po wojnie Tuwimowie otrzymali opuszczony dom w Aninie przy ul. Zorzy 19, gdzie mieszkali wraz z Ireną Tuwim (siostrą poety). Dom ten po śmierci Tuwima nabył Piotr Jaroszewicz.

W ostatnich latach życia Tuwim stworzył niewiele wierszy; czasami tylko ulegał prośbom zaprzyjaźnionych redaktorów, potrzebujących wierszy na rocznicowe okazje. Pisał prywatnie (bez publikowania). Do końca zajmował się też tłumaczeniami i zbieraniem kuriozów literackich, które publikował w miesięczniku „Problemy” w cyklu „Cicer cum caule”.

Był autorem tekstów kabaretowych, rewiowych i librecista oraz autor tekstów politycznych. Był współautorem i redaktorem pism literackich i satyrycznych (Skamander, Wiadomości Literackie, Cyrulik Warszawski). Tłumacz literatury rosyjskiej, m.in. Aleksandra Puszkina (Jeździec miedziany, Połtawa),Władimira Majakowskiego (Obłok w spodniach). Był autorem popularnych wierszy dla dzieci, m.in. Lokomotywa, Ptasie radio, Pan Hilary, Słoń Trąbalski, Bambo. Był bibliofilem i kolekcjonerem kuriozów (Czary i czarty polskie, Pegaz dęba, Cicer cum caule).

Znany był ze swojego specyficznego humoru objawiającego się bystrością umysłu i świeżością. Świeżości tej szukał najczęściej w języku – głównym orężu modernizmu, a szczególnie postmodernizmu. Swe badania językowe rozpoczął od nauki esperanto jeszcze w latach gimnazjalnych. Tłumaczone na esperanto wiersze Staffa, a także Testament mój (Mia testamento) Juliusza Słowackiego i inne wiersze zostały opublikowane na łamach Esperantysty Polskiego (Pola Esperantisto). W późniejszych badaniach nad językiem tworzył neologizmy. Podobnie jak B. Leśmian, A. Wat i S. Młodożeniec, tworzył tak zwany język pozarozumowy (zaum),którego poznanie miało być aprioryczne i zgodne ze skojarzeniami każdego odbiorcy. Próby te wyraził w Słopiewniach.

Poezja Tuwima uważana jest za jedną z najtrudniejszych ze względu na częste gry słów, zwielokrotnienia znaczeń jednego wyrazu poprzez inne, nie zawsze jasne podkreślenia niektórych słów w zdaniu jakby było ono niedokończone. Ogromna giętkość i błyskotliwość tego języka przyjmuje często koloryt humorystyczny, jak w Balu w Operze. Słowa przyjmują cechy opisywanej rzeczywistości (np. mistrzowsko zastosowana została rytmika i szelest polskich słów w Lokomotywie, przez co jest to wiersz-onomatopeja).

Oprócz dzieł charakteryzujących się niebywałym pięknem i kulturą słowa, Julian Tuwim tworzył także wiersze pisane językiem potocznym, czy wprost wulgarnym (np. „Do prostego człowieka” czy „Wiersz, w którym autor grzecznie, ale stanowczo uprasza liczne zastępy bliźnich, aby go w dupę pocałowali”).

Jedynym właścicielem autorskich praw majątkowych wszystkich utworów poety oraz jego siostry Ireny Tuwim-Stawińskiej jest Fundacja im. Juliana Tuwima i Ireny Tuwim, założona w 2006 r., przez córkę Tuwima Ewę Tuwim-Woźniak.

Question 3

Do jakiego gatunku należy Kto wymyślił choinki?

Accepted Answer

Kto wymyślił choinki należy do gatunku literatura dziecięca i ma 177 stron.

Question 4

Gdzie kupię książkę Kto wymyślił choinki?

Accepted Answer

Sprawdź gdzie kupić najtaniej książkę Kto wymyślił choinki

Question 5

Co napisał(-a) Julian Tuwim?

Accepted Answer

Zobacz ostatnio wydane książki autora:

Kto wymyślił choinki

Porównaj ceny

Patronaty LC

Książki autora

Mogą Cię zainteresować

Oceny

OPINIE i DYSKUSJE

Książka na półkach

Cytaty

Bądź pierwszy

Podobne książki

Przeczytaj także