Mastertona poznałem przede wszystkim od tej "strasznej" strony. Tymczasem tutaj trafiłem na inne oblicze autora. Według mnie bardzo udane. Political fiction. Ale patrząc na współczesne wydarzenie, nie można być już tak pewnym czy faktycznie to tylko fikcja...

Mastertona poznałem przede wszystkim od tej "strasznej" strony. Tymczasem tutaj trafiłem na inne oblicze autora. Według mnie bardzo udane. Political fiction. Ale patrząc na współczesne wydarzenie, nie można być już tak pewnym czy faktycznie to tylko fikcja...

Niestety postacie płytkie, historia całkiem ciekawa, jednak sposób jej przedstawienia nie bardzo. Przez wielki sentyment do pisarza liczyłem na dużo więcej.

Niestety postacie płytkie, historia całkiem ciekawa, jednak sposób jej przedstawienia nie bardzo. Przez wielki sentyment do pisarza liczyłem na dużo więcej.

Lubię książki, w których fikcja łączy się z rzeczywistością. Graham Masterton w swoich książkach łączy wydarzenia prawdziwe z nietypową fabułą, która jak zwykle stoi u niego na wysokim poziomie. W historii spotkamy się zarówno z kryzysem kubańskim, polityką braci Kennedych, jak i życiem Marylin Monroe. Dochodzi do tego niezwykle dobrze napisany thriller, który łączy się z nieprawidłowościami w systemie obronnym Air Force One. W pewnym momencie pojawiają się błędy z naprowadzającym rakietami. Historia to niejako alternatywa dla prawdziwych wydarzeń, co jest dużą gratką dla fanów historii - zwłaszcza amerykańskiej lat sześćdziesiątych.

Lubię książki, w których fikcja łączy się z rzeczywistością. Graham Masterton w swoich książkach łączy wydarzenia prawdziwe z nietypową fabułą, która jak zwykle stoi u niego na wysokim poziomie. W historii spotkamy się zarówno z kryzysem kubańskim, polityką braci Kennedych, jak i życiem Marylin Monroe. Dochodzi do tego niezwykle dobrze napisany thriller, który łączy się z...

Jeden z moich ulubionych tytułów GM!

Jeden z moich ulubionych tytułów GM!

Super

Super

A gdyby to, o co walczyłeś tyle lat, okazało się jednym wielkim kłamstwem?

Daniel to właściciel niewielkiej i podrzędnej knajpki. Pewnego dnia, jego przyjaciel Willy, mówi mu o odkrytej usterce w Air Force, w którym pracuje. Kilka godzin później umiera. Czy to tylko nieszczęśliwy wypadek? I co z tym wszystkim ma wspólnego Marilyn Monroe, polityka braci Kennedych i kryzys kubański? Z pomocą dziennikarki Kathy Forbes, Daniel wplątuje się w prawdziwą aferę dotycząca Stanów Zjednoczonych.

Graham Masterton znany mi jest głównie z horrorów, których w swoim życiu już kilka przeczytałem. Ikon to thriller polityczny, w którym Masterton odnalazł się równie sprawnie, co w książkach grozy 😁

Bardzo wciągająca intryga, która przez cały czas akcji nie jest do końca jasna, budzi zainteresowanie w czytelniku. Z każdym odkrytym faktem, okazuje się coś nowego i zaskakującego, co wzmaga przyjemność z lektury 😊

Naprawdę skonstruowanie tak pomysłowej fabuły nie było łatwe i za to należą się słowa uznania. W połączeniu z ciekawymi postaciami i zaskakującymi zwrotami akcji, powieść Ikon wypada naprawdę dobrze! 🔥

A gdyby to, o co walczyłeś tyle lat, okazało się jednym wielkim kłamstwem?

Daniel to właściciel niewielkiej i podrzędnej knajpki. Pewnego dnia, jego przyjaciel Willy, mówi mu o odkrytej usterce w Air Force, w którym pracuje. Kilka godzin później umiera. Czy to tylko nieszczęśliwy wypadek? I co z tym wszystkim ma wspólnego Marilyn Monroe, polityka braci Kennedych i kryzys...

Kolejny Masterton, tym razem w thrillerowym wydaniu opowiada wielowątkowa historię, której punktem wyjścia są zbliżone morderstwa przez dekapitację, prowadzące głównych bohaterów po śledczej nitce do kłębka łączącego kryzys kubański, Kennedych i Marylin Monroe. Niemożliwe? A jednak wszystko się składa w całość!

To trzecia książka Mastertona, jaką miałam okazję przeczytać i wyjątkowo mam mieszane odczucia. Na plus z pewnością jest tu mocna intryga, która zaskakuje w końcowych puentach, a także sporo ciekawych, mocniejszych scen, zarówno akcji, jak i erotycznych, w których nie brakuje emocji - połączenie było odpowiednio wyważone i nieprzesadzone w żadną stronę, zachowując thrillerowe ramy.

Nieco mnie znużyło tym razem swoiste "przegadanie" większości fabuły i jej polityczność. Akurat wątki intryg u władzy państwowej w takim formacie nie do końca leżą w moich zainteresowaniach, więc to bardziej niedopasowanie do mojego gustu, a nie zarzut do samej książki, bo fanom takich historii to się może podobać. Natomiast wolałabym żeby więcej się działo w akcji, a nie w dialogach, które w pewnym momencie traciły moją uwagę i zaciekawienie.

Nie będzie to na pewno Masterton na podium w moim prywatnym rankingu. Nie mówię, że był zły - bardziej nie w moim guście. Niemniej zachęcam oczywiście do wyrobienia własnej oceny, bo z pewnością swoich fanów znajdzie 😊 A ja z ciekawością sięgnę i tak po inne tytuły tego autora, bo początki miałam z jego książkami udane 😊

Kolejny Masterton, tym razem w thrillerowym wydaniu opowiada wielowątkowa historię, której punktem wyjścia są zbliżone morderstwa przez dekapitację, prowadzące głównych bohaterów po śledczej nitce do kłębka łączącego kryzys kubański, Kennedych i Marylin Monroe. Niemożliwe? A jednak wszystko się składa w całość!

To trzecia książka Mastertona, jaką miałam okazję przeczytać i...

Dopiero w trakcje czytania zorientowałem się, że to nie jest nowa książka autora. Pierwsze wydanie liczy sobie ponad trzy dekady. W styczniu b. roku pozycję wznowiono i zmieniono okładkę książki, która bardziej nawiązuje do treści fabuły.
Domyślam się, że zamierzeniem Mastertona było napisać thriller polityczny. Wiem, wiem nie każdemu ten rodzaj literatury odpowiada i zapewne niektórzy z was już sobie odpuszczą. Jednak ci z was, którzy chcą przeczytać opowieść rozgrywającą się na najwyższych szczeblach polityki powinni wiedzieć, że to nie jest zła powieść. Choć były tu momenty spowalniające i takie, które mnie po prosu wkurzały (co po raz pierwszy przytrafiło mi się u Mastertona) to ogólnie książka warta jest przeczytania. Wątek polityczny dotyczy redukcji potencjału nuklearnego pomiędzy Stanami Zjednoczonymi a ZSRR. Jak już wspomniałem jest to stara powieść Mastertona, której akcja dotyczy lat osiemdziesiątych ub. stulecia. Mowa jest tu również o latach sześćdziesiątych i kryzysie kubańskim, w którym to kością niezgody były właśnie pociski nuklearne.
Masterton jak zwykle powieść zaczyna od krwawej zbrodni popełnionej na otyłej kobiecie w średnim wieku. Wiemy, że ukrywała się ona przez 20 lat i została zabita na rozkaz. Trzeci wątek dotyczy Daniela – kucharza od szybkich dań, który w Arizonie prowadzi mały pub. Daniel mieszka z siedmioletnią córką i partnerką jest on główną postacią w powieści. To właśnie poprzez szarego obywatela Daniela autor łączy ze sobą poszczególne wątki.
W książce aż kipi od scen erotycznych, które nie tylko opisane są ze szczegółami, ale również pełnią formę tortury. (Mam na myśli scenę z jaszczurką). Sporo sensacji, gonitwy i mało realnych scen. Nie potrafiłem związać się jakoś z bohaterami powieści i kibicować im, czegoś mi tu brakowało. Choć z drugiej strony ciekawy byłem kto tak naprawdę rządzi Ameryką tamtych minionych lat. To, że na świcie istnieją setki a może i tysiące agentów działających z okrucieństwem nikogo z nas nie powinno dziwić. Specjalnie jakoś mnie ta powieść nie zaskoczyła i nie wywarła na mnie takiego wrażenia abym ją jakoś szczególnie polecał. Nie uważam też, by czas spędzony z lekturą był czasem straconym. Czasami lubię poczytać kryminał o rządach skrywających tajemnice przed swoimi obywatelami.

Dopiero w trakcje czytania zorientowałem się, że to nie jest nowa książka autora. Pierwsze wydanie liczy sobie ponad trzy dekady. W styczniu b. roku pozycję wznowiono i zmieniono okładkę książki, która bardziej nawiązuje do treści fabuły.
Domyślam się, że zamierzeniem Mastertona było napisać thriller polityczny. Wiem, wiem nie każdemu ten rodzaj literatury odpowiada i...

Graham Masterton kojarzy się głównie z literaturą grozy, jednak „Ikon” to inny rodzaj powieści – thriller polityczny. Już widzę wasze skrzywione miny: „Polityka to nie moja bajka”. Spójrzmy na to w inny sposób. Za kulisami decyzji na najwyższych szczeblach poszukamy sensacji, a dobry pisarz może z nich stworzyć porywająca historię.

W „Ikonie” Graham Masterton podejmuje temat „zimnej wojny”, rozbrojenia i utrzymania równowagi sił na linii USA-ZSRR. Właściwie książka ma trzy wątki, które z postępem fabuły zaczynają się splatać.

Zamordowanie wdowy po majorze Air Force. Wokół kobiety narastają teorie spiskowe na temat kryzysu kubańskiego i śmierci Marlin Monroe.

W kolejnym wątku przewodzi właściciel niewielkiej restauracji, Daniel. Kiedy dowiaduje się, że jego przyjaciel – pilot – ginie w podejrzanych okolicznościach zaczyna węszyć.

W końcu sprawa sekretarza stanu, który nie zgadza się z prowadzoną przez prezydenta polityką w kwestii rozbrojenia.

Powieść jest pełna akcji chociaż momentami miałam ochotę krzyknąć: Do brzegu, Panie Masterton!”. Mnie dość długo nudził wątek Daniela. Miałam wrażenie, że czytam o nieważnych rzeczach, np. „kizia mizia” z nową dziewczyną czy byłej żonie, zamiast o istocie tej historii. Generalnie musicie być przygotowani na dawkę erotyzmu „od czapy”. Ten pisarz tak ma. W książce znajdzie krótkie bluzeczki, obcisłe spodenki, kilka pikantnych scen, a i goliznę bez pikanterii. Na chwilę się zatrzymam, bo chciałam się z wami podzielić cytatem. Sytuacja wygląda tak, że kobieta jest torturowana. „(…) rozsunął jej wargi sromowe i trzymał już jaszczurkę tak blisko, że ruchliwy czarny języczek co chwilę dotykał różowości dziewczyny.”[1] LUDZIE! Cała groza tej sceny momentalnie wyparowała. RÓŻOWOŚCI?! O różowościach to można sobie pod kołdrą szeptać, a tu rozgrywa się stawka o czyjeś życie.

Postacie to najsłabszy element powieści. Moim zdaniem na uwagę zasługuje wyłącznie Titus Alexander, sekretarz stanu. To jest facet z przysłowiowymi jajami. Ma zdecydowane poglądy i jest bezwzględny w działaniu. Wątek, który rozwija się wokół niego najbardziej mi się podoba. Reszta bohaterów po prostu jest. Pokornie grają role, które wyznaczył im pisarz. Nie idzie im źle, ale raczej na Oscara nie zapracują.

Na prawdę fajnie zaczyna się robić, kiedy autor zaczyna odsłaniać karty. Dla mnie kierunek w jakim potoczyła się powieść był dużym zaskoczeniem. „Ikona” przeczytałam i odłożyłam na półkę, ale pytania o to, kto kim manipuluje, kto sprawuje władzę nad światem zostały. Zapewne samo zadanie ich nie jest specjalnie nowatorskie, ale scenariusz Grahama Mastertona niewątpliwie jest ciekawy.

Pomyślałam sobie, że pisarzom, którzy mają ugruntowaną pozycję wiele się wybacza. Gdyby autorem tej powieści była nieznana mi osoba pewnie właśnie rozwodziłabym się po co opisano włosy łonowe wszystkich żeńskich bohaterek, a skwitowałam to jedynie: „Masterton tak ma”. I chyba właśnie dlatego, że to on jest jej autorem, książka mi się spodobała. Powinna przypaść do gustu miłośnikom akcji. Mnie wciągnęła, ale to cechy charakterystyczne pisarstwa Mastertona najbardziej mnie cieszyły. Chyba muszę zrobić sobie jakiś maraton z tym autorem.

[1] Graham Masterton, „Ikon”, przeł. Piotr Kuś, Maja Skorupska, wyd. Replika, Poznań 2022, s. 174.

Graham Masterton kojarzy się głównie z literaturą grozy, jednak „Ikon” to inny rodzaj powieści – thriller polityczny. Już widzę wasze skrzywione miny: „Polityka to nie moja bajka”. Spójrzmy na to w inny sposób. Za kulisami decyzji na najwyższych szczeblach poszukamy sensacji, a dobry pisarz może z nich stworzyć porywająca historię.

W „Ikonie” Graham Masterton podejmuje...

https://ksiazkoholiczka22.blogspot.com/2022/02/ikon-graham-masterton-film-na-papierze.html

https://ksiazkoholiczka22.blogspot.com/2022/02/ikon-graham-masterton-film-na-papierze.html