Zielarki. Jaśmina

Serwus

Jaki jest wasz ulubiony motyw w książkach?
U mnie oprócz wojennego, prym wiedzie ten zielarski. Uwielbiam wszystkie książki o szeptuchach czy zielarkach, gdzie można poznać zioła.

Urszula Gajdowska Córki Botanika-Zielarki tom pierwszy ,,Jaśmina"

Ta seria jest poświęcona siostrom Jaśminie i Rozali. Ich ojciec Ryszard jest baronem i posiada spory majątek pod Łomżą.
Od lat interesuje się ziołami, jest naukowcem, podróżnikiem, odkrywcą.
Swoją pasją zaraził najstarszą córkę Jaśminę, która od najmłodszych lat znała kilka języków ,czytała mapy ,warzyła napary, mikstury i nalewki. Znała łacinę i była uzdolniona plastycznie.

W Noc Kupały serce Jaśminy skrada Dalegor Kossakowski dziedzic arystokratycznego rodu, hodowca koni czystej krwi arabskiej.
To spotkanie to początek nie tylko romantycznej historii ale i tajemnic rodzinnych. Panienkę Jaśminę czekaja także przygody bowiem wplącze się ona w międzynarodowy spisek chcąc ratować rodzinny majątek przed ruiną.

Co wspólnego z tą sytuacją będą mieli słutan i jego harem, a także handlarze niewolników?
Jak potoczą się losy Jaśminy?

Bardzo lubię pióro autorki, jej książki są lekkie i przyjemne choć akcja dzieje się na początku XIX wieku nad Narwią i w krajach Orientu. Czyta się je ekspresowo, bo to 294 dobrze napisanej, ciekawej fabuły.
Jeśli lubicie dylogię to serdecznie Wam polecam pierwszy tom Jaśminy.
A ja biorę się za czytanie Rozalii i już nie mogę się doczekać ciętych ripost i sporej dawki humoru bo myślę, że te cechy to znaki rozpoznawcze tej dylogii.

Współpraca barterowa @szaragodzina

Serwus

Jaki jest wasz ulubiony motyw w książkach?
U mnie oprócz wojennego, prym wiedzie ten zielarski. Uwielbiam wszystkie książki o szeptuchach czy zielarkach, gdzie można poznać zioła.

Urszula Gajdowska Córki Botanika-Zielarki tom pierwszy ,,Jaśmina"

Ta seria jest poświęcona siostrom Jaśminie i Rozali. Ich ojciec Ryszard jest baronem i posiada spory majątek pod...

Jaśmina jest piękna i dobrze wychowana, ale też inteligentna i zna się na zielarstwie.

W noc kupały zbliża się do Dalegora, dziedzica arystokratycznego rodu. Jednak nie będzie to proste i szczęśliwe. Do tego Jaśmina musi ratować rodzinny majątek.

Tajemnice, romantyzm, pomyłki, humor, a nawet spiski.

Niczego tutaj nie zabraknie. Bardzo ciekawa barwną historia.

Jaśmina jest piękna i dobrze wychowana, ale też inteligentna i zna się na zielarstwie.

W noc kupały zbliża się do Dalegora, dziedzica arystokratycznego rodu. Jednak nie będzie to proste i szczęśliwe. Do tego Jaśmina musi ratować rodzinny majątek.

Tajemnice, romantyzm, pomyłki, humor, a nawet spiski.

Niczego tutaj nie zabraknie. Bardzo ciekawa barwną historia.

Wspaniała powieść romantyczno przygodowa .Polecam jak wszystkie powieści pani Urszuli.

Wspaniała powieść romantyczno przygodowa .Polecam jak wszystkie powieści pani Urszuli.

Zdecydowanie gatunkiem najbliższym mojemu sercu jest powieść z historią w tle. Uwielbiam więc romanse historyczne, kryminały czy powieści sensacyjne, których akcja dzieje się w czasach minionych. Czasami wolę czytać książki typowo historyczne, naszpikowane faktami, wydarzeniami i realnie pokazujące daną epokę czy postać historyczną. Zdarza mi się też często sięgać i po takie pozycje, w których historia jest tłem na fikcyjnych wydarzeń stworzonych przez autora. I zdecydowanie jedną z moich ulubionych autorek książek z historią w tle jest pani Urszula Gajdowska. Mam też przyjemność patronować jej dwutomowej serii romantyczno przygodowej o siostrach Wigura i dzisiaj chciałabym Wam polecić „Jaśminę”, pozycję zachwycającą, jak zresztą poprzednie książki autorki.
Jaśmina Wigura, najstarsza z córek barona Wigury, zapalonego zielarza i botanika, poznaje w Noc Kupały Dalegora Kossakowskiego, który skrada jej serce i pierwszy pocałunek. Po miesiącach niepewności i zalotów stają na ślubnym kobiercu. Jednakże tragedie, które ich spotykają, sprawiają, że pomimo łączącego ich uczucia, oddalają się od siebie. Wypadek Dalegora sprawi, że Jaśmina postanowi zawalczyć o ich małżeństwo, tylko czy oboje będą w stanie pokonać rodzinne problemy i odnaleźć siebie na nowo?
Ta pięknie napisana opowieść wciągnie was bez reszty. Skomplikowana historia Polski w dziewiętnastym wieku w tle, a do tego naprawdę interesująca fabuła, w której wątki romantyczne przeplatają się z przygodowymi, plus ciekawi bohaterowie i nie da się od książki oderwać. Znam już historię trzech sióstr Wigura i każda z nich jest niezwykła, polecam Wam więc nie tylko „Jaśminę”, ale też i „Hiacyntę” i „Hortensję”, a sama zabieram się za „Rozalię”, już wiem, że będzie tak samo ciekawie, jak przy poprzednich pozycjach.

Zdecydowanie gatunkiem najbliższym mojemu sercu jest powieść z historią w tle. Uwielbiam więc romanse historyczne, kryminały czy powieści sensacyjne, których akcja dzieje się w czasach minionych. Czasami wolę czytać książki typowo historyczne, naszpikowane faktami, wydarzeniami i realnie pokazujące daną epokę czy postać historyczną. Zdarza mi się też często sięgać i po...

Jaśmina Kossakowska, córka barona Wigury wie, że musi coś zrobić by ratować rodzinę i majątek. Zdesperowana decyduje się na działania, które przynoszą jej spore kłopoty. Dziewczyna zostaje porwana i nie jest pewna czy będzie jeszcze jej dane zobaczyć bliskich.
Do tej pory mieliśmy szansę podróżować z bohaterami wykreowanymi przez autorkę do dziewiętnastowiecznej Anglii. Wraz z nimi przemierzaliśmy ulice angielskich miast i odwiedzaliśmy siedziby angielskiej arystokracji. Tym razem obrany został całkiem inny kierunek… Tym razem autorka wraz z bohaterami zabrała czytelników na Bliski Wschód, gdzie można było wraz z bohaterami przemierzać pustynie i przechadzać się po pałacu sułtana… Tak. To była niezapowiedziana przygoda a wszystko zapowiadało się tak niewinnie… Z początku myślałam, że zmiany w życiu Jaśminy, czyli głównej bohaterki tej części będą następować spokojnie i nieśpiesznie. Myliłam się, bo to był istny rollercoaster! Życie Jaśminy to były wzory i upadki. Wiele zyskała, ale sporo straciła. Mogła cieszyć się szczęściem, ale nie raz najadła się strachu. Nie raz z jej oczu płynęły łzy smutku.
Jaśmina to lektura niebanalna a przy tym lekka i barwna a momentami przezabawna. Nie brak w niej zagadek, które mają niebagatelny wpływ na rozwój fabuły. Przez to czytający nie raz może poczuć się zaskoczony, gdy bohaterowie będą odkrywali kolejne karty. Nie raz będzie zdziwiony, że nie zwrócił uwagi na wskazówki, które podsuwała autorka. A trzeba przyznać, że robiła to szalenie umiejętnie… Polecam tę książkę… Szczerze ją polecam. Czas spędzony przy tej książce absolutnie nie jest czasem straconym.

Jaśmina Kossakowska, córka barona Wigury wie, że musi coś zrobić by ratować rodzinę i majątek. Zdesperowana decyduje się na działania, które przynoszą jej spore kłopoty. Dziewczyna zostaje porwana i nie jest pewna czy będzie jeszcze jej dane zobaczyć bliskich.
Do tej pory mieliśmy szansę podróżować z bohaterami wykreowanymi przez autorkę do dziewiętnastowiecznej Anglii. ...

,,Jaśmina" to pierwszy tom dylogii o siostrach zielarkach, które w XIX-wiecznych realiach życia na Podlasiu (kiedy to młode damy z dobrych domów koncentrowały się raczej na udanym mariażu niż wikłaniu się w niebezpieczne przygody) pewnymi dłońmi chwytają stery swojego życia, nie wahając się zawalczyć o swoje szczęście.

Kiedy podczas Kupalnocki Jaśmina poznaje urokliwego młodzieńca o magnetycznym spojrzeniu, nie przypuszcza, że towarzyszące temu zauroczenie przerodzi się z czasem w gotową na największe poświęcenia miłość; że zaprowadzi ją ono w miejsca, o których nawet się jej nie śniło, ale jednocześnie pozwoli doświadczyć najbardziej bolesnych, rozdzierających serce przeżyć.

Autorka już od pierwszej strony zanurza nas w klimat orientu - umieszcza bowiem bohaterkę na tureckim targu niewolników, podkreślając dramatyzm tej sceny całą gamą formułowanych przez nią w myślach obaw. Co czeka Jaśminę, dokąd trafi, czy zostanie jedną z nałożnic w haremie sułtana, ale przede wszystkim dlaczego znajduje się w tak opłakanym położeniu i jakie przedziwne zbiegi okoliczności doprowadziły ją właśnie w to haniebne miejsce?

Fabuła powieści porywa czytelnika w wir zaskakujących zdarzeń. Egzotyka Bliskiego Wschodu i swojskie piękno terenów znad Narwi stanowią nietuzinkowe połączenie, ale sprawdzają się wprost doskonale. Wszystko ma tutaj swoje uzasadnienie, choć początkowo stanowi dość zagadkowy ciąg przyczynowo-skutkowy. Nagromadzenie niespodziewanych zwrotów akcji, spora dawka dramaturgii i ogrom serwowanych emocji nie pozwalają odłożyć książki ani na moment.

Wątek romantyczny, bazujący na wzajemnym przyciąganiu i dystansowaniu się od siebie, obfituje w zabawne konfrontacje i słowne potyczki, by z czasem przerodzić się w związek pełen namiętności i pasji. Autorka nie oszczędza jednak naszej pary - zrzuca na jej barki coraz to nowe bolesne doświadczenia, zmuszając do konfrontowania się z rzeczywistością, która bynajmniej nie rozpieszcza.

Pochylenie się nad historią Jaśminy polecam z całego serca. Będzie dynamicznie, wielowątkowo (w małżeńskich problemach bohaterów niektórzy być może przejrzą się jak w zwierciadle),intrygująco, ale i zabawnie. Barwny koloryt opisywanych miejsc, oddziałujący na zmysły i wyobraźnię oraz czysta rozrywka ze sporą dozą życiowej mądrości niech posłuży za rekomendację. Warto dodać, że powieść zachwyci także miłośników flory i fauny, ponieważ ziołolecznictwo i troska o zdrowie zwierząt są wielką pasją Jaśminy. Ów wątek pozwala nam zgłębiać wiedzę na temat roślin leczniczych i ich szerokiego zastosowania. Czytajcie, bo warto!

,,Jaśmina" to pierwszy tom dylogii o siostrach zielarkach, które w XIX-wiecznych realiach życia na Podlasiu (kiedy to młode damy z dobrych domów koncentrowały się raczej na udanym mariażu niż wikłaniu się w niebezpieczne przygody) pewnymi dłońmi chwytają stery swojego życia, nie wahając się zawalczyć o swoje szczęście.

Kiedy podczas Kupalnocki Jaśmina poznaje urokliwego...

Najnowsza dylogia Urszuli Gajdowskiej nosi tytuł "Córki Botanika. Zielarki", a jej bohaterów znamy już częściowo z poprzednich książek Autorki. 📝☕🌷Ale nie martwcie się, bo można ją czytać samodzielnie.
Polecam Wam zakupić lub wypożyczyć z biblioteki całość, gdyż po skończeniu pierwszego tomu nie dacie rady wytrzymać ani minutki bez poznania kolejnej części. 😊
"Córki Botanika. Zielarki" to dwutomowa powieść romantyczno - przygodowa rozgrywającą się na początku XIX wieku nad Narwią i nie tylko...😊
Bohaterką pierwszego tomu jest Jaśmina Wigura - błyskotliwa i charakterna panna o nieposzlakowanej reputacji. W Noc Kupały zakochuje się z wzajemnością w dziedzicu arystokratycznego rodu. Dalegor Kossakowski to niezwykle męski i przystojny hodowca ogierów czystej krwi arabskiej. 🐎Droga do happyendu będzie zawiła, a i później Autorka nie oszczędzi swoich bohaterów, nakładając na nich coraz bardziej bolesne przeżycia....
Rozalia Wigura, która słynie z wytwarzania ziołowych nalewek, maści i mikstur to bohaterka drugiej części dylogii. Dziewczyna tak jak jej siostra kocha konie i marzy o spokojnym u boku ukochanego mężczyzny. Niestety, serce nie sługa 💓! Poczciwy Julian Zaręba ociaga się z oświadczynami, gdyż musi najpierw odkryć sekret swojego pochodzenia...
To tylko krótki zarys fabuły! W powieści dostaniecie o wiele więcej! 🌷🌷🌷
Ojejuniu! Co tu się działo! Czułam się jak na rollercoasterze, który pędzi z ogromną prędkością, nie zostawiając ani chwili na złapanie głębszego oddechu. 😊Zagadka goni zagadkę, a tajemnica tajemnicę...
Urszula Gajdowska zabiera czytelnika aż do krajów Orientu. Będziecie kupować piękne konie arabskie, podróżować przez pustynię, drżeć przed zemstą handlarzy niewolników i traficie nawet do haremu sułtana!
Dylogia dostarcza czytelnikowi dużo rozrywki, ale znajdziecie w niej także drugie dno. ❤️
Kłopoty w małżeństwie, trudne relacje, problemy z bliskością najbliższych sobie ludzi, smutne przeżycia, chciwość i zawiść ludzka, walka o spadek i dążenie do bogactwa kosztem innych - to wszystko jest zawsze aktualne bez względu na epokę, w której przyszło nam żyć.
Dużo miejsca poświęca Autorka także leczeniu różnych dolegliwości, a zwłaszcza chorób psychicznych w dawnych czasach. Terapia zamiast pomagać była dla pacjenta często wykańczająca...
Urszula Gajdowska ma bardzo lekkie pióro, co sprawia, że przez akcję po prostu się płynie.🌷
Wszystko to sprawia, że "Córki Botanika. Zielarki" to dylogia ze wszech miar godna polecenia. Poruszająca, wnikliwa, barwna, pełna emocji, napisana ze swadą i humorem!
Koniecznie przeczytajcie!
Polecam serdecznie! 💙😘

Najnowsza dylogia Urszuli Gajdowskiej nosi tytuł "Córki Botanika. Zielarki", a jej bohaterów znamy już częściowo z poprzednich książek Autorki. 📝☕🌷Ale nie martwcie się, bo można ją czytać samodzielnie.
Polecam Wam zakupić lub wypożyczyć z biblioteki całość, gdyż po skończeniu pierwszego tomu nie dacie rady wytrzymać ani minutki bez poznania kolejnej części. 😊
"Córki...

Poprzednia dylogia "Córki botanika. Bliźniaczki" dostarczyły mi nie lada emocji i przygody z Hortensją i Hiacyntą - młodszymi siostrami Jaśminy i Rozalii. Poza tym fajnie było dowiedzieć się, co u nich słychać. Nie inaczej było w przypadku Zielarek. Działo się bardzo dużo. Swoją drogą ciekawa jestem, czy lubicie takie kwiatowe imiona? Mnie się podobają ze względu na swoją oryginalność. 

Każda z bohaterek jest na swój sposób wyjątkowa i każda bez problemu da się lubić. Wracamy do ich dzieciństwa i zdarzeń, które zaważyły na tym, jakimi stały się kobietami. Obserwujemy ich zmianę poglądów, przełamywanie stereotypów, podziwiamy za odwagę w walce o swoje.

"Miłość to uczucie bardzo skomplikowane. Może trwać całe życie, ale z biegiem lat zmieni swoją naturę."

Autorka zabiera nas do XIX wieku nad Narew i krajów Orientu. Gdziekolwiek by nie była umieszczona akcja, to uwielbiam spotykać ten okres w literaturze. Autorce doskonale udało się uchwycić tamte realia. Pojawi się pewien sułtan ze swoim haremem (nie pamiętam, kiedy czytałam coś takiego) i handlarze niewolników. Nie zabraknie również niebezpiecznych momentów, tarapatów, śledztw, spisków, tajemnic, sekretów, niedomówień, ciekawostek zielarskich, humoru oraz komedii pomyłek. Nie obędzie się również bez trosk i problemów, które niezależnie od epoki dotykają każdego z nas tak samo. To problemy małżeńskie, strata, poszukiwanie własnych korzeni czy potrzeba decydowania o sobie. 

"Nie da się ujarzmić własnego życia, ale nie można pozwolić, by po nas przegalopowało."

W pierwszym tomie dylogii totalnie zaskoczył, a nawet zszokował mnie wstęp. Czegoś takiego się nie spodziewałam. Widzimy, jak nieprzewidywalny, zaskakujący bywa los. Nigdy nie możemy być pewni tego, co nam przygotował. A autorska zgrabnie lawiruje, by niejednokrotnie wywieźć nas w przysłowiowe pole. 

"W życiu każdego człowieka może zdarzyć się taki moment, który przewróci do góry nogami wszystko, co ten traktował jako ustabilizowane i pewne, i zmieni sposób postrzegania przez niego zarówno świata, jak i siebie samego."

Tak jak i poprzednio, tak i teraz moją uwagę zwróciły rysunki przedstawiające głównych bohaterów, których autorką jest sama Urszula Gajdowska. Moim zdaniem idealnie oddają ich charakterystykę. 

"Córki botanika. Zielarki" to barwne, porywające, wielowymiarowe i nietuzinkowe powieści romantyczno-przygodowe, z którymi nuda nikomu nie grozi. Emocji co nie miara! Jeśli jesteście fanami romansu kostiumowego - musicie koniecznie sięgnąć po te tytuły!

Poprzednia dylogia "Córki botanika. Bliźniaczki" dostarczyły mi nie lada emocji i przygody z Hortensją i Hiacyntą - młodszymi siostrami Jaśminy i Rozalii. Poza tym fajnie było dowiedzieć się, co u nich słychać. Nie inaczej było w przypadku Zielarek. Działo się bardzo dużo. Swoją drogą ciekawa jestem, czy lubicie takie kwiatowe imiona? Mnie się podobają ze względu na swoją...

Siła rodziny jest niepodważalna. To jej członkowie są dla nas jednocześnie największym skarbem, jak i wsparciem na zakrętach życia. Świadomość, że obok jest ktoś, na kogo możemy liczyć, daje nam moc, by przezwyciężać kolejne przeszkody, które przecież są pewną stałą w naszym życiu. Dobrze, kiedy możemy dzielić się wyłącznie dobrymi chwilami, ale kiedy na naszym niebie pojawią się ciemne chmury, ważne, abyśmy mieli się gdzie schronić. Dlatego tak istotne jest, by walczyć o rodzinę, kiedy zajdzie taka potrzeba. Jak i to, by znać swoje korzenie, nawet jeśli ktoś kiedyś odciął więzi, które nigdy nie powinny zostać przerwane…
Urszula Gajdowska za każdym razem pozytywnie mnie zaskakuje. To autorka o niezwykle barwnej wyobraźni, która wprawnie łączy klimat XIX wieku z wątkami awanturniczymi, przygodowymi i oczywiście – romantycznymi. W „Jaśminie” i „Rozalii” poznajemy losy starszych sióstr bliźniaczek, znanych już córek botanika. I również te dwie kobiety w niczym nie ustępują charakterowi paniom ze swej rodziny, choć autorka przygotowała dla nich zupełnie inne przeszkody, jakie pojawiły się na drodze do ich szczęścia.
Lektura powieści Urszuli Gajdowskiej jest niczym jazda rozpędzonym powozem, który mknie, nie pozwalając sobie zwolnić. Tak też fabuła nakreślonych jej ręką historii nie zwalnia, co sprawia, że czytelnik niczym pasażer na gapę, z wypiekami na twarzy śledzi rozwój wypadków. Nie dosyć, że nie może być pewny tego, co się wydarzy, to owa obawa nijak nie stoi na przeszkodzie, by chciał doświadczać nowych emocji. A tych, wierzcie mi, nie brakuje.
Autorka serwuje nam podróż do krajów Orientu, gdzie przeżyjemy wspólnie z Jaśminą niebanalną przygodę pełną zwrotów akcji. Po romantycznym wstępie nastąpi bowiem zmiana frontu i będzie musiała ona podjąć się trudnego wyzwania, by ocalić swoją rodzinę. Możecie być pewni, że tego, co się wydarzy, nie sposób przewidzieć! Autorka tak bowiem lawiruje fabułą, że tak naprawdę nie mamy pewności, czy bohaterka wyjdzie z opresji cała i jakie to będzie mieć dla niej konsekwencje. Świetnie się bawiłam w wykreowanej przez autorkę rzeczywistości, która klimatem na myśl przywodzi „Baśnie z tysiąca i jednej nocy” okraszone XIX-wieczną atmosferą i ówczesnymi zasadami. A te panna Wigura będzie notorycznie łamać.
„Rozalia” jawiła mi się jako powieść nieco spokojniejsza. A przynajmniej takie miałam założenia. Jakże się myliłam! W tym tomie również nie będziecie narzekać na nudę, bo autorka otworzy przed wami puszkę pełną tajemnic rodzinnych, także tych bolesnych, sekretów, które będą stanowić nie lada zagrożenie. Do tego okrasiła historię wątkiem „paranormalnym”, dużą dawką miłości, a także utkała fabułę na kanwie motywu poszukiwania własnych korzeni oraz opowieści o wyboistej drodze do odkrycia prawdy, która może przynieść prawdziwe oczyszczenie.

Podsumowując:

„Jaśmina” i „Rozalia” to pasjonująca, literacka podróż przesiąknięta aromatem ziół, pełna przygód, niebezpieczeństw, humoru, smaczków z różnych zakątków świata oraz całej gamy emocji, których będziemy doświadczać wspólnie z bohaterami. Jeśli lubicie powieści, w których akcja nie zwalnia ani na moment, które stanowią mariaż XIX-wiecznych realiów i trosk znanych nam współcześnie, jak problemy w małżeństwie, strata, poszukiwanie własnych korzeni, chęć stanowienia o sobie wbrew oczekiwaniom innych, to koniecznie sięgnijcie po te książki. A jeśli do tego dodam, że są to nieoczywiste i barwne historie miłosne osadzone w tamtej epoce, to mamy gotową receptę na świetne historie, których lektura wywołuje wypieki na twarzy. Z różnych powodów... Czytajcie i bawcie się dobrze!

Siła rodziny jest niepodważalna. To jej członkowie są dla nas jednocześnie największym skarbem, jak i wsparciem na zakrętach życia. Świadomość, że obok jest ktoś, na kogo możemy liczyć, daje nam moc, by przezwyciężać kolejne przeszkody, które przecież są pewną stałą w naszym życiu. Dobrze, kiedy możemy dzielić się wyłącznie dobrymi chwilami, ale kiedy na naszym niebie...

Jeśli lubicie opowieści historyczne, które mają w sobie tajemnice to na pewno znacie książki Urszuli Gajdowskiej. Autorka dała się poznać, jako twórczyni powieści niebanalnych, pełnych rodzinnych tajemnic, spisków i romantycznych porywów.
"Jaśmina" to pierwszy tom dylogii Córki botanika. Zielarki, ale polecam poznać najpierw poprzednie książki autorki, szczególnie dylogię Córki botanika. Bliźniaczki, bo historie te się łączą.
Tym razem mamy możliwość lepiej poznać najstarszą córkę barona Wigury Jaśminę, która wyspecjalizowała się w ziołolecznictwie oraz leczeniu zwierząt.
To młoda dama o nieposzlakowanej opinii, ale zarazem kobieta o żelaznej woli i inteligencji.
Naprawdę ją polubiłam. To silna i mądra osoba, a to co zesłał jej los...na spółkę z autorką...naprawdę zdumiewa. Zupełnie się nie spodziewałam tego, co tu zastanę, choć trochę już znam styl autorki i wiem, że nie szczędzi ona swoich bohaterów, wplątując ich w różne intrygi. I tutaj też tak było. A zakończenie...no przyznam się, że takiego zwrotu akcji się nie spodziewałam. Ale sza, nic więcej nie zdradzę, sami przeczytajcie.
Ależ mi się dobrze czytało tę książkę. Jest intrygująca i niebanalna. Akcja momentami pędzi jak oszalała, a my wraz z bohaterami, staramy się za nią nadążyć.
I ten klimat, taki trochę tajemniczy, momentami orientalny...bardzo mi odpowiadał.
Urszula Gajdowska naprawdę stworzyła książkowy świat, do którego chce się zaglądać. Z wyrazistymi bohaterami, intrygami i ciekawym tłem historycznym.
Spędziłam z tą książką przyjemne chwile i na pewno teraz sięgnę po kolejny tom dylogii.
A Wy, lubicie takie książki?

Jeśli lubicie opowieści historyczne, które mają w sobie tajemnice to na pewno znacie książki Urszuli Gajdowskiej. Autorka dała się poznać, jako twórczyni powieści niebanalnych, pełnych rodzinnych tajemnic, spisków i romantycznych porywów.
"Jaśmina" to pierwszy tom dylogii Córki botanika. Zielarki, ale polecam poznać najpierw poprzednie książki autorki, szczególnie dylogię...