Pożegnanie z ofiarą. Historia mojej terapii

Doświadczyłam niezwykłego przeżycia. Aneta Wrzosek zaprosiła mnie do swojego intymnego świata w swojej autobiograficznej książce „Pożegnanie z ofiarą. Historia mojej terapii”. Każda historia samorzecznictwa jest dla mnie wartościowa. Niezwykle odważna, przepełniona szczerością, ciężka, wyboista droga przez rozpoznanie, diagnozę, wybranie planu terapeutycznego aż do wybrania właściwej ścieżki w kierunku zdrowienia. Jestem pełna podziwu dla Anety a jednocześnie dla siebie, bo choć inna trauma, to drogę przeszłyśmy tę samą…

Już podjęcie decyzji o rozpoczęciu psychoterapii jest dowodem niezwykłej odwagi. Aneta Wrzosek opisuje krok po kroku swoją drogę jaką przebyła. Doświadczyła w dzieciństwie molestowania seksualnego, a wchodząc w dorosłość została zgwałcona. Trauma jedna, druga i kilka jeszcze pomniejszych. Ból, strach, złość, bezradność, poczucie bezsilności i beznadziei. Osamotnienie. Rodzinny dramat i ona pośrodku oka cyklonu – trójkąta dramatycznego (wg Karpman’a),w którym zajmowała pozycję OFIARY. Znaną, odgrywaną przez siebie rolę w rodzinie kolejno przenosiła na inne relacje: z rówieśnikami, z mężczyznami i ze współpracownikami. Niezgoda, bunt, narastająca frustracja, ciągle pojawiające się nowe dysonanse prowadzą ją do gabinetu psychoterapeuty. Aneta Wrzosek przeszła drogę zdrowienia, rozprawienia się z własnymi demonami, dokładnie opisując każdy etap swojej terapii, dzieląc się wiedzą nabywaną w trakcie terapii i swoimi przemyśleniami oraz emocjami. Jej psychoterapia trwała kilkanaście lat z kilkuletnią niestety przerwą. Psychoterapia jest bowiem długoletnim, czasem bardzo wyczerpującym tak fizycznie jak i psychicznie procesem i bardzo się cieszę, że Aneta to pokazała i miała i odwagę i siłę przejść ten proces: „Wybrałam inaczej, pora więc uwierzyć i naprawdę przyjąć na każdym poziomie świadomości to, co sama uważam za słuszne i dobre dla mnie. To ja jestem swoją własną prawdą i swym własnym bogiem. Droga, którą idę, jest tą właściwą”.

Obserwowałam przejście Anety Wrzosek od „świata kieliszków, bełkotu, upadków na podłogę i rozmazanych makijaży”, traumy molestowania i gwałtu do momentu, kiedy: „cel terapeutyczny został osiągnięty, nasze sesje od dawna nie były interwencyjne, a już bardziej rozwojowe”. Z OFIARY, przestraszonej, wykorzystanej seksualnie dziewczynki, przeistoczyła się w KOBIETĘ ŚWIADOMĄ siebie, zmieniła swój światopogląd i wiele przekonań. Odkryła i nauczyła się siebie na nowo, swoją kobiecość i świadomie wybrała bezdzietność, odpuszczając procedurę in vitro i pozostając w zgodzie ze sobą. Po przejściu wszystkich etapów terapii, Aneta świadomie podjęła decyzję „samodzielnego kroczenia przez życie, do korzystania z własnych zasobów i nowych umiejętności” właśnie w tym momencie, „teraz, w tym dokładnie punkcie, w którym czuję, że wysyciłam się terapią, skorzystałam z niej maksymalnie, wzięłam to, czego potrzebowałam ale jeszcze nie znudziłam się nią, nie wpadłam też jak w ciągnący się latami nałóg, z którego za chwilę byłoby mi trudno wyjść” a uchwycenie tego momentu jest bardzo trudne. Wartościowy i doświadczony psychoterapeuta nie będzie w nieskończoność naciągał swojego pacjenta/klienta i Pan Dariusz Skowroński doskonale zdaje sobie z tego sprawę. Cieszę się, że oboje to podkreślili.

Dodatkowo trudna to była droga, bo on-line. Aneta Wrzosek udowodniła, że nic nie stoi na przeszkodzie, ani część świata, w której ona i psychoterapeuta się znajduje (ona Berlin, on Singapur),ani dzieląca ich strefa czasowa, by zawalczyć o siebie, swoje zdrowienie i swój komfort życia!

Na zakończeniu książki Aneta Wrzosek umieszcza wywiad ze swoim psychoterapeutą prof. Dariuszem Skowrońskim, co stanowi wartość dodaną do całej opowiedzianej przez nią historii a zawiera jeszcze dużo wiedzy.

Czytajcie, warto poznać tę historię!

Dziękuję Autorce Anecie Wrzosek za egzemplarz do recenzji.

Doświadczyłam niezwykłego przeżycia. Aneta Wrzosek zaprosiła mnie do swojego intymnego świata w swojej autobiograficznej książce „Pożegnanie z ofiarą. Historia mojej terapii”. Każda historia samorzecznictwa jest dla mnie wartościowa. Niezwykle odważna, przepełniona szczerością, ciężka, wyboista droga przez rozpoznanie, diagnozę, wybranie planu terapeutycznego aż do wybrania...

Książka Anety Wrzosek @historia_mojej_terapii
pt. "Pożegnanie z Ofiarą" to dla mnie szczególna lektura...
Anetę poznałam niespełna rok temu i gdy dowiedziałam się o jej planach wydania książki, nie mogłam doczekać się, aby ją przeczytać.
  Temat jaki podjęła, a mianowicie -opis własnego procesu terapeutycznego wzbudził moją ciekawość, zwłaszcza, że sama od kilkunastu miesięcy jestem w regularnej terapii. 
 Autorce udało się stworzyć wspaniałą relację z terapeutą, opartą na zaufaniu i szczerości. Profesor Dariusz Skowroński okazał się dla niej nieocenionym słuchaczem i przewodnikiem w podróży po mrocznych zakamarkach przeszłości. Dzięki niemu uświadomiła sobie jak bardzo trauma malestowania seksualnego wpłyneła na jej życie, poczucie własnej wartości oraz relacje z otoczeniem.
Trauma dawała o sobie znać w kontaktach intymnych z mężczyznami. "Nie potrafiłam znaleźć swojej prawdziwej drogi do spełnionej cielesności. A może nie odróżniałam chęci i potrzeby od tego, co było pokłosiem niechcianej, obcej wydzieliny na moim ciele i przymusem spełniania czyjejś żądzy... "
 Psychoterapia pozwoliła jej dotrzeć do emocji, które zamroziła w przeszłości. Dzięki wsparciu terapeuty pozwoliła sobie na wyrażenie złości, którą czuła w stosunku do oprawców.

"Pożegnanie z Ofiarą" to świadectwo transformacji zahukanej dziewczyny, z Ofiary w dojrzałą Kobietę, która odważyła się sięgnąć po swoją moc.
Książka napisana jest fenomenalnym językiem, co sprawia, że o tak trudnych doświadczeniach czyta się naprawdę dobrze i dosłownie nie można się oderwać.
Polecam ❤️

Książka Anety Wrzosek @historia_mojej_terapii
pt. "Pożegnanie z Ofiarą" to dla mnie szczególna lektura...
Anetę poznałam niespełna rok temu i gdy dowiedziałam się o jej planach wydania książki, nie mogłam doczekać się, aby ją przeczytać.
  Temat jaki podjęła, a mianowicie -opis własnego procesu terapeutycznego wzbudził moją ciekawość, zwłaszcza, że sama od kilkunastu...

"Pożegnanie z ofiarą" to wyjątkowa książka, która wciąga czytelnika w intymny świat psychoterapii i rozwoju osobistego. Autorka dzieli się swoją kilkuletnią podróżą terapeutyczną, które staje się polem do odkrywania głęboko ukrytych emocji i przeżyć.

Narracja książki jest przejmująca i autentyczna, ponieważ autorka nie unika trudnych tematów ani bolesnych wspomnień. Szczerość, z jaką dzieli się swoimi doświadczeniami, sprawia, że czytelnik czuje się, jakby sam uczestniczył w jej terapii.

Jednym z najbardziej fascynujących aspektów książki jest ukazanie związku między psychiką a ciałem. Autorka opisuje, jak jej ciało reagowało na terapię, wysyłając różnorodne sygnały, które początkowo mogły wydawać się niepokojące, ale z czasem stało się jasne, że jest to element procesu oczyszczania.

Myślałam, że książka będzie zbiorem zapisków z sesji psychoterapeutycznych, ale ku mojemu zaskoczeniu, autorka skupia się także na swoich przemyśleniach i codziennym życiu między sesjami. To dodaje książce głębi i pozwala lepiej zrozumieć, jak terapia wpływała na codzienne funkcjonowanie autorki. Refleksje autorki są nie tylko interesujące, ale także inspirujące, a jej spostrzeżenia mogą pomóc czytelnikowi w lepszym zrozumieniu siebie i swoich reakcji.

Książka jest także świadectwem niezwykłej przemiany, jaka zaszła w autorce. Zupełnie inaczej brzmią jej myśli, obawy i lęki na początku terapii, a inaczej na końcu. Od razu widać, że zaszła zmiana podejścia do życia,a autorka jest bardziej pewna siebie i pogodzona z przeszłością. To pokazuje, jak ogromny wpływ może mieć terapia na życie człowieka, pomagając mu zrozumieć i zaakceptować siebie, a także swoją przeszłość.

"Pożegnanie z ofiarą" to książka, która nie tylko opisuje proces terapeutyczny, ale także inspiruje do refleksji nad własnym życiem. Pokazuje, że mimo trudności i chwil zwątpienia, warto podjąć wysiłek, aby zrozumieć siebie i pracować nad swoimi problemami. Jest to lektura, która może dać nadzieję i motywację do zmiany, przypominając, że każdy z nas ma w sobie siłę, by przekształcić swoje życie na lepsze.

Jedyną rzeczą, która mi nie odpowiadała, było to, że autorka nie ujawnia pewnych informacji związanych z głównym tematem. Rozumiem, że chce chronić swoją prywatność, ale dla mnie jako czytelniczki ten brak szczegółów wpłynął na odbiór książki.

"Pożegnanie z ofiarą" to wyjątkowa książka, która wciąga czytelnika w intymny świat psychoterapii i rozwoju osobistego. Autorka dzieli się swoją kilkuletnią podróżą terapeutyczną, które staje się polem do odkrywania głęboko ukrytych emocji i przeżyć.

Narracja książki jest przejmująca i autentyczna, ponieważ autorka nie unika trudnych tematów ani bolesnych wspomnień....