Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Poranna i wieczorne mycie zębów to absolutne minimum higieny jamy ustnej, którą stosują współcześni ludzie. Do tego dochodzi dodatkowe mycie po posiłkach w środku dnia, płukanie jamy ustnej specjalnymi płynami, używanie nici dentystycznej. Kiedyś to było nie do pomyślenia.

W czasach PRL-u wiele osób w ogóle nie myło zębów, a jak już myli to nie używali pasty, albo mieli jedną szczoteczkę na całą rodzinę. Mogę sobie tylko wyobrazić jak wiele pracy mieli ówcześni stomatolodzy i ile wysiłku włożyli w uświadamianie społeczeństwa.

Książka "Ambulans jedzie na wieś" opowiada właśnie o takich lekarzach. W tamtych czasach, kiedy w wielu miejscowościach nie było dentystów, funkcjonowały dentobusy. Były to mobilne gabinety dentystyczne, które jeździły od jednej do drugiej miejscowości i przyjmowały tamtejszych mieszkańców. Niewielu stomatologów decydowało się na taką pracę z własnej woli. W większości dostawali nakaz pracy i nie mieli nic do powiedzenia. Autorka książki razem z mamą szukają osób, które pracowały w dentobusach lub wiedzą coś na ten temat. Prowadzą z nimi rozmowy, z uśmiechem wspominając dawne czasy. Poza opowiadaniami o dentobusach, w książce znajdziemy kawałek historii stomatologii, a także opis życia na wsiach w czasach PRL-u. Całość dopełniają zdjęcia, chwilami mocno zaskakujące.

Zanim wzięłam do rąk tę książkę, nie miałam pojęcia o dentobusach. Cieszę się, że pogłębiłam swoją wiedzę o informacje zawarte w tej książce. Według mnie jest to jeszcze jedna książka na temat PRL-u, którą warto przeczytać, żeby lepiej poznać funkcjonowanie Polski i Polaków żyjących w tamtych czasach.

Poranna i wieczorne mycie zębów to absolutne minimum higieny jamy ustnej, którą stosują współcześni ludzie. Do tego dochodzi dodatkowe mycie po posiłkach w środku dnia, płukanie jamy ustnej specjalnymi płynami, używanie nici dentystycznej. Kiedyś to było nie do pomyślenia.

W czasach PRL-u...

Rozwiń Zwiń

Mózg to najważniejszy, a jednocześnie najbardziej skomplikowany i najmniej poznany organ w naszym ciele. Nawet niewielkie jego niedomaganie odbija się zauważalnie na jakości naszego życia. Ruch ma ogromny wpływ na funkcjonowanie mózgu.

Nasi przodkowie większość czasu spędzali, ruszając się. W obecnych czasach znaczna część ludzi ma pracę siedzącą, a po pracy odpoczywa czytając książki lub oglądając filmy. Do tego dochodzi przemieszczanie się za pomocą samochodów lub komunikacji miejskiej, robienie zakupów w sklepach internetowych i dostarczanie do domu paczek przez kuriera. Przez to wszystko ruszamy się coraz mniej, co znacząco odbija się na naszym zdrowiu.

Na szczęście, nawet jeśli dotychczas prowadziłeś siedzący tryb życia, na zmianę nigdy nie jest za późno. Nawet u osób w podeszłym wieku wprowadzenie ruchu do codziennego planu dnia daje zauważalne efekty. Jak podają autorzy, już 30 minut spaceru dziennie wystarczy, aby znacząco poprawić stan zdrowia.

Nawet jeśli ćwiczysz i nie chudniesz, nie powinno Cię to zniechęcać. Zrzucenie wagi to tylko jeden z efektów ćwiczeń fizycznych. Pozostałe z nich są mniej widoczne, ale równie potrzebne. Nawet jeśli nie masz czasu na codzienny spacer, albo gimnastykę, lepiej poruszać się 10 minut niż w ogóle. A jeśli nie masz nawet 10 minut, samo wstanie z krzesła co godzinę poprawia funkcjonowanie organizmu.

Autorzy w ciekawy, a jednocześnie przystępny i zrozumiały sposób wyjaśniają wpływ ruchu na mózg. Przedstawiają wyniki wielu badań, które są poparciem wiedzy, którą nam przekazują. Omawiają różne sposoby aktywności fizycznej i porównują ich wpływ na nasz organizm. Jednak cały czas przypominają, że nawet najmniejszy ruch jest lepszy niż żaden.

W książce znalazłam wiele interesujących i według mnie zaskakujących informacji. Przyznam, że nie sądziłam, że ruch może mieć aż taki wpływ na nasz mózg. Do niedawna ruszałam się mało i niezbyt chętnie. Autorzy przekonali mnie, że naprawdę warto zmienić codzienne nawyki i wprowadzić ruch do codziennego życia. Jedyny minus książki jest taki, że te same informacje często zostały napisane w wielu miejscach, ale to nie sprawia, że uważam książkę za mniej wartościową.

Mózg to najważniejszy, a jednocześnie najbardziej skomplikowany i najmniej poznany organ w naszym ciele. Nawet niewielkie jego niedomaganie odbija się zauważalnie na jakości naszego życia. Ruch ma ogromny wpływ na funkcjonowanie mózgu.

Nasi przodkowie większość czasu spędzali, ruszając si...

Rozwiń Zwiń

W życiu wielu osób nadchodzi moment, w którym marzą o powiększeniu rodziny. Taki etap pojawia się zarówno u osób w związku, jak i u singli. Zarówno u par heteroseksualnych, jak i homoseksualnych. Co ma zrobić osoba, która pragnie mieć dziecko, ale dotknął ją problem niepłodności? Czy adopcja i in vitro to jedyne rozwiązania?

Autor książki „Surogatki” przybliża czytelnikom temat surogacji. Surogacja istnieje, jest znana i popularna, ale nikt o niej nie mówi. Dlaczego? W Polsce surogacja jest karalna. Jednak wielu rodziców, którzy marzą o dziecku, nie powstrzyma to przed działaniem. Po prostu zamiast skorzystać z usług surogatki w kraju, zrobią to za granicą. Niewiele jest państw, w których surogacja, a tym bardziej surogacja dla osób z zagranicy jest legalna. Ale to nie znaczy, że ich nie ma. Wręcz przeciwnie. Ten biznes kwitnie i ma się dobrze.
Autor przeprowadza wywiady na temat surogacji z podmiotami w różnoraki sposób związanymi z tym tematem. Jednym z nich są surogatki. Dlaczego decydują się na taki krok? Czy chodzi tylko o pieniądze? Czy mają problem z oddaniem dziecka po narodzinach? Czy żałują, że wzięły udział w programie dla surogatek? Autor rozmawia z surogatkami zagłębiając się w tematykę ich codziennego życia. Bada czy ich sytuacja majątkowa ma wpływ na podejmowane decyzje, czy może kobiety chcą po prostu pomóc osobom, które nie mogą mieć dzieci. Autor przygląda się też warunkom, w jakich w czasie zapłodnienia oraz ciąży przebywają surogatki. Czy firmy, które je zatrudniają troszczą się o nie? Czy interesują się nimi zarówno w trakcie ciąży, jak i po niej? To zagadnienie ma także drugą stronę. Czy surogatki troszczą się o siebie i o dziecko kiedy są w ciąży? Czy zdrowo się odżywiają? Czy palą papierosy? Na pewno większość przyszłych rodziców zastanawia się nad tym. Chcą dla swojego dziecka jak najlepiej, ale nie mogą kontrolować codziennego życia surogatki.

Autor rozmawia również z osobami, które znajdują się po drugiej stronie, czyli z przyszłymi rodzicami korzystającymi z usług surogatek. Dlaczego zdecydowali się na taki krok? Czy są pewni swojej decyzji? Nie brakuje też kolejnych podmiotów, takich jak agencje zatrudniające surogatki, organizacje działające na rzecz wspomaganego rozrodu, czy prawnicy.

Podsumowując, autor przygląda się tematowi surogacji od różnych stron. Bada temat od strony społecznej, psychologicznej i prawnej. Książka zdecydowanie pomaga lepiej poznać temat surogacji. Dodatkowo napisana jest przystępnym językiem, co sprawia, że czyta się ją szybko i płynnie. Podczas czytania książki pojawiały się u mnie bardzo różnorodne emocje i odczucia: od zaskoczenia i wzburzenia, po troskę i współczucie Bardzo, ale to bardzo cieszę się, że przeczytałam tę książkę. Jestem teraz bogatsza o wiedzę w niej zawartą. Polecam z całego serca!

W życiu wielu osób nadchodzi moment, w którym marzą o powiększeniu rodziny. Taki etap pojawia się zarówno u osób w związku, jak i u singli. Zarówno u par heteroseksualnych, jak i homoseksualnych. Co ma zrobić osoba, która pragnie mieć dziecko, ale dotknął ją problem niepłodności? Czy adop...

Rozwiń Zwiń

Celebryci… wszyscy ich znamy, wiemy jak wyglądają i czym się zajmują. Bywa, że pod prysznicem nucimy ich piosenki, a podczas picia porannej kawy czytamy co się dzieje w ich życiu prywatnym. Wiele osób, szczególnie w wieku nastoletnim, marzy o zobaczeniu ich na żywo, a tym bardziej o rozmowie z nimi. Czy ich podejście byłoby takie samo, gdyby wiedzieli co kryje się za fasadą uśmiechu i uprzejmości?

Autor książki "Przeszedłem po swoim trupie" jest bloggerem. Początkowo był zwykłym studentem dziennikarstwa. Zawsze jednak marzył o karierze i popularności. W miarę upływu czasu miał coraz więcej okazji aby stać się częścią wielkiego świata. Poznał wielu celebrytów, nie wszystkich od tej strony, od której pokazują ich media. Miał okazję być gościem na zamkniętych imprezach. To, co się tam dzieje było dla niego szokujące. Dla mnie też. W telewizji i Internecie uśmiech, zażyłość, przyjaźń, a po wyłączeniu kamery zło, nienawiść, przemoc, seks i narkotyki. Wiedziałam, że gwiazdy przed kamerą udają, ale nie wiedziałam, że aż w takim stopniu.

Niestety ta książka pokazuje, że w Polsce, a pewnie i na świecie są ludzie lepsi i gorsi. Pozycja zawodowa i znajomości mają ogromne znaczenie. Przykre jest to, że ludzie się na to zgadzają. Niektórzy zrobiliby wszystko, żeby tylko znaleźć się w telewizji, albo na okładce czasopisma. A gdzie miejsce na moralność i szacunek? Mam na myśli także szacunek do siebie. Czy sława jest warta grania w tę grę?

Temat książki uważam za interesujący, ale zdecydowanie nie podoba mi się styl pisania autora. Jest tam mnóstwo przekleństw i przenośni, sarkazmów, które chyba miały być zabawne. Kiedy zaczęłam czytać tę książkę, w mojej głowie pojawiło się ogromne „Nieee”. Ten język był dla mnie tak zniechęcający, że byłam pewna, że przez to nie przebrnę. I jeszcze druga sprawa. Na początku nie wiedziałam co tak naprawdę jest tematem książki, co autor chce przekazać czytelnikowi. Ok, opisuje swoje dzieciństwo, okres szkolny i studencki, ale co to miało powiedzieć czytelnikowi? To nie jest autobiografia, więc podejrzewam, że nie chodziło o poznanie życia autora. Dopiero w drugiej połowie książki zaczęłam rozumieć przekaz.

Chociaż w dużej mierze popieram stanowisko autora, zniechęciło mnie to, że cała książka przesiąknięta jest krytyką otaczającego nas świata. Miałam wrażenie, że autor czuje ogromną złość do innych osób i w ten sposób próbuje wyrazić swoją niechęć do tego, co dzieje się wokół. Jednak czy naprawdę autor nie widzi w życiu pozytywnych aspektów? Czy żaden celebryta, którego spotkał nie kierował się w życiu autentycznością i pasją? Jeśli prawdą jest, że wszyscy celebryci, których autor spotkał na swojej drodze, postępują wbrew wszelkim zasadom moralnym, uważam, że warto wejść w temat głębiej i zastanowić się dlaczego tak jest, zamiast zatrzymywać się na poziomie powierzchownej oceny. Według mnie bardzo przydatny byłby wywiad z psychologiem i socjologiem.

Podsumowując, "Przeszedłem po swoim trupie" jest książką, która z pewnością nie pozostawia obojętnym. Choć jej styl i język mogą wywoływać mieszane uczucia, to bez wątpienia porusza ona ważne i często pomijane kwestie związane ze światem celebrytów, pokazując jego mniej znane, ciemne strony. Mimo że książka ta skupia się głównie na krytyce i może wydawać się jednostronna, to jednak zachęca do refleksji nad własnymi wartościami i własnym postępowaniem.

Celebryci… wszyscy ich znamy, wiemy jak wyglądają i czym się zajmują. Bywa, że pod prysznicem nucimy ich piosenki, a podczas picia porannej kawy czytamy co się dzieje w ich życiu prywatnym. Wiele osób, szczególnie w wieku nastoletnim, marzy o zobaczeniu ich na żywo, a tym bardziej o rozmow...

Rozwiń Zwiń

Biografia Jeremiego Przybory to opowieść nie tylko o jednym z najwybitniejszych twórców polskiej sceny rozrywkowej, ale także o człowieku, który przeszedł długą i niełatwą drogę do sukcesu. Książka, licząca imponujące 600 stron, zanurza czytelnika w życiorys Przybory, od jego dzieciństwa, aż po okres wojenny i późniejszą, błyskotliwą karierę.

Autorka skrupulatnie opisuje dzieciństwo Przybory, zmagania rodziny z przeciwnościami losu, co pozwala czytelnikowi na głębokie zrozumienie postaci. Niezwykle interesujące są fragmenty dotyczące jego pracy jako dziennikarza radiowego w czasach wojny, które ukazują nie tylko jego talent, ale i niezłomność w dążeniu do dodawania otuchy współobywatelom.

Jednakże, pomimo wielu zalet, książka ma również swoje minusy. Jej duża objętość momentami wydawała mi się zbędna. Autorka, choć dokładna, mogłaby zrezygnować z niektórych detali. Fotografie wplecione w tekst są jednak bezcennym dodatkiem, który wizualizuje opowiedzianą historię i pozwala na jeszcze głębsze zanurzenie się w nią.

W biografii Jeremiego Przybory znaczące miejsce zajmuje również opis jego życia rodzinnego po osiągnięciu dorosłości. Autorka dokładnie przybliża czytelnikom jego relacje z partnerkami, co pozwala na głębsze zrozumienie nie tylko Przybory jako artysty, ale także jako mężczyzny i partnera życiowego. Przedstawienie różnych aspektów życia miłosnego Przybory, w tym jego związków i małżeństw, jest kluczowe dla pełnego obrazu tej skomplikowanej postaci. Ta część biografii pokazuje go nie tylko jako twórcę i intelektualistę, ale także jako człowieka z krwi i kości, z jego uczuciami, pragnieniami i błędami. Dzięki temu czytelnicy mogą lepiej zrozumieć, jak osobiste doświadczenia Przybory przełożyły się na jego twórczość, dodając jej głębi i autentyczności.

Biografia ta jest zdecydowanie godna polecenia dla fanów Jeremiego Przybory, jak i dla tych, którzy jeszcze go nie znają. Mimo pewnych wad, jak przewlekłość i momentami zbytnia szczegółowość, jest to lektura obowiązkowa dla każdego, kto interesuje się historią polskiej rozrywki.

Biografia Jeremiego Przybory to opowieść nie tylko o jednym z najwybitniejszych twórców polskiej sceny rozrywkowej, ale także o człowieku, który przeszedł długą i niełatwą drogę do sukcesu. Książka, licząca imponujące 600 stron, zanurza czytelnika w życiorys Przybory, od jego dzieciństwa, ...

Rozwiń Zwiń