Świetnie napisane migawki z życia. Jeżeli czasem same nie potrafimy czegoś nazwać, zobaczyć, to Vivian Gornick zrobi to za nas. Czytając uważnie, zobaczymy więcej.

Świetnie napisane migawki z życia. Jeżeli czasem same nie potrafimy czegoś nazwać, zobaczyć, to Vivian Gornick zrobi to za nas. Czytając uważnie, zobaczymy więcej.

W tym roku- najlepsza ❤️
Spostrzeżenia z ludzkich trzewi.

Zdania nie mogły by być bardziej idealne. Gładkie. Treściwe. Głębokie. To jak te filmy z zatłoczonych ulic- stoisz na środku, a w przyspieszonym tempie mija Cię rzeka ludzi. Jesteśmy jednocześnie tacy mali, a nasze umysły potrafią być tak wielkie. Może czasem to jednorazowy przebłysk genialnej myśli, ale wart tego, żeby go z czułością zabrać z ulicy, wypolerować i zanieść do domu, a później pokazać innym.

"Miłość została przez nią podniesiona do rangi świętego Graala. Była czymś więcej niż spełnieniem erotycznym; odnaleźć miłość znaczy uzyskać miejsce we wszechświecie. Powiedziała mi, że ślub z moim ojcem rozproszyl ciemną chmurę w jej sercu. Ciemną chmurę-właśnie tak to ujęła. Tato był magiczny: jego wzrok, jego dotyk, jego zrozumienie. Kończąc to zdanie, pochyliła się do przodu. Zrozumienie było slowem talizmanem. Bez zrozumienia nie czuła, że żyje, dzięki niemu uzyskiwała poczucie zakorzenienia w świecie. Przy ojcu reagowała na poezję, politykę, muzykę, seks-na wszystko- z głębią, o jaką sama siebie nie podejrzewała"…

W tym roku- najlepsza ❤️
Spostrzeżenia z ludzkich trzewi.

Zdania nie mogły by być bardziej idealne. Gładkie. Treściwe. Głębokie. To jak te filmy z zatłoczonych ulic- stoisz na środku, a w przyspieszonym tempie mija Cię rzeka ludzi. Jesteśmy jednocześnie tacy mali, a nasze umysły potrafią być tak wielkie. Może czasem to jednorazowy przebłysk genialnej myśli, ale wart...

Kobieta osobna czyli istniejąca niezależnie od swoich relacji z mężczyznami, żyjąca w mieście zwanym Nowy Jork, co ją ostatecznie określa i ją kształtuje. Ulice amerykańskiego miasta mają klimat nieporównywalny z klimatem naszych aglomeracji, inne też z całą pewnością jest tamtejsze środowisko intelektualne. Stąd nie jest łatwo identyfikować się ze światem autorki, czy też do końca rozumieć jej filozofii.

Kobieta osobna czyli istniejąca niezależnie od swoich relacji z mężczyznami, żyjąca w mieście zwanym Nowy Jork, co ją ostatecznie określa i ją kształtuje. Ulice amerykańskiego miasta mają klimat nieporównywalny z klimatem naszych aglomeracji, inne też z całą pewnością jest tamtejsze środowisko intelektualne. Stąd nie jest łatwo identyfikować się ze światem autorki, czy...

Bardzo sprawny i piękny język, ale całość nie wiem trochę po co i dla kogo. Miasta tu mało, a luźne migawki o różnym natężeniu istotności nie wiążą się jakoś w całość. Jeśli Gornick dla amerykańskich czytelników i czytelniczek jest jakimś znanym i ważnym punktem odniesienia, to może to nabiera ważniejszego wymiaru, ale z mojej polskiej perspektywy jest to takie niekonkretne pisanie, z którego dla mnie nic szczególnego nie wynika. Są ciekawe momenty o rasizmie i feminizmie w amerykańskich kontekstach, a poza tym mnóstwo słów ułożonych czasem w ładne zdania i tyle...

Bardzo sprawny i piękny język, ale całość nie wiem trochę po co i dla kogo. Miasta tu mało, a luźne migawki o różnym natężeniu istotności nie wiążą się jakoś w całość. Jeśli Gornick dla amerykańskich czytelników i czytelniczek jest jakimś znanym i ważnym punktem odniesienia, to może to nabiera ważniejszego wymiaru, ale z mojej polskiej perspektywy jest to takie niekonkretne...

Ach, jak ja bym się przespacerowała z autorką po Nowym Yorku! Wspaniałe jak z prawie autobiografii można uczynić taką uniwersalną książkę o prawdziwie silnej kobiecie która nie boi się przyznać i zmierzyć ze swoimi słabościami.

Ach, jak ja bym się przespacerowała z autorką po Nowym Yorku! Wspaniałe jak z prawie autobiografii można uczynić taką uniwersalną książkę o prawdziwie silnej kobiecie która nie boi się przyznać i zmierzyć ze swoimi słabościami.

Vivian Gornick, to urodzona w 1935 r. amerykańska pisarka, aktywistka i feministka. Prekursorka „dziennikarstwa osobistego”, w którym autobiografia staje się początkiem, środkiem i celem poszukiwania i odkrywania siebie samej – jako kobiety, żony, kochanki, przyjaciółki. To również punkt wyjścia dla intymnych rozważań o kulturze, polityce, seksualności, miłości i kobiecości.
„Kobieta osobna i miasto” to subiektywny esej, w którym autorka próbuje odpowiedzieć na pytania: „kim jestem”? „czym jestem”?, „kim przyjdzie mi być za chwilę”?
Narratorką jest „kobieta osobna”, oddzielona od innych, której przeznaczeniem jest stać się „kimś bardziej” i „kimś więcej” niż istotą definiowaną przez mężczyzn – kobietą kompletną, samoświadomą i wolną.
Spacerując ulicami Nowego Jorku, w tłumie nieznajomych, Vivian Gornick spotyka różnych ludzi („innych”, „obcych”),młodych i starych, kobiety i mężczyzn, z którymi wchodzi w interakcje lub przygląda się im z ukrycia, rejestrując każde słowo, zachowanie i gest. Dzięki temu doświadczeniu dochodzi w swoich rozważaniach do wniosku, że jesteśmy bytami rozdartymi, niejednorodnymi i zmiennymi. Nastoletnia romantyczna miłość nie jest tą samą miłością, której doświadczamy w wieku dojrzałym. Nie jest nią również przyjaźń, inaczej też definiujemy naszą kobiecość i seksualność.
„Kobieta osobna i miasto” to opowieść o Nowym Jorku. Wymagającym, silnym, niezależnym, nieobliczalnym, kulturowo i etnicznie różnorodnym „Big Apple”. Mieście, które staje się bohaterem i świadkiem filozoficznych rozważań autorki, poszukującej siebie, zmagającej się ze swoją przeszłością, przekonaniami i doświadczeniami. Próbującej ze skrawków rozmów i obserwacji stworzyć siebie równie silną i niezależną, jak Nowy Jork.
Vivian Gornick twierdzi, że „idziemy do łóżka z fantazjami, a budzimy się z rzeczywistością”, dlatego też wszystko należy nieustająco podawać w wątpliwość, bo tylko ona sprawia, że serce bije nam mocniej. Zadawanie pytań i poszukiwanie odpowiedzi pozwala nam kreować siebie, tworzyć, akceptować i kochać.

Vivian Gornick, to urodzona w 1935 r. amerykańska pisarka, aktywistka i feministka. Prekursorka „dziennikarstwa osobistego”, w którym autobiografia staje się początkiem, środkiem i celem poszukiwania i odkrywania siebie samej – jako kobiety, żony, kochanki, przyjaciółki. To również punkt wyjścia dla intymnych rozważań o kulturze, polityce, seksualności, miłości i...

To nie moje klimaty, takie dzielenie włosa na czworo.
Niby chodzenie po ulicach ale chodzi co coś innego.
Polecam dla znających Nowy Jork dla utrwalenia mapy.

To nie moje klimaty, takie dzielenie włosa na czworo.
Niby chodzenie po ulicach ale chodzi co coś innego.
Polecam dla znających Nowy Jork dla utrwalenia mapy.

Ależ to dobra książka, napisana przez mądrą kobietę. Cóż za język, cóż za słownictwo. Nie wiem dlaczego, ale ta książka cały czas mnie rozśmieszała. Cały czas czułam się jak na stand-up. Dosłownie. Co ciekawsze, nawet teraz pisząc tę opinię uśmiecham się żywiołowo. Wydaje mi się, że dialogi prowadzone w tej książce odbieram jako czystą i bardzo inteligentną satyrę. Podoba mi się też dystans autorki do siebie, otaczającego ją świata i zdarzeń w jej życiu. A jej komentarze! Miód na moje serce. Od razu przyznam, że nic o niej nie wiedziałam przed rozpoczęciem czytania oraz nadal nie wiem. Książkę kupiłam z polecenia w gazecie. I jest mi z tym fantastycznie. Nie miałam żadnych oczekiwań. To była bardzo dobra decyzja. Tak lekko i radośnie nie było mi już bardzo dawno podczas czytania jakiejkolwiek książki, a już na pewno biografii. Ta babka na prawdę ma swój styl, który bardzo ze mną współgra. Dodatkowo Nowy Jork pięknie to dopełnił.

Ależ to dobra książka, napisana przez mądrą kobietę. Cóż za język, cóż za słownictwo. Nie wiem dlaczego, ale ta książka cały czas mnie rozśmieszała. Cały czas czułam się jak na stand-up. Dosłownie. Co ciekawsze, nawet teraz pisząc tę opinię uśmiecham się żywiołowo. Wydaje mi się, że dialogi prowadzone w tej książce odbieram jako czystą i bardzo inteligentną satyrę. Podoba...

Nowy Jork jest tutaj niby tłem, ale dla mnie gra pierwsze skrzypce. W żadnym innym miejscu filozofia terenu nie wpływa tak na ludzi. Stąd też wspomnieniowy lakmus pisarki zdecydowanie zabarwia się oddechem tego miasta-kontynentu.
🗽Vivian Gornick jest dziennikarką i pisarką feministyczną. „Kobieta osobna i miasto” to wspomnienia kobiety silnej i niezależnej, która dzieli się z nami swymi emocjami w miłości i przyjaźni, a tłem jest miasto wymagające, równie silne i niezależne jak ona.
🗽Kobieta osobna stara się odnaleźć w tym urbanistycznym tyglu, zrozumieć sens spotkań z ludźmi, którzy stają na jej drodze. Jedna relacja przewija się przez książkę jako constans. To dwudziestoletnia przyjaźń pisarki z Leonardem, gejem. To właśnie jego przyjaźń pozwala jej zrozumieć skomplikowaną naturę zwykłego człowieka.
🗽Gornick pisze o wszystkim- o życiu w wielkim mieście, o przyjaźni, o seksie, o miłości, o przemijaniu, o tęsknocie i o śmierci. Jakkolwiek ten jej memuar nie jest ciągiem, ale zbieraniną takich małych refleksji o życiu. Scenki z miasta niejednokrotnie są absurdalnie śmieszne, a czasem uderzająco smutne.
🗽To pamiętnik literacko wytrawny. Widać fachową rękę znanej dziennikarki. Ale czuć też coś, co uwielbiam. Flanerowanie się autorki po mieście i obserwowanie szybko zmieniającej się i właściwie nieuchwytnej metropolii. Ulotnej metropolii ze stali.

Nowy Jork jest tutaj niby tłem, ale dla mnie gra pierwsze skrzypce. W żadnym innym miejscu filozofia terenu nie wpływa tak na ludzi. Stąd też wspomnieniowy lakmus pisarki zdecydowanie zabarwia się oddechem tego miasta-kontynentu.
🗽Vivian Gornick jest dziennikarką i pisarką feministyczną. „Kobieta osobna i miasto” to wspomnienia kobiety silnej i niezależnej, która dzieli się...

Książka przypomina pamiętnik, w którym główna bohaterka (i autorka) opisuje momenty ze swojego życia. Historie dotyczące przyjaźni, związków, rodziny, sztuki przeplatają się z opisami Nowego Jorku. Ta literatura drogi dostarcza migawek z życia kobiety, feministki, osoby w tłumie przemierzającej nowojorskie ulice, uważnie obserwującej ludzi dookoła, z błyskotliwością i powątpiewaniem opisującej to, co dzieje się wokół niej.

Książka przypomina pamiętnik, w którym główna bohaterka (i autorka) opisuje momenty ze swojego życia. Historie dotyczące przyjaźni, związków, rodziny, sztuki przeplatają się z opisami Nowego Jorku. Ta literatura drogi dostarcza migawek z życia kobiety, feministki, osoby w tłumie przemierzającej nowojorskie ulice, uważnie obserwującej ludzi dookoła, z błyskotliwością i...