Czy będąc jeszcze małymi dziećmi, mieliście okazję słuchać opowiadań starszych osób? ☺️

Czytając tę książkę, właśnie tak się czułam, jakbym znowu miała 5 lat i słuchała opowiadań swojej babci. 👵

Bohaterem tej książki jest mężczyzna, który poprzez częste choroby w dzieciństwie został zapomniany. Gdy wiódł życie zgorzkniałego samotnika, przytrafiła mu się wielka tragedia - stracił dom. Jednak dzięki niewinności i otwartym sercu małej dziewczynki, cała wioska potrafiła się zjednoczyć i pomóc człowiekowi w potrzebie ❤️

„Samotnik” autorstwa Sylwi Kubik @sylwia.kubik_pisarka to poruszająca podróż przez labirynt ludzkich emocji. Historia porusza temat samotności, przemijania i miłości do bliźniego.
Jest to bajka pełna refleksji, która z pewnością pozostanie na długo w Waszej pamięci. ☺️

Piękne ilustracje przygotowała Emilia Baczyńska-Majchrzycka @emilia_baczynska 😍

Czy będąc jeszcze małymi dziećmi, mieliście okazję słuchać opowiadań starszych osób? ☺️

Czytając tę książkę, właśnie tak się czułam, jakbym znowu miała 5 lat i słuchała opowiadań swojej babci. 👵

Bohaterem tej książki jest mężczyzna, który poprzez częste choroby w dzieciństwie został zapomniany. Gdy wiódł życie zgorzkniałego samotnika, przytrafiła mu się wielka tragedia -...

„Samotnik” to pięknie wydana książka, która ukazała się nakładem Wydawnictwa Na Szczęście. Fabuła przenosi czytelników do magicznego świata, gdzie w małej wiosce zwanej Bogumiłą stał dom bez drzwi i okien. Mieszkał w nim Samotnik, który rzadko kiedy wychodził z domu, a gdy to robił, do wyjścia używał komina. Wszyscy w okolicy się go bali, a Samotnik nie lubił ani ludzi, ani zwierząt. Nie przepadał również za sobą samym. Pewnego razu, ku jego nieszczęściu, wichura zniszczyła mu chatkę. Samotnik stał się jeszcze bardziej nieszczęśliwy, bo nie miał gdzie się podziać. Gdy stał samotnie wśród zgliszczy, wciąż był jednak zły na innych. Dlaczego tak się zachowywał? Takie i inne pytania można zadać sobie podczas lektury. Więcej na blogu: https://ksiazkizabawy.blogspot.com/2024/02/samotnik.html

„Samotnik” to pięknie wydana książka, która ukazała się nakładem Wydawnictwa Na Szczęście. Fabuła przenosi czytelników do magicznego świata, gdzie w małej wiosce zwanej Bogumiłą stał dom bez drzwi i okien. Mieszkał w nim Samotnik, który rzadko kiedy wychodził z domu, a gdy to robił, do wyjścia używał komina. Wszyscy w okolicy się go bali, a Samotnik nie lubił ani ludzi, ani...

W małej, urokliwej wiosce, gdzie każdy dom wydaje się być opowieścią samą w sobie, stoi jeden szczególny, bez drzwi i okien, zamieszkiwany przez tajemniczego Samotnika. Choć opowieści o nim krążą w okolicy, niewielu odważa się zagłębić w jego historię. Samotnik jest postacią pełną tajemnic, otoczoną aurą nieufności i zgorzknienia. Wychodzi ze swojej chatki rzadko, a jeśli już to przez komin, co dodatkowo budzi lęk i niepokój wśród mieszkańców.
Gdy wioska zostaje nawiedzona przez potężną wichurę, a dom Samotnika obraca się w pył, pojawia się szansa na odmianę losu. Czy mieszkańcy zechcą pomóc człowiekowi, który do tej pory odsuwał ich od siebie? A może to dziecięca niewinność i ciekawość okaże się kluczem do zmiany?

"Samotnik" Sylwii Kubik to opowieść o wykluczeniu społecznym, psychologicznych mechanizmach obronnych oraz o możliwościach przemiany jednostki poprzez interakcje społeczne. Ta retrobajka, choć adresowana głównie do dzieci, wnosi istotne przesłanie również dla dorosłych, dotykając uniwersalnych tematów ludzkiego doświadczenia.

Główny bohater, Samotnik, symbolizuje jednostkę odrzuconą przez społeczeństwo, zranioną przez życie i zamkniętą w obronnym kokonie nieufności. Jego izolacja od otoczenia oraz niechęć do interakcji z innymi odzwierciedla głębsze mechanizmy psychologiczne wynikające z traumy czy złych doświadczeń z przeszłości. Jednakże, przez pryzmat interakcji z młodą bohaterką - Gabrysią, oraz niespodziewane wydarzenia, Samotnik zaczyna dostrzegać możliwość zmiany i odnalezienia się w społeczności.

Staranna konstrukcja językowa oraz klimatyczne ilustracje, budują narrację, która prowokuje do refleksji nad istotą ludzkiego współistnienia oraz potencjałem dobroci ukrytym w każdym z nas. Ostateczne przesłanie kładzie nacisk na znaczenie empatii, otwartości serca oraz możliwość przezwyciężenia przeszłości i odnalezienia sensu życia poprzez relacje międzyludzkie.

"Samotnik" to książka dla tych, którzy wierzą w dobroć ludzkiego serca i moc przemiany. To historia, która porusza nie tylko najmłodszych, ale i tych, którzy szukają w codzienności inspiracji do lepszych czynów i większej empatii. To opowieść o odnajdywaniu siebie, o możliwościach przemiany i sile ludzkiego serca. Przypomina nam, że nawet najmroczniejsza przeszłość może ustąpić pod wpływem dobra i nadziei, która tkwi w każdym z nas. Polecam tę książkę wszystkim poszukiwaczom inspiracji i miłośnikom pięknych historii, które pozostawiają trwały ślad w sercu.

W małej, urokliwej wiosce, gdzie każdy dom wydaje się być opowieścią samą w sobie, stoi jeden szczególny, bez drzwi i okien, zamieszkiwany przez tajemniczego Samotnika. Choć opowieści o nim krążą w okolicy, niewielu odważa się zagłębić w jego historię. Samotnik jest postacią pełną tajemnic, otoczoną aurą nieufności i zgorzknienia. Wychodzi ze swojej chatki rzadko, a jeśli...

Muszę wspomnieć, iż "Samotnik" poruszył moje serducho. Naprawdę. Ta bajka opowiada historię samotnego człowieka, który już w dzieciństwie został sam i przez to stał się odludkiem, który nienawidził ludzi i zwierząt. Można powiedzieć, że na własne życzenie był sam. Jednak wydarzyła się tragedia i nasz Samotnik potrzebował pomocy. Pierwsza wyciągnęła pomocną dłoń do niego mała dziewczynka Gabrysia. A w ślad za nią, poszli pozostali mieszkańcy wioski. W ten sposób udało im się "odczarować złego Samotnika" w dobrego starszego pana. Czyż to nie piękna historia?
Czasami tak niewiele potrzeba, by obrazić się na cały świat! Pytanie tylko - czy warto? Jakże niewiele potrzeba, by wyciągnąć pomocną dłoń do kogoś w potrzebie. Ale nie każdy jest na to gotowy i nie każdy ma na to odwagę! W tej przepięknej bajce, autorka pokazuje, że czasem na swojej drodze spotkać możemy kogoś, kto będzie od nas stronił, nie będzie chciał naszego towarzystwa. No przecież nic na siłę! Nikogo nie da się zmusić, by nas polubił, czy chciał naszej obecności. Jednak kiedy nawet taka niemiła nam osoba potrzebuje pomocy, to MY powinniśmy wyciągnąć pierwsi rękę do niej. A w tej bajce to dziecko pokazało dorosłym, jak powinni zachować się dorośli! W końcu dzieci są szczere - bo mówią i robią to co czują, co nie? :) Gabrysia dokładnie taka jest. Jest ona bardzo wrażliwa i dobra. Dzięki jej wielkiemu serduszku ten Samotnik dostał szansę powrotu do towarzystwa, ale i mógł porzucić dawne życie i zacząć wszystko od nowa. Czy skorzystał z tej okazji??? Przeczytajcie moi mili sobie to już sami. Tekstu naprawdę nie ma tutaj dużo, a ilustracje pani Emilii Baczyńskiej-Majchrzyckiej umilą Wam przerzucanie stron. Polecam Wam i Waszym pociechom tę książeczkę. Ona jest cudowna.

Muszę wspomnieć, iż "Samotnik" poruszył moje serducho. Naprawdę. Ta bajka opowiada historię samotnego człowieka, który już w dzieciństwie został sam i przez to stał się odludkiem, który nienawidził ludzi i zwierząt. Można powiedzieć, że na własne życzenie był sam. Jednak wydarzyła się tragedia i nasz Samotnik potrzebował pomocy. Pierwsza wyciągnęła pomocną dłoń do niego...

Za recenzję tej bajki powinien wystarczyć fakt, że u nas w domu czytana jest od 3-5 razy dziennie.
Adaś twierdzi, że zarówno historia jak i ilustracje są przepiękne.
Mój kochany 5 letni recenzent prosił przekazać,
że retrobajka Samotnik została nr. 1 jego domowej biblioteczki.☺️
Kim jest Samotnik ?
Moje dziecko na to pytanie, odpowiada z pełnym przekonaniem :
Samotnik jest nieszczęśliwym człowiekiem.
No właśnie bycie samotnym nie jest niczym ani miłym, ani też łatwym.
Samotnik
Człowiek mieszkający w domu bez okien, drzwi,
Zgorzkniały...
przez ludzą obojętność.
Szedł przez życie z żalem
i złością w sercu.
Czy wystarczy jedna iskra dobra,
aby jego czarno-białe życie znów nabrało barw ?
Czy za sprawą czułego serca pewnej dziewczynki, która zobaczyła w nim "Człowieka" , odmieni się jego życie ?
Uśmiech, uprzejmość, serdeczność te drobne gesty sprawiają, że życie staje się lepsze , radośniejsze.
Samotnik to bajka pokazująca jak ważne jest w życiu dostrzeganie innych osób i obdarzanie się nawzajem dobrem.
Jako mama gorąco polecam bajki z serii Mgnienie Dobra. Te piękne historie napisane przez Sylwię i ubrane przez Emilię Baczyńską we wspaniałą szatę graficzną, niosą dzieciom bardzo jasny i ważny przekaz.
Dostrzegaj innych
Patrz sercem
Szczerym , niewinnym .
Na to co wokół ciebie
Na ludzi ,
Na zwierzęta.
Dobro niech wypełnia twe serce
A na zakończenie :
"Dobro i Zło"
Zło bryluje na salonach,
Tańczy, kłamie,miesza, judzi,
Dzieli między sobą ludzi.
Dobro cichutko sobie siedzi,
Uśmiecha się, rękę podaje,
Dobre gęsty wokół rozdaje.
Człowiek wybrać teraz musi
W którą stronę pójdzie...

Za recenzję tej bajki powinien wystarczyć fakt, że u nas w domu czytana jest od 3-5 razy dziennie.
Adaś twierdzi, że zarówno historia jak i ilustracje są przepiękne.
Mój kochany 5 letni recenzent prosił przekazać,
że retrobajka Samotnik została nr. 1 jego domowej biblioteczki.☺️
Kim jest Samotnik ?
Moje dziecko na to pytanie, odpowiada z pełnym przekonaniem :...

"Samotnik" Sylwii Kubik to kolejna bajka z cyklu Mgnienie Dobra. Jest to książka dla młodszych i starszych dzieci, a i nam dorosłym daje do myślenia. Autorka wskazuje na ważne sprawy, a mianowicie pomoc drugiemu człowiekowi, bezinteresowność, dobroć serca, a także to że nie warto żyć przeszłością i rozdrapywać starych ran.
Polecam!!!!

"Samotnik" Sylwii Kubik to kolejna bajka z cyklu Mgnienie Dobra. Jest to książka dla młodszych i starszych dzieci, a i nam dorosłym daje do myślenia. Autorka wskazuje na ważne sprawy, a mianowicie pomoc drugiemu człowiekowi, bezinteresowność, dobroć serca, a także to że nie warto żyć przeszłością i rozdrapywać starych ran.
Polecam!!!!

,,Samotnik" to już druga z kolei bajka autorki w cyklu Mgnienie dobra.Mała uboga wioska Bogumiła i jej szczęśliwi mieszkańcy Jeden jest tylko dom bez drzwi i okien ,w którym mieszka tytułowy Samotnik Stroni od ludzi i zwierząt.Gdy w wyniku wichury jego chatka obraca się w pył los zsyła mu pomoc mieszkańców wioski i szansę na zmianę.Czy ją wykorzysta? Autorka napisała piękną bajkę z przesłaniem.Bajkę dla dużych i dla małych.Pokazała,że za każdym człowiekiem jest jakaś przeszłość i że jeden dobry gest może wiele zmienić.Książka zmusza do refleksji do zastanowienia się co tak naprawdę jest ważne.Pokazuje,że te uczucia i gesty ,które wysyłamy w świat wracają do nas i że często warto uczyć się od dzieci Bajka uczy życzliwości i wrażliwości na drugiego człowieka.Dodatkowym jej atutem są przepiękne ilustracje.

,,Samotnik" to już druga z kolei bajka autorki w cyklu Mgnienie dobra.Mała uboga wioska Bogumiła i jej szczęśliwi mieszkańcy Jeden jest tylko dom bez drzwi i okien ,w którym mieszka tytułowy Samotnik Stroni od ludzi i zwierząt.Gdy w wyniku wichury jego chatka obraca się w pył los zsyła mu pomoc mieszkańców wioski i szansę na zmianę.Czy ją wykorzysta? Autorka napisała...

#samotnik #recenzja @sylwia.kubik_pisarka #współpracabarterowa @wydawnictwonaszczescie #mgnieniadobra
Na końcu niewielkiej wsi o nazwie Bogumiła stała sobie chatka...I choć na pierwszy rzut oka wyglądała tak samo jak pozostałe była inna.Nie miała drzwi i okien.Dziwiło to ludzi,jednak nikt nigdy nie zapytał jej lokatora o powód tego niecodziennego"projektu".Może dlatego,że był to człowiek...."straszny"-brodaty,rozczochrany,brudny,mrukliwy i stroniący od wszystkich.?I choć nosił piękne imię-Bogumił to wcale miły nie był...Nie lubił ludzi ani zwierząt,odstraszał wyglądem i zachowaniem.Dzieci jednak jak to dzieci...z zwykłej ciekawości chciały podpytać nieco Bogumiła,zasycić ciekawość a może nawet...oswoić go trochę...Jednak ten ich pogonił i uciekł.Kominem dostał się do swej chaty i został tam aż....nadeszła burza,która narobiła szkód.Chata Samotnika została doszczętnie zniszczona.Za sprawą kilkuletniej Gabrysi mieszkającej kilka chałup dalej zadziała się...magia!Tak...W mgnieniu oka ludzie zaczęli...zauważać,słyszeć,czuć,chcieć,mówić w kierunku drugiego człowieka...Człowieka,który nie bez powodu skrył się przed laty w chacie bez okien i drzwi.Jaki był powód tego"kamuflażu?Wybór?Konieczność?A może ucieczka?Czy Bogumił coś zyskał tracąc jedyną rzecz jaką posiadał?A może teraz mimo straty będzie miał więcej niż przedtem?Sami się przekonajcie jak to jedna burza może wiele zmienić.To piękna,wartościowa historia która pokazuje że Samotnikiem nie zawsze zostajemy z wyboru..czasem to ludzie,okoliczności lub ślepy los za nas decydują.Przyklejają"łatkę" i...tak już zostaje..A wystarczy odrobina czyjegoś serca,ot okruszek mały,szczypta uwagi i ździebełko życzliwości by przekonać się,że ta"łatka" może bardzo szybko zniknąć.Moja szesciolatka była tą historią zachwycona,zadawała pytania,wtrącała swoje uwagi i wnikliwie analizowała czy przez komin naprawdę da się wejść do domu.🤔Kilka stron przeczytała sama.To zapewne zasługa fajnej czcionki i prostego języka.My polecamy.Napewno jeszcze nie raz zajrzymy do Bogumiła z Bogumiły 😉😉 #czytamzemocjamidzieciom #naszczęściestyczeń

#samotnik #recenzja @sylwia.kubik_pisarka #współpracabarterowa @wydawnictwonaszczescie #mgnieniadobra
Na końcu niewielkiej wsi o nazwie Bogumiła stała sobie chatka...I choć na pierwszy rzut oka wyglądała tak samo jak pozostałe była inna.Nie miała drzwi i okien.Dziwiło to ludzi,jednak nikt nigdy nie zapytał jej lokatora o powód tego niecodziennego"projektu".Może dlatego,że...

Książka, która pozwoli dzieciom poczuć się, jak na babcinych kolanach. Gdy ciepłym, lekko przyciszonym głosem, opowiada wnukom o tym, co wydarzyło się dawno, dawno temu, w niewielkiej wsi na skraju lasu…

Mieszkańcy wioski byli ubodzy, ale szczęśliwi. Po trudach dniach, lubili odpocząć na ławce i cieszyć się pięknem przyrody. Jednak był jeden dom, który różnił się od innych. Nie miał drzwi, ani okien, a mieszkający w nim Samotnik, gdy już zdecydował się wyjść, robił to przez komin.

Samotnik był bardzo stary i nie znosił ani ludzi, ani zwierząt. Zdradzę Wam w tajemnicy, że nie lubił też samego siebie. Mieszkańcy wioski przestrzegali przed nim dzieci i nawet one poddały się w końcu w próbach nawiązania rozmowy, chociaż bardzo im go było żal.

Pewnego mroźnego dnia, po ogromnej wichurze, dom Samotnika dosłownie rozsypał się na kawałki. I chociaż starzec stał pośrodku zgliszczy, brudny i żałosny, jego oczy dalej ciskały gromy w kierunku nadbiegających ludzi.

Co stanie się z Samotnikiem? Czy ktoś odważy się zaoferować mu pomoc? A jeśli tak, to czy on ją przyjmie? Czy cokolwiek jest jeszcze w stanie zmienić jego złe, zgorzkniałe serce? Koniecznie przekonajcie się sami!

Ta wyjątkowa retrobajka z serii „Mgnienie dobra”, uczy dzieci, że nikt nie jest z gruntu zły. Że każdy ma swoją historię i nigdy nie jest za późno, by zmienić swoje życie na lepsze. Pokazuje, ile dobrego może uczynić jeden gest życzliwości i jak wiele możemy nauczyć się od najmłodszych.

Książka została bardzo ładnie wydana. Ma twardą oprawę i piękny papier. Duża czcionka sprzyja nie tylko początkującym czytelnikom, ale i seniorom, a ilustratorka totalnie podbiła moje serce obrazem Samotnika w bokserkach w żółte kaczuszki.

Jeśli szukacie pięknie opowiedzianej historii, polecam gorąco!

Książka, która pozwoli dzieciom poczuć się, jak na babcinych kolanach. Gdy ciepłym, lekko przyciszonym głosem, opowiada wnukom o tym, co wydarzyło się dawno, dawno temu, w niewielkiej wsi na skraju lasu…

Mieszkańcy wioski byli ubodzy, ale szczęśliwi. Po trudach dniach, lubili odpocząć na ławce i cieszyć się pięknem przyrody. Jednak był jeden dom, który różnił się od...

Sylwia Kubik w „Samotniku” przemyciła kilka bardzo ważnych prawd, którymi winniśmy kierować się w naszym życiu: pomoc bliźniemu, otwarte serce, bezinteresowność, czy wymazywanie z pamięci przeszłości.
Poprzez postać Samotnika, Autorka uświadamia czytelnikowi, że za każdym człowiekiem stoi jakaś historia, a życie nie zawsze przybiera kolorowe barwy.

Sylwia Kubik w „Samotniku” przemyciła kilka bardzo ważnych prawd, którymi winniśmy kierować się w naszym życiu: pomoc bliźniemu, otwarte serce, bezinteresowność, czy wymazywanie z pamięci przeszłości.
Poprzez postać Samotnika, Autorka uświadamia czytelnikowi, że za każdym człowiekiem stoi jakaś historia, a życie nie zawsze przybiera kolorowe barwy.