„Róża. Nie śpij już” wygrałam w konkursie. Jak wiecie jestem maniaczką retellingów i nie mogłam przejść koło tego komiksu obojętnie.
Na plus mamy tutaj bardzo ciekawą koncepcję. Śpiąca Królewna nie została obudzona przez królewicza, nie pobrali się i nie żyją długo i szczęśliwie. Róża budzi się w obcym świecie, gdzie wszystko się zmieniło, wszyscy jej bliscy nie żyją i pozostawiona sama sobie postanawia się zemścić na osobie, którą uważała za rodzinę.
Na plus mamy tu bardzo ciekawe rysunki, podoba mi się wygląd Róży. Początkowo widzimy ją jako piękną i rumianą królewną, a następnie jako wychudzoną i zagubioną dziewczynę. Także humor Róży bardzo do mnie trafia.
Chociaż historia bardzo mi się spodobała to muszę przyznać, że jak na pierwszy tom mamy tutaj trochę za mało całego lore. Jestem wytrwała więc na pewno sięgnę po kolejne tomy, ale wiele osób może stracić zainteresowanie.
Ogólnie komiks jest przyjemnym średniakiem z nadzieją na polepszenie w kolejnych tomach.
~Idris

„Róża. Nie śpij już” wygrałam w konkursie. Jak wiecie jestem maniaczką retellingów i nie mogłam przejść koło tego komiksu obojętnie.
Na plus mamy tutaj bardzo ciekawą koncepcję. Śpiąca Królewna nie została obudzona przez królewicza, nie pobrali się i nie żyją długo i szczęśliwie. Róża budzi się w obcym świecie, gdzie wszystko się zmieniło, wszyscy jej bliscy nie żyją i...

Interesujący komiks, będący dość brutalnym i krwawym retellingiem baśni o Śpiącej Królewnie. Tom pierwszy ( zeszyty 1-4),liczący 120 stron.

Królewna Różyczka budzi się ze stuletniego snu, jednak nie czeka na nią ukochany książę i królestwo do władania. W brutalnym świecie musi odnaleźć swoją ścieżkę, miejsce i prawdę o sobie, a także zmierzyć się z dawną znajomą.
Początkowo fabuła miejscami gubi się i kluczy, jak senny koszmar, aby wreszcie złapać silny główny nurt prowadzący do celu. Bohaterowie są fantastycznie przedstawieni, a ich relacje są okraszone dawką subtelnego czarnego humoru. Sama jestem zaskoczona jak bardzo ich polubiłam. Chyba najbardziej Roop'a, młodego chłopca-wiedźmę i jego usilne próby rozwijania nekromancji🙃

Kreska jest bardzo przyjemna, lekko wpadająca w stylistykę mangi, a kolorystyka rewelacyjnie oddaje surowy i odarty ze złudzeń świat, w którym przyszło żyć obudzonej Rożyczce. Na końcu zaś znajdziecie materiały dodatkowe, takie jak mapka i projekty postaci.

Polecam. Ja już nie mogę się doczekać kolejnej części🤩

Interesujący komiks, będący dość brutalnym i krwawym retellingiem baśni o Śpiącej Królewnie. Tom pierwszy ( zeszyty 1-4),liczący 120 stron.

Królewna Różyczka budzi się ze stuletniego snu, jednak nie czeka na nią ukochany książę i królestwo do władania. W brutalnym świecie musi odnaleźć swoją ścieżkę, miejsce i prawdę o sobie, a także zmierzyć się z dawną...

Rysunki są dość fajne. Koncepcja na komiks jest dobra, ale historia na razie nie porywa. Będą dalsze części, więc może będzie lepiej. Nie podobają mi się sceny humorystyczne, bardzo ale to bardzo w amerykańskim stylu, np. środek walki, a główni bohaterowie ucinają sobie pogawędkę jak gdyby nigdy nic. Trzeba lubić taki humor, albo nie zwracać na niego uwagi. Ja z niego wyrosłem i mnie razi. Z drugiej strony, trzeba też pamiętać, że to chyba komiks młodzieżowy, więc może nie jestem typowym targetem. Tak czy siak, nie jest źle i liczę, że będzie lepiej w kolejnych częściach.

Rysunki są dość fajne. Koncepcja na komiks jest dobra, ale historia na razie nie porywa. Będą dalsze części, więc może będzie lepiej. Nie podobają mi się sceny humorystyczne, bardzo ale to bardzo w amerykańskim stylu, np. środek walki, a główni bohaterowie ucinają sobie pogawędkę jak gdyby nigdy nic. Trzeba lubić taki humor, albo nie zwracać na niego uwagi. Ja z niego...

Portal Promocji Kultury - Proanima.pl:

Wszyscy znamy historię o Śpiącej Królewnie. W klasycznej opowieści księżniczka rani się wrzecionem i zasypia na długie lata. Uratować ją może jedynie dzielny książę na białym koniu. I tak też się dzieje, a wszyscy żyją długo i szczęśliwie. Może nawet pojawia się gromadka dzieci. Bardzo lubimy pozytywne zakończenia, prawda? A gdyby tak księżniczka nie doczekała szczęśliwego końca i musiała sama się ratować? Brzmi intrygująco. Róża to ciekawa propozycja od wydawnictwa Nagle! Przekonajmy się, jak znana i lubiana baśń nabiera zupełnie innego kształtu.

Opowieść zaczyna się całkiem niewinnie. W zasadzie jak wszystkie baśnie o księżniczkach. Możemy dowiedzieć się, że Różyczka dorastała w kochającej rodzinie, otoczona opieką wróżek chrzestnych. Często bawiła się w królewskim ogrodzie, z dala od wzroku ciekawskich. W ogóle z dala od wszelkich trosk. Zgodnie z tym, co już wiemy, dziewczyna rani się w palec i zasypia. Faktycznie, po jakimś czasie pojawia się książę i tutaj mamy zasadnicze dla opowieści ale– stwierdza, że nie będzie budził Różyczki, bo i po co? Żeby kobieta sprawiała problemy? Śpiąca żona to dobra żona, bo nie będzie się sprzeciwiać mężowi. W każdym razie, książę nie budzi Różyczki i wraz z jej ojcem zarządza królestwem i toczy wielkie wojny. Mijają lata, śmierć zabiera wszystkich. Zostaje tylko ona. Tajemnicze siły chcą, by w końcu się zbudziła. Nie wiemy komu lub czemu zależy na przebudzeniu dziewczyny. I to właśnie w tym momencie akcja rusza jak szalona. Księżniczka budzi się w zupełnie innym, obcym świecie. W żadnym razie nie jest bajkowo. Róża traktowana jest z pogardą, wulgarnie i przedmiotowo. Jednak dziewczyna ma charakterek i szybko pojmuje, że musi sobie radzić, bo inaczej zginie. Pojawia się żądza zemsty ze strony księżniczki. Tutaj daję plusa za kontrast z pierwszą, słodką częścią opowieści.

Jak to bywa w powieści fantasy, Róża podczas wędrówki napotyka różne postaci. Są oczywiście ludzie, demony, krasnoludy, wiedźmy czy leśne szczury. Cała jej wędrówka przez obce światy przypomina zły sen. Jest zdeterminowana, by przywrócić królestwu dawny blask. Kolejny plus ode mnie za oniryczną konwencję komiksu. Do Róży szybko dołącza Północna, która źle znosi inne klimaty poza zimnym. Z początku kobiety nie przepadają za sobą, ale razem tworzą dość zgrany duet. Z czasem dołącza do nich także wiedźmin. Razem idą ku dawnemu królestwu zmarłego męża Róży. Oprócz postaci mamy jeszcze inne, typowe dla świata fantasy elementy: magiczny świat, walkę dobra ze złem, zwroty akcji czy wspólne przemierzanie światów w konkretnym celu. Rzeczywistość wykreowana przez Cantwella i Garcie wciąga czytelnika bez reszty. Minusem mogą być wulgarne dialogi w niektórych scenach.

Ciąg dalszy na: https://proanima.pl/roza-komiks-tom-1-nie-spij-juz/

Portal Promocji Kultury - Proanima.pl:

Wszyscy znamy historię o Śpiącej Królewnie. W klasycznej opowieści księżniczka rani się wrzecionem i zasypia na długie lata. Uratować ją może jedynie dzielny książę na białym koniu. I tak też się dzieje, a wszyscy żyją długo i szczęśliwie. Może nawet pojawia się gromadka dzieci. Bardzo lubimy pozytywne zakończenia, prawda? A gdyby tak...

Różyczka mówi dość.




Różyczka nie przebudziła się w porę. Dziewczyna próbuje zrozumieć swoją sytuację - ponurą perspektywę upadłego królestwa, utraconych szans i zdradzieckich sojuszników. Urocza księżniczka zmieni się w silną broń, która być może zdoła pokonać tyrankę sprawującą władzę. Przetrwanie w okrutnym środowisku będzie dla niej dość skomplikowanym zadaniem. Gdy jednak Róża nawiąże nić porozumienia z podejrzanymi, ekscentrycznymi towarzyszami podróży, ostatecznie nadejdzie czas, aby wymierzyć sprawiedliwość i zawalczyć o swój los. Czy uda jej się żyć długo i szczęśliwie?

Jeśli na sali są fani retellingów znanych bajek i legend, to będziecie zachwyceni najnowszą propozycją od Christophera Cantwella, Germana Garcii i Matheusa Lopesa! Róża. Nie śpij już to inspirowana Śpiącą Królewną historia o niekoniecznie szczęśliwym zakończeniu perypetii znanej wszystkim Różyczki. Niebezpieczeństwo i liczne zagrożenia sprawią, iż dama w opałach będzie zmuszona sama zawalczyć o swoje bezpieczeństwo, wolność i przyszłość. Czy warto wkroczyć do niekonwencjonalnego i brutalnego królestwa?

Róża. Nie śpij już to moje nowe odkrycie roku - mroczny retelling Śpiącej Królewny z groteskowymi zdarzeniami, ironicznymi komentarzami oraz surrealistyczną akcją zachwyci od pierwszych stron najbardziej wymagającego czytelnika. Christopher Cantwell, German Garcia oraz Matheus Lopes stworzyli opowieść wciągającą, która zapewni emocjonalną jazdę bez trzymanki. Fani powieści graficznych i komiksów, którzy poszukują nietuzinkowych opowieści inspirowanych znanymi baśniami czy legendami, powinni śmiało sięgnąć po ten tytuł. Czy jesteście gotowi dołączyć do osobliwej grupy Różyczki, aby zawalczyć o wolność, przyszłość i sprawiedliwość?

Pełna recenzja na stronie: weronine-library.blogspot.com | @paradisewithbooks

Różyczka mówi dość.




Różyczka nie przebudziła się w porę. Dziewczyna próbuje zrozumieć swoją sytuację - ponurą perspektywę upadłego królestwa, utraconych szans i zdradzieckich sojuszników. Urocza księżniczka zmieni się w silną broń, która być może zdoła pokonać tyrankę sprawującą władzę. Przetrwanie w okrutnym środowisku będzie dla niej dość skomplikowanym zadaniem. Gdy...

"Róża.Nie śpij już" to komiks, który opowiada historię znaną wszystkim z baśni o Śpiącej Królewnie, lecz w zupełnie nowym kontekście. Przybyły książę zamiast obudzić księżniczkę pocałunkiem, bierze ślub ze śpiącą dziewczyną by móc rządzić bez przeszkód jej królestwem.
Główna bohaterka, Róża, budzi się po stuletnim magicznym śnie, tylko po to, aby zmierzyć się z degradującym i brutalnym światem, który w niczym nie przypomina szczęśliwego królestwa z jej dzieciństwa.
.
Opisana w komiksie atmosfera jest wyjątkowo przytłaczająca i wprowadzająca czytelnika w głębokie refleksje. Róża budzi się w całkiem obcym dla niej świecie. Szuka ludzi, którzy mogą jej pomóc, ale to już nie jest świat, w którym jest przez wszystkich uwielbiana. Ten świat jest brutalny i okrutny.
.
Twórcy komiksu doskonale przedstawiają kontrast między marzeniami i rzeczywistością, prezentując nam świat pełen przemocy i zepsucia. Przez narrację i ilustracje, odczuwa się nie tylko żal po utraconych marzeniach, ale także odkrywa się nadzieję na odwrócenie losu. Nasza bohaterka z delikatnej księżniczki staje się waleczną mścicielką i jestem ogromnie ciekawa jak dalej potoczy się ta historia.
.
📌 Retelling
📌 Mroczny klimat
📌 Fantastyka
📌 Silna bohaterka
📌 Czarny humor
📌 Piękne rysunki
📌 Dynamiczna akcja
Jeśli choć jedne z punktów Cię zainteresował to "Róża.Nie śpij już" jest dla Ciebie 😁

"Róża.Nie śpij już" to komiks, który opowiada historię znaną wszystkim z baśni o Śpiącej Królewnie, lecz w zupełnie nowym kontekście. Przybyły książę zamiast obudzić księżniczkę pocałunkiem, bierze ślub ze śpiącą dziewczyną by móc rządzić bez przeszkód jej królestwem.
Główna bohaterka, Róża, budzi się po stuletnim magicznym śnie, tylko po to, aby zmierzyć się z degradującym...

Byłam niezwykle ciekawa tego komiksu i zastanawiałam się czy historia śpiącej królewny może jeszcze w jakiś sposób zaskoczyć i szczerze mówiąc zaskoczyła i to jeszcze jak.

Nie będzie to komiks dla młodych czytelników. Jest niezwykle brutalny, krwawy i wulgarny. Nie ukrywam, że to nie jest mój typ, ale mimo wszystko fajnie było zobaczyć znaną nam wszystkim historię z diametralnie innej strony.

Opowieść ciekawa i przedstawiona w fajny sposób. Mam wrażenie, że Róża trochę za szybko stała się zahartowana patrząc na to, że przed zapadnięciem w sen była dosłownie tak słodko księżniczkowata jak to tylko możliwe.

Lubię bohaterów tej powieści i chętnie prześledzę ich dalsze losy w kolejnym tomie, którego jestem już teraz niezwykle ciekawa, ponieważ sam pomysł na fabułę był naprawdę nietuzinkowy.

Jeżeli chodzi o względy wizualne, to kreska w komiksie bardzo przypadła mi do gustu. Miło się na nią patrzy. Absolutnie uwielbiam galerię okładek na samym końcu. Szczególnie numer 3! Totalnie skradł moje serce.

Byłam niezwykle ciekawa tego komiksu i zastanawiałam się czy historia śpiącej królewny może jeszcze w jakiś sposób zaskoczyć i szczerze mówiąc zaskoczyła i to jeszcze jak.

Nie będzie to komiks dla młodych czytelników. Jest niezwykle brutalny, krwawy i wulgarny. Nie ukrywam, że to nie jest mój typ, ale mimo wszystko fajnie było zobaczyć znaną nam wszystkim historię z...

Minął wiek odkąd Różyczka – księżniczka i przyszła następczyni Królestwa Cierniostu – po raz ostatni zamknęła oczy. Na wskutek ukłucia wrzecionem, które okazało się proroczą wizją, Róża odpłynęła do świata wiecznych snów. Król wraz z Królową chwytali się każdej złudnej nadziei, każdej pokrzepiającej myśli, każdego możliwego rozwiązania, ale wedle starej przepowiedni, ich córka miała się już więcej nie zbudzić.

Podczas lat żałoby kraj pogrążał się w coraz większym zamęcie i chaosie. Bezustanne walki, krwawe wojny, brutalne starcia, niekończące się krucjaty… Po minionych czasach pozostało mgliste wspomnienie, a wszystko to, co dobre, miłe i prawe, przepadło w meandrach pamięci najstarszych mieszkańców Cierniostu.

Do momentu, gdy nieoczekiwanie - po stu latach śnienia - Różyczka powraca do żywych.
Wtedy właśnie zaczyna się prawdziwa przygoda, bo zdradzona księżniczka łaknie krwi. I okrutnej zemsty. W towarzystwie wesołej kompanii – trzech zupełnie do siebie niepasujących wyrzutków społecznych – udaje się w długą wędrówkę.
Jest zdeterminowana, by przywrócić swojemu królestwu dawny blask oraz chwałę.

****

Dawno, dawno temu… Za siedmioma lasami, za siedmioma rzekami, za siedmioma górami, spała sobie księżniczka. Spała, i spała, i spała, przez sto bardzo długich lat, aż wreszcie nadszedł jej czas: obudziła się, wraz z nią – w jej zimnym jeszcze sercu - obudziło się także pragnienie pomsty. Księżniczka więc chwyciła za miecz i ruszyła na spotkanie ze śmiercią.
Ładnie się zaczyna, co?
Ładnie, a my takie właśnie historie lubimy. Trochę mroczne i trochę na przekór cukierkowym opowieściom; lubimy, gdy pod lukrowaną powłoką kryje się gorzkie nadzienie; lubimy patrzeć jak zmienia się perspektywa; lubimy myśleć – ‘a co by było gdyby…’

Trójka autorów – Christopher Cantwell, German Garcia, Matheus Lopes – także lubili bawić się różnymi motywami, co zresztą doskonale widać na przykładzie ich twórczości.

Róża: Nie śpij już’’ to świetna wariacja na temat znanego mitu śpiącej królewny. Znanego, klasycznego, a jednak obróconego w tak ciekawy i tak rozrywkowy sposób, że dzisiaj może on służyć jako świetny wstęp do dłuższej i bardziej angażującej historii. Na kanwie baśni o księżniczce zaklętej w ponad stuletni sen, Christopher Cantwell buduje nowe, odświeżone zaplecze tych wydarzeń. Odświeżone i mówiąc szczerze… Chyba nieco bliższe współczesnemu czytelnikowi, niż romantyczna legenda dziewczęcia wybudzonego pocałunkiem złotowłosego przystojniaka. No dobrze; to nadal brzmi nieźle, ale zastanawiając się nad właściwymi motywacjami głównej bohaterki – która w tradycyjnym utworze bohaterką ‘jest i jednocześnie nie jest’ (raczej bierną postacią wokół której toczy się akcja),można dojść do oczywistych wniosków – Różyczce motywacje zostały w zasadzie odebrane, a jedyne co jej dano, to czas, by w spokoju mogła oczekiwać przybycia księcia na białym rumaku; potem wiadomo, ‘długo i szczęśliwe, bla bla bla’.

Cantwell poszedł o krok dalej, nadając Róży odpowiednią rolę. Rolę, będącą kluczową wobec całego utworu, jak i jego ogólnego wydźwięku, lecz przede wszystkim – barwną, żywą, przekonującą. Sylwetka ospałej trzpiotki owszem, przebija się przez pierwsze karty komiksu, jednak dość szybko schodzi na drugi plan, ponieważ księżniczka wreszcie zyskuje właściwą trójwymiarowość. Skrzywdzona, oszukana i boleśnie zdradzona dziewczyna, dość szybko orientuje się, że postawa obojętnej i przegranej, wcale nie może być słuszna, a już tym bardziej zgodna z jej rzeczywistymi emocjami. Napędzana pragnieniem zemsty, żądzą uzyskania choć krztyny sprawiedliwości, chęcią otrzymania tego, co jej należne, prze przed siebie, wikłając się w szeroki ciąg niebezpiecznych zdarzeń.

Brzmi to nieco pompatycznie, na szczęście jedynie w teorii. Autor wzbogacił fabułę o przygodową nutę, ale ukształtował ją również w kierunku lekkiego, zabawnego czasoumilcza: gęsta baśniowość, spora dawka absurdu, groteski, czarnego humoru; morze bluzgów, hojna doza dowcipu i ciętego żartu, czynią z ,,Róży’’ przyjemną, jednocześnie także dość oryginalną rozrywkę.

Oczywiście w tym miejscu nie można nie wspomnieć o pracy Garcii i Lopesa. Obaj Panowie udźwignęli ciężar historii i doskonale ją uzupełnili. Cienka, acz wyrazista kreska świetnie oddawała charakter postaci - ich ruchy, mimka, gesty – zostały pieczołowicie zsynchronizowane z toczącą się fabułą, a kolory – trochę pasteli, trochę ciemnych barw, odrobina kontrastu – nadały ogółowi cukierkowo – mroczny nastrój.

Minął wiek odkąd Różyczka – księżniczka i przyszła następczyni Królestwa Cierniostu – po raz ostatni zamknęła oczy. Na wskutek ukłucia wrzecionem, które okazało się proroczą wizją, Róża odpłynęła do świata wiecznych snów. Król wraz z Królową chwytali się każdej złudnej nadziei, każdej pokrzepiającej myśli, każdego możliwego rozwiązania, ale wedle starej przepowiedni, ich...

Kto z nas nie lubi sobie pospać, prawda? Nie znam jednak nikogo, kto chciałby zapaść w stuletni sen, z którego na dobrą sprawę mógłby się wcale nie obudzić. Taki pech spotkał przesłodką i niewinną bohaterkę nowego komiksu wydawnictwa NAGLE!, pt. Róża. Przekonajcie się jak klasyczna historia przybrała tutaj zupełnie nowego kształtu.

Christopher Cantwell i German Garcia zabierają nas do poznania historii o śpiącej królewnie. Nie. Nie jest to jednak dobrze znana wam bajka, którą z pewnością nieraz słyszeliście w dzieciństwie. Mamy tutaj bowiem pewien bardzo istotny zwrot akcji. Piękny książę, który pocałunkiem prawdziwej miłości ma przebudzić Różę, tytułową bohaterkę komiksu dochodzi do wniosku, że w sumie bardziej się opłaci jej nie budzić i stanąć do boju z siłami zła ramię w ramię z urzędującym królem.

Z czasem przekonujemy się, że nie była to najlepsza decyzja. Prawdopodobnie podyktowana przerostem ambicji i testosteronu, ale mniejsza z tym. I tak oto mija sto lat, a Róża pod wpływem klątwy wciąż śpi. Ktoś jednak chce by księżniczka w końcu się obudziła, choć nie znamy tożsamości, ani motywacji tej osoby. To jednak za jej sprawą akcja komiksu rusza z kopyta, a Róża musi odnaleźć się w zupełnie obcym dla niej świecie, w którym będzie musiała poradzić sobie bez swoich królewskich przywilejów.

Od pięknych, delikatnych, pastelowych kolorów niczym z najcudowniejszych baśni przechodzimy do świata mrocznego, zgniłego, w którym liczy się przetrwanie, a dla którego ludzie i inne istoty są skłonne zrobić wszystko. Po wspomnianym bajkowym wstępie klimat zmienia się o 180 stopni. Nawet nie spodziewamy się jak bardzo, gdy nagle Róża jest traktowana jak śmieć, a może nawet gorzej. Spotkane przez nią osoby są wulgarne i chamskie, a my zdajemy sobie sprawę, że to w żadnym razie nie jest bajkowy świat.

Róża utrzymuje nas w iście onirycznej atmosferze. Przemierzając kolejne krainy, poznając nowych bohaterów cały czas mamy wrażenie jakby był to zły sen księżniczki. Świetny jest ten klimat, pełen kontrastów. Natrafiamy na istoty, które z założenia powinny być dobroduszne i pomocne, a po chwili okazują się być niezłymi skurczybykami, mówiąc delikatnie. Sporo jest tutaj takich niespodzianek i utrzymują one czytelnika w pełnym skupieniu, wciągając do nowo poznanej rzeczywistości.

Jak to w fantasy bywa, natrafiamy tu na przedstawicieli różnych ras. Są oczywiście ludzie, ale także krasnoludy, demony, wiedźmy, wielkie szczury, członkowie różnych plemion z najdalszych zakątków tego świata. Do Róży wkrótce dołącza Północna, która kiepsko znosi każdy klimat poza zimnym, a wkrótce dołącza do nich młody i niezbyt utalentowany adept sztuk magicznych. Daleko temu zespołowi do doskonałości, ale interakcje między jego członkami stanowią dla czytelnika nie lada rozrywkę.

Oczywiście, są tutaj pewne elementy stereotypowe, kojarzące się z wieloma przedstawicielami gatunku fantasy. Mamy magiczny świat, wiele ras, bohaterów tworzących zespół by osiągnąć określony cel i przemierzających kolejne krainy w celu jego realizacji. Mamy walkę dobra ze złem, tajemnice, niespodziewane zwroty akcji. Można by zatem zadać sobie pytanie, dlaczego w ogóle sięgnąć po ten tytuł, skoro tyle w nim skojarzeń do innych komiksów, filmów, etc.

Róża to niezwykłe połączenie groteski, mrocznego spojrzenia na baśniową opowieść napisana z pazurem. Momentami jedzie po bandzie, a my tego w ogóle się nie spodziewamy, przez co komiks staje się jeszcze ciekawszy. Dodatkowo, ilustracje naprawdę wbijają nam się w pamięć. Z jednej strony jest tutaj charakterystyczna bajkowość, a z drugiej czuć ten mrok, brud, chamstwo i niedbalstwo nowego świata. Dostrzegamy również doskonały dobór kolorów, który nieraz różni się w zależności od miejsca, czy postaci, podkreślając ich aurę.

Naprawdę wciągnęła mnie tak mroczna wersja historii o śpiącej królewnie. Nie jest ona doskonała i powoli się rozkręca, ale stanowi naprawdę solidny wstęp do większej opowieści. Może to ta kreska, jakby celowo niedoskonała, podkreślająca niedoskonałość tego świata, tak bardzo na mnie oddziaływała w trakcie lektury, że nie mogłem się od niej oderwać? Jedno wiem na pewno, jestem szalenie ciekaw jak Róża będzie rozwijać się w kolejnych tomach.

Kto z nas nie lubi sobie pospać, prawda? Nie znam jednak nikogo, kto chciałby zapaść w stuletni sen, z którego na dobrą sprawę mógłby się wcale nie obudzić. Taki pech spotkał przesłodką i niewinną bohaterkę nowego komiksu wydawnictwa NAGLE!, pt. Róża. Przekonajcie się jak klasyczna historia przybrała tutaj zupełnie nowego kształtu.

Christopher Cantwell i German Garcia...

Witajcie w znanej bajce. To znaczy znanej do połowy a konkretnie do momentu, w którym piękna księżniczka kłuje się w palec i zapada w przepowiedziany sen. Jakiś czas później wszystko bierze w łeb. Narrator umiera w męczarniach, książę z bajki pojawia się ale nie zamierza budzić śpiącej a piękne królestwo popada w ruinę. Tak to przynajmniej widzą Christopher Cantwell oraz German Garcia, którzy na planszach albumu "Róża" opowiadają swoją wersję wydarzeń. Wersję fantastycznie inną od tej oficjalnej. Wersję obdartą z wszystkich ugrzecznionych pierdół. Wersję, która na pewno znajdzie swoich fanów.

Czy znajdziecie wśród nich piszącego te słowa? Nie wiem. Lektura pierwszego tomu okazała się miłym zaskoczeniem i dobrą rozrywką na parę godzin, ale na ten moment brakuje mi czegoś nowatorskiego w samej fabule. Jakiegoś wątku wychodzącego poza schematy fantasy znane nam z szeregu innych opowieści. Na dzisiaj mamy zdezorientowaną bohaterkę próbującą ogarnąć swoje przeznaczenie i zadziwiająco szybko uczącą się podwórkowej łaciny. Wokół niej powoli zaczynają się gromadzić inni wykolejeńcy; każdy z nich reprezentujący inną fantastyczną profesję. Jest także potężna czarownica - Grendrida - polująca na Różyczkę przy pomocy demonicznego Łowcy. Brzmi ciekawie?

Christopher Cantwell faktycznie potrafi do pewnego stopnia zaskoczyć i tak jak powiedziałem: jego historia na pewno znajdzie fanów. Swojego czasu był prawdziwy boom na wszelkiego rodzaju alternatywne wersje znanych bajek i ludzie brali je w ciemno. Podejrzewam, że tym razem będzie podobnie. To znaczy, bardzo chciałbym aby wydawca sięgnął po kolejne części "Róży". Pomimo braku oryginalności - poszczególne rozdziały opowieści to po prostu obraz kolejnych modyfikacji znanych bajkowych motywów oraz rzucanie w czytelnika coraz bardziej wymyślnymi wulgaryzmami - historia dostarczyła mi sporo dobrej zabawy.

Zniszczony świat, mieszkańcy bajek będący karykaturami samych siebie, upiorne zaklęcia, prastare przepowiednie, upadłe królestwo, wredna czarownica marzącą o władaniu światem. I jeszcze ta kreska, która - mówcie co chcecie - chwilami przypominała mi prace Mike'a Mignoli. Faceta, którego artystyczne dokonania trafiają w moje gusta więc myślę, że czas przyjrzeć się bliżej twórczości pana Garcii. A Wam polecam przyjrzeć się "Róży".

https://retroopowiesci.blogspot.com/

Witajcie w znanej bajce. To znaczy znanej do połowy a konkretnie do momentu, w którym piękna księżniczka kłuje się w palec i zapada w przepowiedziany sen. Jakiś czas później wszystko bierze w łeb. Narrator umiera w męczarniach, książę z bajki pojawia się ale nie zamierza budzić śpiącej a piękne królestwo popada w ruinę. Tak to przynajmniej widzą Christopher Cantwell oraz...