Dora i Jed, glowni bohaterowie ksiazki "Ukryte skarby" to przesympatyczna para. Zzylam sie z nimi juz na poczatku powiesci. Autorka utrzymuje swoj poziom literacki. Bardzo zrecznie przeplata watek milosny, kryminalnym. Choc fabula jest stereotypowa, ksiazke czyta sie przyjemnie i szybko. Nie zawiodlam sie. Nora Roberts to dobry wybor na leniwe, wolne popoludnie.

Dora i Jed, glowni bohaterowie ksiazki "Ukryte skarby" to przesympatyczna para. Zzylam sie z nimi juz na poczatku powiesci. Autorka utrzymuje swoj poziom literacki. Bardzo zrecznie przeplata watek milosny, kryminalnym. Choc fabula jest stereotypowa, ksiazke czyta sie przyjemnie i szybko. Nie zawiodlam sie. Nora Roberts to dobry wybor na leniwe, wolne popoludnie.

Zwykle lubię książki Nory Roberts, mimo schematycznych do bólu wątków romansowych. Potrafią wciągnąć, a kryminalno- sensacyjne tło romansu często jest naprawdę interesujące. Ale nie w Ukrytych Skarbach, niestety. Nic w tej książce nie trzyma się kupy. Sama intryga mogłaby być nawet niezła, ale działania bandytów i policyjne śledztwo są tak pozbawione sensu, że aż trudno przymknąć na to oko.
Oto bogaty i uprzywilejowany złodziej dzieł sztuki przyjeżdża do podrzędnej handlarki antyków, by uzyskać od niej informację, gdzie policja trzyma odnaleziony obraz, a kiedy nie otrzymuje odpowiedzi (bo skąd niby miałaby to wiedzieć) postanawia ją zastrzelić. I tym podobne nonsensy.
Nad bohaterami pani Roberts też nie popracowała w tej powieści… Isadora ma pretensje do Jeda, że jest bezduszny i nie płacze nad ofiarami zabójstw, tak jak ona; co nie przeszkadza jej w kolejnej scenie skupić całej uwagi na wystawach sklepów z ubraniami;)
Dodatkowo redakcja książki po tłumaczeniu zostawia wiele do życzenia.

Zwykle lubię książki Nory Roberts, mimo schematycznych do bólu wątków romansowych. Potrafią wciągnąć, a kryminalno- sensacyjne tło romansu często jest naprawdę interesujące. Ale nie w Ukrytych Skarbach, niestety. Nic w tej książce nie trzyma się kupy. Sama intryga mogłaby być nawet niezła, ale działania bandytów i policyjne śledztwo są tak pozbawione sensu, że aż trudno...

Dora jest właścicielką sklepu z antykami w Filadelfii. Jak zwykle to robi, zdobywa kilka ciekawych przedmiotów do swojej kolekcji.

Za nic nie mogła przypuszczać, że to jedno, drobne wydarzenie zmieni jej antykwariat w ognisko przemytu dzieł sztuki.

Wraz z policjantem podejmuje się prywatnego śledztwa, jednak sprawa okazuje się nie być wcale taka prosta.

W tej sprawie, żądzę zysku, a śmiertelną obsesję dzięki bardzo cienia granica. Co będzie gdy się ją przekroczy? Czy jeden przypadek zgubi Dore, a pasja sprowadzi na nią ogromne niebezpieczeństwo?

Jeśli lubicie przygody, wybieracie się na poszukiwania skarbów z Dorą, nie zabraknie dzieł sztuki, wciągającej akcji i emocji. To bardzo interesująca książka.

Dora jest właścicielką sklepu z antykami w Filadelfii. Jak zwykle to robi, zdobywa kilka ciekawych przedmiotów do swojej kolekcji.

Za nic nie mogła przypuszczać, że to jedno, drobne wydarzenie zmieni jej antykwariat w ognisko przemytu dzieł sztuki.

Wraz z policjantem podejmuje się prywatnego śledztwa, jednak sprawa okazuje się nie być wcale taka prosta.

W tej sprawie,...

On. Mroczny , po przejściach . Zabójczo przystojny , niebezpiecznie bogaty . Tajemniczy, nieprzystępny. Ale gdy młotem pneumatycznym urody , seksownego ciała i uporu przebija się tę skorupę , widać tę troskliwość , ciepło - jednym słowem tylko brać :P
Ona. Taka zabawna , seksowna , obrotna , seksowna , cudowna , seksowna. I z temperamentem , nie tylko seksownym.
By im się nie nudziło wystarczy dorzucić super złola z pomagierami i już mamy romantyczne czytadełko na deszczowy wieczór :P
Nie ambitne ani na takie nie pozujące . Solidna porcja rozrywki a la pani Roberts .

On. Mroczny , po przejściach . Zabójczo przystojny , niebezpiecznie bogaty . Tajemniczy, nieprzystępny. Ale gdy młotem pneumatycznym urody , seksownego ciała i uporu przebija się tę skorupę , widać tę troskliwość , ciepło - jednym słowem tylko brać :P
Ona. Taka zabawna , seksowna , obrotna , seksowna , cudowna , seksowna. I z temperamentem , nie tylko seksownym.
By im się...

Miła, lekka i przyjemna lektura.
Coś odmóżdzającego...

Miła, lekka i przyjemna lektura.
Coś odmóżdzającego...

O matko jak się zawiodłam. Wiem na co stać autorkę i nie wiem co się stało tym razem. Gdzie ta "trzymająca w napięciu powieść" i "pościg opętanego obsesją zabójcy?" jak jest napisane na okładce? Przegadana i przesycona niepotrzebnymi opisami paplanina (chociaż nie powiem, opisy scen erotycznych mi nie przeszkadzały ;P). Absolutnie nie trzymała mnie w napięciu (no może trzy ostatnie rozdziały); wątek kryminalny jest jedynie w tle burzliwej znajomości Dory (która jest świetną postacią i którą bardzo polubiłam, może dlatego że oprócz pasji kolekcjonerskiej przypomina mi mnie) i Jeda (który interesuje się stolarką - może zauważyliście zamiłowanie autorki, aby męskie postaci w jej książkach interesowały się stolarką? To już nie pierwszy przypadek ;))
Raczej książka nie nadaje się na letnie wieczory ani wakacyjną pogodę. Dobrze z nią usiąść w takie chłodne lub zimowe dni, kiedy rzeczywiście nie ma się nic lepszego pod ręką.
Surowo oceniłam, aż mam małe wyrzuty, ale Nora Roberts potrafi świetnie pisać i już nie raz się o tym przekonałam. Tak więc nie jestem zrażona tą porażką i pewnie niedługo sięgnę po kolejną powieść tej pani :)

O matko jak się zawiodłam. Wiem na co stać autorkę i nie wiem co się stało tym razem. Gdzie ta "trzymająca w napięciu powieść" i "pościg opętanego obsesją zabójcy?" jak jest napisane na okładce? Przegadana i przesycona niepotrzebnymi opisami paplanina (chociaż nie powiem, opisy scen erotycznych mi nie przeszkadzały ;P). Absolutnie nie trzymała mnie w napięciu (no może trzy...

Nie jest to pierwsza książka Nory Roberts jaką miałam okazje przeczytać. To typowy, lekki romansik, fajnie i lekko się czyta, chwila no i bach koniec. Lektura wciągająca. Główna bohaterka sympatyczna z charakterkiem, jej riposty z Jeden nie razy wywołały uśmiech na mej twarzy. Polecam

Nie jest to pierwsza książka Nory Roberts jaką miałam okazje przeczytać. To typowy, lekki romansik, fajnie i lekko się czyta, chwila no i bach koniec. Lektura wciągająca. Główna bohaterka sympatyczna z charakterkiem, jej riposty z Jeden nie razy wywołały uśmiech na mej twarzy. Polecam

Dora i Jed, glowni bohaterowie ksiazki "Ukryte skarby" to przesympatyczna para. Zzylam sie z nimi juz na poczatku powiesci. Autorka utrzymuje swoj poziom literacki. Bardzo zrecznie przeplata watek milosny, kryminalnym. Choc fabula jest stereotypowa, ksiazke czyta sie przyjemnie i szybko. Nie zawiodlam sie. Nora Roberts to dobry wybor na leniwe, wolne popoludnie.

Dora i Jed, glowni bohaterowie ksiazki "Ukryte skarby" to przesympatyczna para. Zzylam sie z nimi juz na poczatku powiesci. Autorka utrzymuje swoj poziom literacki. Bardzo zrecznie przeplata watek milosny, kryminalnym. Choc fabula jest stereotypowa, ksiazke czyta sie przyjemnie i szybko. Nie zawiodlam sie. Nora Roberts to dobry wybor na leniwe, wolne popoludnie.

- "Jeśli zostałeś ranny w obronie kobiety, jej obowiązkiem jest ranę opatrzyć. Gdybym nosiła halkę, musiałabym podrzeć ją na bandaże."

- "Dwie? Skimmerhorn, ja biorę dwie aspiryny przy złamanym paznokciu."

- (...) Skorzystałem z prysznica. Nie masz żadnego mydła, które nie wyglądałoby jak kwiatek albo łabędź?
- Miałam kilka koników morskich, ale się wymydliły. (...)
- Coś Ci powiem. Kiedy wyjdę znowu po zakupy, rozejrzę się za mydłem w kształcie hantli - zaproponowała. - O pociągającym, męskim zapachu przepoconych sportowych skarpetek."

- "Jeśli zostałeś ranny w obronie kobiety, jej obowiązkiem jest ranę opatrzyć. Gdybym nosiła halkę, musiałabym podrzeć ją na bandaże."

- "Dwie? Skimmerhorn, ja biorę dwie aspiryny przy złamanym paznokciu."

- (...) Skorzystałem z prysznica. Nie masz żadnego mydła, które nie wyglądałoby jak kwiatek albo łabędź?
- Miałam kilka koników morskich, ale się wymydliły. (...)
-...

"Ukryte skarby" są dla mnie jak powrót do przeszłości. Pierwszą powieścią Nory Roberts, jaką przeczytałam była "Kwestia wyboru". Miałam wtedy jakieś 15 lat i była to miłość od pierwszego przeczytania. Od tamtej pory czytam wszystkie książki Nory Roberts, jakie wpadną mi w ręce.

Główne bohaterki obu powieści handlują antykami i obie nieświadomie wchodzą w posiadanie przemyconych przedmiotów. W jednej i drugiej historii sprawę rozwiązuje były policjant. Niby to samo, ale ten, kto zna już trochę twórczość Nory Roberts wie, że to nigdy nie jest dokładnie to samo.

Chętnie wskoczyłabym w buty Dory. Kto nie chciałby prowadzić takiego sklepu? To miejsce jest jak sezam ze skarbami. Niekiedy nawet jej zazdrościłam. Zanim wystawi te piękne bibeloty na sprzedaż, może cieszyć się nimi tak długo, aż się jej nie znudzą lub nie zastąpi ich czymś jeszcze wspanialszym. Obawiam się, że na jej miejscu nie byłabym w stanie niczego sprzedać i wszystko zachowałabym dla siebie. Może to jednak dobrze, że nie prowadzę takiego sklepu.

Choć Dora czasem zdaje się być infantylna i lekkomyślna, tak naprawdę jest bardzo samodzielna. Na pewno nie jest typem kobiety czekającej na rycerza w lśniącej zbroi. Sama potrafi o siebie zadbać. Dora ma oko do pięknych rzeczy i wyjątkowe podejście do klientów, dzięki czemu jej sklep jest świetnie prosperującym biznesem. Isadora Conroy potrafi też radzić sobie z niechcianymi adoratorami. Gdy słowa zawodzą, potrafi poprzeć je porządnym kopniakiem w… Wiadomo, gdzie. Jest twarda i uparta. Dla dobra sprawy zniesie męskie humorki i nadopiekuńczość. Z raną postrzałową też sobie poradzi, ale nigdy nie zaakceptuje braku zaufania.

Jed jest zamkniętym w sobie gburem. Spokojnie można by go uznać za niesympatycznego. To jak zatrzasnął Dorze drzwi przed nosem mówi samo za siebie. I co w takiej sytuacji ma zrobić kobieta? To było jak wołanie o zainteresowanie. Bo choć Jedowi wydaje się, że chce ciszy i spokoju, w głębi duszy pragnie miłości i wybaczenia.

Życie nauczyło Jeda, że nie wszystko można kupić. Zupełnie inny pogląd wyznaje Finley. Mężczyzna momentami wydaje się szalony. Trudno uwierzyć, by ktoś był tak bardzo przesiąknięty złem. Dla niego ludzkie życie jest mniej warte niż kilka świecidełek. Pewnie dąży do osiągnięcia celu i nie boi się konsekwencji. Jest całkowicie pewien, że jego fortuna pełni funkcję muru, którzy odgradza go od sprawiedliwości.

Tą powieścią Nora Roberts udowodniła, że jej twórczość ewoluuje. Zaczynała od jednowątkowych harlequinów i bardzo się od tamtego czasu rozwinęła. "Ukryte skarby" łączą w sobie kryminał, elementy powieści przygodowej i romansu.

"Ukryte skarby" są dla mnie jak powrót do przeszłości. Pierwszą powieścią Nory Roberts, jaką przeczytałam była "Kwestia wyboru". Miałam wtedy jakieś 15 lat i była to miłość od pierwszego przeczytania. Od tamtej pory czytam wszystkie książki Nory Roberts, jakie wpadną mi w ręce.

Główne bohaterki obu powieści handlują antykami i obie nieświadomie wchodzą w posiadanie...