Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Mia Sheridan to mistrzyni romansu! Uwielbiam jej piekne historie milosne i na kazda kolejna czekam ze zniecierpliwieniem.
Jak bylo z propozycja "Bez pozegnania"?
Ksiazka jest bardzo dobra, wciagnela mnie na kilka godzin, jednoczesnie, pozostawila uczucie rozczarowania. Jestem fanka autorki i przeczytalam wszystkie jej ksiazki, ktore wydano w naszym ojczystym jezyku, i z czystym sumieniem przyznaje, ze ta propozycja jest najslabsza.
Choc polubilam Lie i Prestona, uwazam ze watek romantyczny jest momentami przeslodzony, zachowanie glownych bohaterow czasami nielogiczne i pretensjonalne, troche mi to przeszkadzalo, stad nizsza ocena. Abstrahujac od tego, ich historia milosna jest pelna glebokich emocji, chwyta za serce i daje do myslenia.
Autorka poruszyla wiele powaznych spraw w swojej ksiazce, takich jak, depresja poporodowa, segregacja rasowa i skomplikowane relacje rodzinne. Bardzo lubie te tendencje autorki do poruszania trudnych tematow w swojej tworczosci.
Ksiazke serdecznie polecam, poprzednie czesci rowniez!

Mia Sheridan to mistrzyni romansu! Uwielbiam jej piekne historie milosne i na kazda kolejna czekam ze zniecierpliwieniem.
Jak bylo z propozycja "Bez pozegnania"?
Ksiazka jest bardzo dobra, wciagnela mnie na kilka godzin, jednoczesnie, pozostawila uczucie rozczarowania. Jestem fanka autorki i przeczytalam wszystkie jej ksiazki, ktore wydano w naszym ojczystym jezyku, i z...

Uwielbiam literature mlodziezowa. Mam juz sporo przeczytanych pozycji na swoim koncie, i z przykroscia stwierdzam, ze to jedna ze slabszych ksiazek. Bardzo podobala mi sie postac glownej bohaterki Maggie. Cala reszta byla, w moim odczuciu, slaba.

Uwielbiam literature mlodziezowa. Mam juz sporo przeczytanych pozycji na swoim koncie, i z przykroscia stwierdzam, ze to jedna ze slabszych ksiazek. Bardzo podobala mi sie postac glownej bohaterki Maggie. Cala reszta byla, w moim odczuciu, slaba.

"Nie oceniaj ksiazki po okladce" mowi stare porzekadlo. Coz, to prawda.
Powiesc nie jest moze wybitna, ale przykuwa uwage. Chlonelam kazde slowo, przytakiwalam trafnym przemysleniom i przezywalam wzruszajace chwile. Wniknelam w swiat Juliet i Declana. Stalam sie obserwatorem ich historii, zlodziejem momentow, wscibskim podgladaczem. "Listy do utraconej" to nie jest typowy romans. Watek romantyczny, choc istotny, schodzi na drugi plan. Ksiazka opowiada dwie historie, obie dramatyczne i smutne. Bohaterowie wydaja sie byc sobie obcy, jednak laczy ich jedno, rozpacz po utracie ukochanej osoby. Oboje zmagaja sie z nowa rzeczywistoscia i usilnie pragna zrozumienia, akceptacji i milosci. Los polaczyl ich historie, tworzac nowy wspanialy rozdzial.
Warto przeczytac te ksiazke.

"Nie oceniaj ksiazki po okladce" mowi stare porzekadlo. Coz, to prawda.
Powiesc nie jest moze wybitna, ale przykuwa uwage. Chlonelam kazde slowo, przytakiwalam trafnym przemysleniom i przezywalam wzruszajace chwile. Wniknelam w swiat Juliet i Declana. Stalam sie obserwatorem ich historii, zlodziejem momentow, wscibskim podgladaczem. "Listy do utraconej" to nie jest typowy...