Życie Parkera jak zwykle bywa skomplikowane, może nauka okaże się tego rozwiązaniem?

Fabuła jest dość prosta, ale czytelnik nie powinien narzekać na nudę, ponieważ autor serwuje nam kilka miłych niespodzianek, szczególnie w ostatniej części komiksu. Najbardziej intrygującym wątkiem było dla mnie kasyno prowadzone przez Chance’a, gdzie złoczyńcy nie tylko grają razem w karty, ale obstawiają walki superbohaterów.

Choć pierwsza połowa czyta się wspaniale, to druga nie wciąga już tak mocno. Oczywiście fabuła dalej jest prosta i przepełniona akcja, ale nie skupia się już tak bardzo na głównym bohaterze. Uwaga zostaje przekierowana na postać Boomeranga, który nie zachwycił mnie jakoś szczególnie. Wydawał się dla mnie nudny i irytujący.

Cieszy mnie to, że John Jonah Jameson otrzymuje w tym albumie znacznie więcej czasu. Zazwyczaj jest tylko poboczną postacią, drugoplanową. Jednak jego bohater błyszczy zarówno w komiksach, jak i serialach czy filmach. W tej opowieści otrzymujemy więcej historii skupiającej się na jego postaci, przez co staje się istotnym elementem fabuły. Jego relacja ze Spider-Manem jest po prostu genialna, zwłaszcza gdy weźmie się pod uwagę to, co się działo w zeszycie numer 39.

Szkoda, że Wilson Fisk nie dostał większej roli w tym komiksie. Jako czarny charakter prezentował się doskonale i to on ratuje w dużej mierze drugą połowę komiksu. Jest bezwzględny i nikczemny w swoich działaniach. Wywołuje strach i przerażenie u ludzi, których spotyka na swojej drodze. Żałuję, że nie było go więcej w tej pozycji.

Więcej na: CzasoStrefa

Życie Parkera jak zwykle bywa skomplikowane, może nauka okaże się tego rozwiązaniem?

Fabuła jest dość prosta, ale czytelnik nie powinien narzekać na nudę, ponieważ autor serwuje nam kilka miłych niespodzianek, szczególnie w ostatniej części komiksu. Najbardziej intrygującym wątkiem było dla mnie kasyno prowadzone przez Chance’a, gdzie złoczyńcy nie tylko grają razem w...

Kolejny tom przygód Człowieka-Pająka trzyma raczej dość przyzwoity poziom. Główny bohater nie tylko walczy z bandytami, ale też odbywa wywiad z Jonahem Jamesonem, a nadto stara się uporządkować swoje życie celem znalezienia większej ilości czasu na zajęcia niezwiązane z byciem superbohaterem. Nadto trwa jego nietypowy alians z Boomerangiem, przy czym dwójka bohaterów w końcu zyskuje cel swoich działań. Podsumowując, jest całkiem nieźle.

Kolejny tom przygód Człowieka-Pająka trzyma raczej dość przyzwoity poziom. Główny bohater nie tylko walczy z bandytami, ale też odbywa wywiad z Jonahem Jamesonem, a nadto stara się uporządkować swoje życie celem znalezienia większej ilości czasu na zajęcia niezwiązane z byciem superbohaterem. Nadto trwa jego nietypowy alians z Boomerangiem, przy czym dwójka bohaterów w...

KOLEJNE KŁOPOTY

Run Spencera rozkręca się coraz bardziej. W zasadzie to przekroczyliśmy już połowę tej jego opowieści – łącznie będzie piętnaście tomów – ale scenarzysta konsekwentnie ciągnie przed siebie ten wóz. I całkiem fajnie mu to wychodzi. Może już przywykłem do jego specyfiki, a może on nieco lepiej się w to wczuł, ale najnowszą część czyta się całkiem przyjemnie. I może nic to wielkiego, ale też i jakichś większych wpadek nie zalicza, więc jako stricte rozrywkowa propozycja dla fanów postaci sprawdza się przyzwoicie.

Peter ma pokręcone życie. Na wszystko brak mu czasu, chętnie by się rozdwoił, a może nawet i podzielił na więcej. W nauce szuka pomocy, ale czy znów nie skończy się to dla niego czymś jeszcze gorszym?
Tymczasem Jameson działa i zaczyna robić… podcasty. Do pierwszego z nich zaprasza zaś Spider-Mana i pojawiają się kolejne problemy. Jakby tego było mało, otwarte zostaje nowe kasyno dla łotrów i Pajęczak będzie musiał się w nim pokazać, a tu jeszcze Bumerang znów coś kombinuje i… Tak, Fiska też nie zabraknie, a to nie koniec…

https://ksiazkarniablog.blogspot.com/2023/06/amazing-spider-man-8-dranie-i-ajdacy.html

KOLEJNE KŁOPOTY

Run Spencera rozkręca się coraz bardziej. W zasadzie to przekroczyliśmy już połowę tej jego opowieści – łącznie będzie piętnaście tomów – ale scenarzysta konsekwentnie ciągnie przed siebie ten wóz. I całkiem fajnie mu to wychodzi. Może już przywykłem do jego specyfiki, a może on nieco lepiej się w to wczuł, ale najnowszą część czyta się całkiem przyjemnie....

Ocena dobra tylko ze względu na zeszyty z JJJ.

Ocena dobra tylko ze względu na zeszyty z JJJ.