Przyjemne zakończenie krótkiej historii. W drugim tomie dochodzi do konfrontacji między Iwagami a jego byłą dziewczyną, poznajemy również rodzinę Akiry i dochodzi do tego do czego miało dojść; czyli szczęśliwego zakończenia. Jako całość oceniam tę mangę dobrze, interesująco przedstawiono tu problem z przypisaniem ról na podstawie płci. Jednak autorka daje przytyczka w nos czytelnikowi bo pytanie postawione w tytule mangi zostaje bez odpowiedzi. Można było wyjaśnić tę kwestię bo tak to czytelnik zostaje w niewiedzy i w oparach domysłu. Mimo wszystko polecam jako krótką, przyjemną historię.

Przyjemne zakończenie krótkiej historii. W drugim tomie dochodzi do konfrontacji między Iwagami a jego byłą dziewczyną, poznajemy również rodzinę Akiry i dochodzi do tego do czego miało dojść; czyli szczęśliwego zakończenia. Jako całość oceniam tę mangę dobrze, interesująco przedstawiono tu problem z przypisaniem ról na podstawie płci. Jednak autorka daje przytyczka w nos...

Fajny komiks, ale to jednak świństwo że autorka w sumie nie odpowiada jednoznacznie na pytanie zawarte w tytule. Bo ja chciałbym wiedzieć, a nie tylko się domyślać...

Fajny komiks, ale to jednak świństwo że autorka w sumie nie odpowiada jednoznacznie na pytanie zawarte w tytule. Bo ja chciałbym wiedzieć, a nie tylko się domyślać...

Wielka rozkmina: chłopak czy dziewczyna? ♂/♀
*Bezspoilerowa opinia, więc można ją na spokojnie przeczytać ^^

Witajcie, nazywam się Kazuma Iwagami i od niedawna jestem nowym studentem na Uniwersytecie Chiyoda. 
W trakcie rozpoczęcia roku akademickiego trafiłem na niezbyt przyjazne grono fanatyków walki wręcz, co natychmiast skutkowało otrzymaniem od nich porządnego nokautu.
Jednak nie było to takie złe, jak z początku zakładałem, bo dzięki nim trafiłem w ramiona pięknej anielicy.
Urodziwa nieznajoma odwiozła mnie bezpiecznie do domu, gdy ledwo stałem na nogach.
Kolejnego dnia postanowiłem ją odnaleźć, by podziękować za udzieloną tamtego dnia pomoc.
Nie umiałem o niej zapomnieć.
Czy to możliwe, że w końcu znalazłem kogoś, z kim chciałbym spędzić resztę swojego życia?
Po wielu trudach nareszcie udało mi się ją znaleźć, ale jednocześnie otrzymałem okrutny cios w sam środek serca.
Osoba, której cały czas szukałem nazywa się Akira Haruna i wcale się nie przesłyszeliście!
Akira to męskie imię, więc wychodzi na to, że wczorajszy ratunek zawdzięczam... chłopakowi?!
Przecież ewidentnie wygląda jak dziewczyna, więc co jest grane?! 
Niech mi ktoś powie prawdę!
Kim tak właściwie jesteś, Haruna?

„Chciałbym spotykać się z kimś, przy kim będę sobą”.

𝘒𝘰𝘭𝘰𝘳 𝘳óż𝘰𝘸𝘺 𝘫𝘦𝘴𝘵 𝘱𝘳𝘻𝘦𝘻𝘯𝘢𝘤𝘻𝘰𝘯𝘺 𝘵𝘺𝘭𝘬𝘰 𝘥𝘭𝘢 𝘥𝘻𝘪𝘦𝘸𝘤𝘻𝘺𝘯𝘦𝘬, 𝘢 𝘯𝘪𝘦𝘣𝘪𝘦𝘴𝘬𝘪 𝘸𝘺łą𝘤𝘻𝘯𝘪𝘦 𝘥𝘭𝘢 𝘤𝘩ł𝘰𝘱𝘤ó𝘸.
𝘚𝘢𝘮𝘰𝘤𝘩𝘰𝘥𝘻𝘪𝘬𝘢𝘮𝘪 𝘮𝘰𝘨ą 𝘴𝘪ę 𝘣𝘢𝘸𝘪ć 𝘫𝘦𝘥𝘺𝘯𝘪𝘦 𝘤𝘩ł𝘰𝘱𝘤𝘺, 𝘢 𝘥𝘻𝘪𝘦𝘸𝘤𝘻𝘺𝘯𝘬𝘪 𝘱𝘰𝘸𝘪𝘯𝘯𝘺 𝘬𝘶𝘱𝘰𝘸𝘢ć 𝘭𝘢𝘭𝘬𝘪.
𝘡𝘢𝘥𝘢𝘯𝘪𝘦𝘮 𝘧𝘢𝘤𝘦𝘵𝘢 𝘫𝘦𝘴𝘵 𝘱𝘳𝘻𝘦𝘫𝘮𝘰𝘸𝘢𝘯𝘪𝘦 𝘪𝘯𝘪𝘤𝘫𝘢𝘵𝘺𝘸𝘺, 𝘢 𝘬𝘰𝘣𝘪𝘦𝘵𝘺 𝘮𝘶𝘴𝘻ą 𝘻𝘢𝘫𝘮𝘰𝘸𝘢ć 𝘴𝘪ę 𝘥𝘰𝘮𝘦𝘮.
Okrutne zdania, które chyba każdy z nas przynajmniej raz w życiu usłyszał.
Na szczęście czasy się zmieniają i powszechnie wiadomo, że np. nie ma czegoś takiego, jak kolory dla chłopców i kolory dla dziewczynek.
Oczywiście wciąż znajdą się jakieś osoby, które stosują stare wzorce przekazywane z pokolenia na pokolenie.
Nie każdy jeszcze umie zrozumieć to, że można ubierać się na swój sposób i być tym, kim się tylko chce, dlatego dzisiaj chciałabym zwrócić na to szczególną uwagę.

W tym momencie z pomocą przychodzi również Pani Yasuko, która postanawia w swojej mandze obalić przestarzałe stereotypy i tym samym próbuje wszelkimi sposobami przekazać nam, że należy zaakceptować siebie oraz innych takimi, jakimi są.

Pomiędzy humorystycznymi scenkami, a nawet samymi dialogami bohaterów można dostrzec poważniejszą treść, która ma na celu pouczyć nas, że każdego powinniśmy traktować tak samo.
W dodatku rozwiewa wątpliwości na temat wyglądu/zachowania i tego, co mogą robić kobiety, a co mężczyźni.
Nikogo nie należy oceniać po samej płci.

„Starałem się być męskim facetem, który będzie podobał się dziewczynom”.

Postacie są przesympatyczne i łatwo je polubić.
Główny bohater musiał się nieźle natrudzić, aby znaleźć odpowiedź na tytułowe w mandze pytanie.
Mam spory sentyment do Haruny i dosłownie uwielbiam jej/jego przyjaciółki!
*Specjalnie tak zapisałam ;)
Ilustracje niczym konkretnym się nie wyróżniają - kadry są takie, jak na mangę shoujo przystało.

„Miałam zabrać się za poważne szukanie dziewczyny”.

Drugi tomik był dla mnie bardziej humorystyczny, ale pierwszy jest z nim praktycznie na równi.
Najbardziej rozbawiło mnie to, w jaki sposób autorka współczuję zagranicznym tłumaczom, którzy musieli/muszą się nieźle postarać, aby ukryć prawdziwą tożsamość Haruny.
Mogę tutaj napisać, że Pani Annie Piechowiak - odpowiedzialnej za przetłumaczenie po polsku serii - wyszło to super i nie można mieć do tego żadnych zastrzeżeń.
Zdarzało mi się kilkukrotnie zmieniać zdanie na temat płci Haruny i uwierzcie mi na słowo, że serio trudno się domyślić ^^'

„Powinienem po prostu jak najlepiej zadbać o tę relację. Uważać, żeby nie zepsuć swobodnej atmosfery. Nie spieszyć się. Nie panikować”.

„Wielka rozkmina: chłopak czy dziewczyna?” to na swój sposób wyjątkowa i bardzo pouczająca pozycja. Niezmiernie cieszę się, że wydawnictwo Kotori postanowiło ją wydać.

„W życiu bym nie pomyślał... że znajdę tak daleko, nadal nie znając płci Haruny”.

Wielka rozkmina: chłopak czy dziewczyna? ♂/♀
*Bezspoilerowa opinia, więc można ją na spokojnie przeczytać ^^

Witajcie, nazywam się Kazuma Iwagami i od niedawna jestem nowym studentem na Uniwersytecie Chiyoda. 
W trakcie rozpoczęcia roku akademickiego trafiłem na niezbyt przyjazne grono fanatyków walki wręcz, co natychmiast skutkowało otrzymaniem od nich porządnego...

Na początku Kazuma spędza czas ze swoją byłą , ale bardzo szybko dociera do nich , że to nie to i rozstają się w przyjaźni , a bohater wyznaję miłość Harunie i dodaję , że płeć nie jest ważna. I Haruna jest szczęśliwa/szczęśliwy i okazuję się , że też go kocha i zostają parą , a w pewnym momencie poznaję babcię Haruny , która akceptuję ich związek , a jak się dowiaduję , że Kazuma nie pojęcia kim jest Haruna pyta czy chcę by mu powiedziała , ale bohater prosi by nie mówiła i , gdy przyjdzie czas sam się dowie. I później poznaję innych członków rodziny Kazumy i okazuję się , że Kazuma się z nimi droczy nie chcąc zdradzić czy jest chłopakiem czy dziewczyną i na koniec bohaterowie po raz pierwszy się całują i w końcu bohater pyta Harunę czy jest chłopakiem czy dziewczyną i Haruna wyszeptuję mu odpowiedź na ucho i potem dowiadujemy się , że dalej są parą , ale czytelnik nie dowiaduję się kim jest Haruna. I tak się kończy historia. Ogólnie 2 tom jest świetny , ale wkurzyłem się , że nie dowiedzieliśmy się kim jest Haruna. Przydałaby się przynajmniej jakaś sugestia pod koniec , a tu nic. Kurczę czuję niedosyt. Jednak manga i tak jest świetna. Rozwaliła mnie scena jak Kazuma odwiedził Harunę w domu i bał się , że pójdą do łóżka , a tu okazało się , że Haruna będzie gotować:D A bohater zaczął sobie wyobrażać przyszłość w której mieszkają razem i mają dzieci i jedzą wspólnie obiad.

Na początku Kazuma spędza czas ze swoją byłą , ale bardzo szybko dociera do nich , że to nie to i rozstają się w przyjaźni , a bohater wyznaję miłość Harunie i dodaję , że płeć nie jest ważna. I Haruna jest szczęśliwa/szczęśliwy i okazuję się , że też go kocha i zostają parą , a w pewnym momencie poznaję babcię Haruny , która akceptuję ich związek , a jak się dowiaduję , że...

TO CHŁOPAK CZY JEDNAK DZIEWCZYNA?

List doszedł od Ciebie
Że wracasz po długiej przerwie
Jest trochę inaczej
Jeśli ty wiesz co to znaczy
(…)
Pójdę z moją dziewczyną na nowego Tarantino
Z chłopakiem się postaram na Almodovara
- Kult

„Wielka rozkimna” dopiero się zaczęła, zdążyła mnie uwieść i, choroba, już się kończy. Aż szkoda, bo świetnie się to rozkręciło, bo serio intryguje, rusza emocjonalnie no i masę ma w sobie uroku. A jeszcze ile humoru, ile takiej delikatności, ile romantycznych uniesień i rozbrajających wpadek… Szkoda, że to koniec, szkoda, ale ja patrzę na to inaczej – fajnie, że rzecz w ogóle się ukazała i dostarczyła nam porcji przyjemności.

Kazumie życie miłosne nieźle się poplątało! Wcześniej był niedoświadczony, posypało mu się wszystko, aż pewnego dnia spotkał ją – albo jego, tego nie wie nikt – i… No i w chwili obecnej zakochany jest po uszy i nadal chce się dowiedzieć czy w chłopaku, czy dziewczynie. Bo Akira zachowuje się i wygląda zarówno kobieco, jak i męsko, ma w sobie i siłę, i delikatność. I nikt, nawet znajomi z klasy, nie mają pojęcia kim ona jest. czy chłopak w końcu odkryje prawdę? I co będzie dalej?
Z tym dalej to też nie tak pewne wszystko. Bo może i Kazuma kocha Akirę, ale przecież w jego życiu znów pojawiła się dziewczyna, z którą kiedyś chodził. Nie wyszło im, ale teraz, gdy dziewczyna zna już prawdę o nim, chce wrócić do tego, co było i spróbować raz jeszcze i… No właśnie, co z tego wyniknie?

http://ksiazkarniablog.blogspot.com/2023/06/wielka-rozkmina-chopak-czy-dziewczyna-2.html

TO CHŁOPAK CZY JEDNAK DZIEWCZYNA?

List doszedł od Ciebie
Że wracasz po długiej przerwie
Jest trochę inaczej
Jeśli ty wiesz co to znaczy
(…)
Pójdę z moją dziewczyną na nowego Tarantino
Z chłopakiem się postaram na Almodovara
- Kult

„Wielka rozkimna” dopiero się zaczęła, zdążyła mnie uwieść i, choroba, już się kończy. Aż szkoda, bo świetnie się to rozkręciło, bo serio...

A ja tam jestem rozczarowana.
Odpowiedzi na pytanie nie dostałam.

A ja tam jestem rozczarowana.
Odpowiedzi na pytanie nie dostałam.