Klasyczny Dylan Dog, a konkretnie numer 4, który oryginalnie wydany został we Włoszech w styczniu 1987 roku. Nieco psychodeliczna opowieść, w której rzeczywistość miesza się z fikcją. Bardzo dobra i wciągająca historia, która jak to w przypadku spraw rozwiązywanych przez Detektywa Mroku nie ma tylko jednego prostego wytłumaczenia i nie zamyka się tylko w świecie koszmarów, czy też w świecie rzeczywistym. Dla fanów klasycznych przygód Dylan Doga pozycja obowiązkowa, wielbiciele bardziej współczesnego wcielenia Dylana mogą nieco kręcić nosem, ale "Ducha Anny Never" w żadnym wypadku nie nazwałbym ramotką.

Klasyczny Dylan Dog, a konkretnie numer 4, który oryginalnie wydany został we Włoszech w styczniu 1987 roku. Nieco psychodeliczna opowieść, w której rzeczywistość miesza się z fikcją. Bardzo dobra i wciągająca historia, która jak to w przypadku spraw rozwiązywanych przez Detektywa Mroku nie ma tylko jednego prostego wytłumaczenia i nie zamyka się tylko w świecie koszmarów,...

Uwielbiam te przygody Dylana, w których niesamowitość nie jest wcale taka oczywista, a groza wynika raczej z niepewności, czy mamy do czynienia ze snem, czy z jawą. Na plus także nieustanne wplatanie w historię wątku komediowego, reprezentowanego przez tytułową Annę Never. Jeden z lepszych tomów serii (choć może to ja już stałem się fanem i nie możecie mi do końca ufać :P).

https://www.instagram.com/polishpopkulture/

Uwielbiam te przygody Dylana, w których niesamowitość nie jest wcale taka oczywista, a groza wynika raczej z niepewności, czy mamy do czynienia ze snem, czy z jawą. Na plus także nieustanne wplatanie w historię wątku komediowego, reprezentowanego przez tytułową Annę Never. Jeden z lepszych tomów serii (choć może to ja już stałem się fanem i nie możecie mi do końca ufać...

Komiks ten ma kilka ciekawych rozwiązań fabularnych, ale już kilka podobnych historii w tej serii.

Komiks ten ma kilka ciekawych rozwiązań fabularnych, ale już kilka podobnych historii w tej serii.