Zajebisty humor! Przypomina mi on nieco One Pieca i Bagemonogatari. Teksty wymiatają! Fajni bohaterowie i zwroty akcji, czekam na anime 🥰
Dla tych co nie wiedzą, mangę można też czytać w YattaReader

Zajebisty humor! Przypomina mi on nieco One Pieca i Bagemonogatari. Teksty wymiatają! Fajni bohaterowie i zwroty akcji, czekam na anime 🥰
Dla tych co nie wiedzą, mangę można też czytać w YattaReader

O cholera, co ja przeczytałam!

To jest jednocześnie genialne, żenujące, urocze i ohydne. Nie wiedziałam, że tak się da! I choć poziom już nawet nie podtekstów, ale wprost obleśnych żartów momentami testował granice mojej cierpliwości (a myślałam, że drągomierz z City Huntera to było za wiele...),tak w ostatecznym rozrachunku podobało mi się na tyle, że mogę wiele wybaczyć. Przede wszystkim dzięki bohaterom, którzy choć czasem przerysowani, byli przesympatyczni i pomimo ogólnego absurdu całej tej historii - całkiem naturalni. Może i to do jakiegoś romansu prowadzi, ale ja mam to gdzieś! Ayase i Takakura bardzo szybko łapią ze sobą chemię, nawet jeśli na początku wydają się zbyt różni, aby się dogadać.

Chociaż i tak najbardziej rzuca się w oczy historia, która... zapierdala. Ale śmiem rzec, że w kontrolowany sposób. Dzieje się dużo, do tego absurd goni absurd, a gdy robi się za poważnie pojawia się obleśny żart burzący cały klimat i wymuszający srogi facepalm. No i babcia Ayase wygrywa wszystko!

Ogólnie jeśli miałabym skrócić swoje odczucia względem pierwszego tomu - po co brać dragi, wystarczy przeczytać Dandadan!

O cholera, co ja przeczytałam!

To jest jednocześnie genialne, żenujące, urocze i ohydne. Nie wiedziałam, że tak się da! I choć poziom już nawet nie podtekstów, ale wprost obleśnych żartów momentami testował granice mojej cierpliwości (a myślałam, że drągomierz z City Huntera to było za wiele...),tak w ostatecznym rozrachunku podobało mi się na tyle, że mogę wiele...

Bohaterami tej zwariowanej komedii akcji, pełnej nadprzyrodzonych mocy, wyeksponowanych biustów i turbo szalonych motywów z horroru jest Momo i Ken. Jedno z nich wierzy w UFO, a drugie w duchy, chcąc dowieść swoich racji zawierają zakład o "złote kalesony" i ruszają w wyznaczone miejsca. Żadne z nich nie spodziewało się konsekwencji tej pochopnej decyzji.
Manga opowiada perypetie opętanego licealisty, który wraz z przypadkowo poznaną koleżanką o specjalnych mocach, będą musieli zwalczyć klątwę. Nie zabraknie absurdalnych żartów z podtekstem seksualnym na poziomie liceum, które są tak płytkie, że aż śmieszne. Pojedynków z niesamowitymi przeciwnikami oraz wiecznego zaprzeczania, że kto się czubi, ten się lubi :)
Całość ładnie narysowana, z różnorodnym kadrowaniem, przeważnie czytelnym, pomimo zachowania dynamiki walk. Z motywami odjazdów typowych dla japońskiego komiksu przerysowanych symboli, wielkich oczu, głupowatych mimik itp. Jedyne ci mi się nie spodobało to użycie w dwóch miejscach jakby zdjęć map terenu o bardzo słabej rozdzielczości, co wygląda jak nieczytelna plama.

Więcej o moich odczuciach i samej mandze oraz przykładowe strony w materiale wideo.

Bohaterami tej zwariowanej komedii akcji, pełnej nadprzyrodzonych mocy, wyeksponowanych biustów i turbo szalonych motywów z horroru jest Momo i Ken. Jedno z nich wierzy w UFO, a drugie w duchy, chcąc dowieść swoich racji zawierają zakład o "złote kalesony" i ruszają w wyznaczone miejsca. Żadne z nich nie spodziewało się konsekwencji tej pochopnej decyzji.
Manga opowiada...

Łoo.! Wszyscy Święci! Co to było!?

Łoo.! Wszyscy Święci! Co to było!?

To było naprawdę.. absurdalne. Dandadan to historia absurdalna i zakręcona. Dwójka naszych głównych bohaterów czyli Momo i Ken "Okarun" to przeciwieństwa. Ken wierzy w kosmitów ale w duchy już nie. Za to Momo nie wierzy w kosmitów ale w duchy już tak. Oboje próbują udowodnić swoje racje i okazuje się że żadne z nich się nie myliło. Od tego zaczyna się ta historia.
Opowieść z początku jest nieco chaotyczna i szybka, akcji jest tu sporo. Opiera się to na komediowych aspektach, humor jest tu dosyć specyficzny i myślę że nie każdemu się spodoba; mi się spodobało bo lubię takie klimaty. Mamy tu również pewne elementy ecchi, są one bezpośrednie.
Przyznaję że spodobała mi się dwójka głównych bohaterów; czuć tutaj taki początek fajnej przyjaźni między nimi, są głupkowaci ale równocześnie uroczy w tym wszystkim.
Kreska jest ładna, całość graficznie prezentuje się bardzo dobrze. Również te projekty postaci są dobrze zrobione, chociaż babcia głównej bohaterki wygląda naprawdę młodo (xD).
Jestem ciekawa jak ta historia się rozwinie i jak potoczą się losy Momo i Okaruna bo pierwszym tom kończy się na cliffhangerze. Nie jest to manga dla każdego, myślę że przeczytanie pierwszego tomiku wyrobi zdanie czy chce się w to dalej brnąć czy nie. Mi się podobało więc na pewno sięgnę dalej.

To było naprawdę.. absurdalne. Dandadan to historia absurdalna i zakręcona. Dwójka naszych głównych bohaterów czyli Momo i Ken "Okarun" to przeciwieństwa. Ken wierzy w kosmitów ale w duchy już nie. Za to Momo nie wierzy w kosmitów ale w duchy już tak. Oboje próbują udowodnić swoje racje i okazuje się że żadne z nich się nie myliło. Od tego zaczyna się ta historia.
Opowieść...

Wystrzałowa akcja, duchy, kosmici i miłe dla oka postacie kobiece

Wystrzałowa akcja, duchy, kosmici i miłe dla oka postacie kobiece