Na początku tomu Kondo za wszelką cenę stara się unikać Akiry z powodu tego co zaczął do Niej czuć , a my widzimy jak nie może spać i ciągle myśli o Akirze. A następnie widzimy jak spotyka się z kumplem , a ten dowiaduję się o Akirze , ale nie wie ile ma lat. Następnie przechodzimy do Kiyan , który dowiaduję się od dziewczyn z drużyny , że były w pracy Akiry i kategorycznie zabrania im tam wracać. Jednak po zajęciach sama tam idzie i mówi Akirze , że zabroniła im przychodzić , a jak Akira Jej dziękuję Kiyan prosi Ją by do nich wróciła i , że będą czekać , bo jeśli tego nie zrobi ich relacja się w końcu rozpadanie , a Ona tego nie chcę i po tych słowach wychodzi , a Akira stoi zamyślona. A później Akira na prośbę synka bohatera zaczyna uczyć go biegać , a Kondo znajduję preteksty by ciągle z Nią rozmawiać. Potem mija trochę czasu i Akira zauważa , że Kondo ma nowy szalik i jest zła , bo nie zdążyła dać mu tego , który zrobiła. A następnie widzimy jak spędza czas z Kiyan i w pewnym momencie czekając na Nią obserwuję bieg Mizuki i ta widząc Ją rozprasza się i wolniej biegnie. A po jakimś czasie , gdy bohaterowie są w pracy kierownik dostaję wiadomość , że Jego synek jest w szpitalu i biegnie tam i okazuję się , że biegł i ktoś potrącił go rowerem , ale ma tylko zwichniętą kostkę i bohater spotyka też swoją byłą żonę i ta dziękuję mu za opiekę nad synkiem. A później Akira i Yui są w sklepie i nagle wyczuwają zapach Kondo i okazuję się , że to tonik do włosów i Akira w tajemnicy go kupuję , a następnego dnia go używa. A pod koniec Yui postanawia dać szalik Yoshizawie i wyznać mu swoje uczucia i oboje idą razem na „randkę” i dobrze się bawią , ale gdy bohaterka wręcza mu szalik i wyznaję uczucia ten ucieka i w ostatniej scenie widzimy Akirę ,która piszę do Yui pytając jak poszło , ale ta nie odpisuję i nagle Akira słyszy za sobą tajemniczy głos – „Wybacz , że musiałaś czekać” No i mamy kolejny finał. I oczywiście nadal jest super. Na plus powrót byłej Kondo i wizyta Kiyan w pracy Akiry. Wydaję mi się , że Akira prędzej czy później wróci do biegania. Widać , że wciąż to kocha. No i na koniec szkoda mi było Yui. Yoshizawa strasznie mnie wkurzył. Mam nadzieję , że jednak będzie szczęśliwy koniec ich historii. No i ogólnie ciekawi mnie jak ta manga się skończy. Zostały jeszcze dwa tomy , a nie czuć , że zbliżamy się do końca. Niby Kondo zakochał się w Akirze , ale wątpię by byli razem. Zbyt duża różnica wieku ich dzieli. Zresztą ostatnio mam wrażenie , że mimo obecności wątku miłosnego manga jest raczej o życiu ludzi , ich relacjach i różnicach w życiu dorosłych i młodzieży.

Na początku tomu Kondo za wszelką cenę stara się unikać Akiry z powodu tego co zaczął do Niej czuć , a my widzimy jak nie może spać i ciągle myśli o Akirze. A następnie widzimy jak spotyka się z kumplem , a ten dowiaduję się o Akirze , ale nie wie ile ma lat. Następnie przechodzimy do Kiyan , który dowiaduję się od dziewczyn z drużyny , że były w pracy Akiry i kategorycznie...

Teraz już się wciągnąłem. Zaciekawiło mnie to jak główny bohater zaczyna coś czuć. Zastanawiałem się dlaczego tak nagle, skąd. Po krótkiej analizie uznałem, że to jak najbardziej logiczne. Ciekawe jest pokazanie przez autora jak próbuje to w sobie zabić. Jestem ciekaw co dalej. Jedna z lepszych mang jakie czytałem jeśli ktoś ceni sobie pokazywanie uczuć.

Teraz już się wciągnąłem. Zaciekawiło mnie to jak główny bohater zaczyna coś czuć. Zastanawiałem się dlaczego tak nagle, skąd. Po krótkiej analizie uznałem, że to jak najbardziej logiczne. Ciekawe jest pokazanie przez autora jak próbuje to w sobie zabić. Jestem ciekaw co dalej. Jedna z lepszych mang jakie czytałem jeśli ktoś ceni sobie pokazywanie uczuć.

W ósmym tomie mangi sporo się działo, zarówno między parą głównych bohaterów, jak i Nishidą oraz Yoshizawą. Podoba mi się, że miłość nie jest przedstawiona w cukierkowy sposób, zaś niepowodzenia w relacjach romantycznych napędzają fabułę, czyniąc ją bardziej realną. Z niecierpliwością czekam, aż ukażą się następne tomy.

W ósmym tomie mangi sporo się działo, zarówno między parą głównych bohaterów, jak i Nishidą oraz Yoshizawą. Podoba mi się, że miłość nie jest przedstawiona w cukierkowy sposób, zaś niepowodzenia w relacjach romantycznych napędzają fabułę, czyniąc ją bardziej realną. Z niecierpliwością czekam, aż ukażą się następne tomy.

I jedno złamane serce. Coś czuję, że nie ostatnie.

I jedno złamane serce. Coś czuję, że nie ostatnie.