Ujmę to tak, kolejna lektura z serii “drogi pamiętniku”. Wspomnienia z domieszką najciekawszych spraw w karierze autora. Z serii o umarlakach czytałam zdecydowanie ciekawsze, ale również zdecydowanie nudniejsze książki. Tę bym plasowała tak gdzieś po środku tej skali. Nie wymaga ona wybitnego skupienia czy myślenia od czytelnika. Ot taka lektura na weekend. Sprawy które są w niej przedstawione też jakoś niekoniecznie mnie zaciekawiły. Sama nie wiem może za dużo tego rodzaju książek jest obecnie na rynku i jakby każda kolejna ma niewiele już do zaoferowania?

Ujmę to tak, kolejna lektura z serii “drogi pamiętniku”. Wspomnienia z domieszką najciekawszych spraw w karierze autora. Z serii o umarlakach czytałam zdecydowanie ciekawsze, ale również zdecydowanie nudniejsze książki. Tę bym plasowała tak gdzieś po środku tej skali. Nie wymaga ona wybitnego skupienia czy myślenia od czytelnika. Ot taka lektura na weekend. Sprawy które są...

Jeżeli mielibyście w życiu przeczytać tylko jedną książkę o patologii sądowej niech to będzie TA KSIĄŻKA!

"Sekcja zwłok. True crime. Historie z prosektorium" to zaproszenie do fascynującego świata medycyny sądowej, widzianej oczami Vincenta di Maio(niestety już nieżyjącego),jednego z największych autorytetów tej intrygującej dziedziny.

Przedstawione w książce sprawy przybliżają nam przede wszystkim techniczny aspekt pracy patologów -z zapartym tchem śledzimy proces "rozwiązywania łamigłówki", którego celem jest ustalenie sposobu i powodu utraty życia przez danego człowieka. Dodatkowo na każdej kartce książki dostrzegamy misję di Maio, którą jest bezstronne dotarcie do prawdy, często dla wielu niewygodnej

Technicznie mamy tu do czynienia z rozdziałami, każdy skupia się na konkretnej sprawie, która jest bardzo obszernie opisana (oprócz szczegółów samego śledztwa mamy tu także pełno medycznych czy prawnych ciekawostek chociażby tj prawo "Stand Your Ground" czy wyjaśnienie czym jest przeniesiony zespół Münchhausena).Następnie wchodzi Di Maio i opowiada nam o swoich działaniach w danej sprawie - również szczegółowo. Zresztą di Maio brał udział w dość ciekawych sprawach, które warto poznać - między innymi możecie przeczytać o sprawie Trójki z Memphis.

Jeżeli macie obawy, że będzie zbyt naukowo- nie lękajcie się:) Język jest przystępny dla zwykłego zjadacza chleba (a to pewnie zasługa Rona Francella).

Dzięki tej książce zaglądamy także w przeszłość di Maio i niczym niemi obserwatorzy towarzyszymy mu w jego drodze do bycia jednym z lepszych patologów sądowych - zresztą zwróćcie uwagę na wnioski, jakie wysuwał podczas spraw, na sposób dedukcji, na postrzeganie ciała, które dzięki jego pracy "może po raz ostatni przemówić"

Osobiście jestem tą książką zauroczona i przede wszystkim ponownie zaintrygowana wejściem w ten fascynujący świat - to takie literackie zaproszenie do przygody, której fani kryminałów nie mogą przegapić:)

CZYTAJCIE!

Jeżeli mielibyście w życiu przeczytać tylko jedną książkę o patologii sądowej niech to będzie TA KSIĄŻKA!

"Sekcja zwłok. True crime. Historie z prosektorium" to zaproszenie do fascynującego świata medycyny sądowej, widzianej oczami Vincenta di Maio(niestety już nieżyjącego),jednego z największych autorytetów tej intrygującej dziedziny.

Przedstawione w książce sprawy...

Kilkadziesiąt lat praktyki lekarskiej i przywilej uczestniczenia w kilku głośnych sprawach i sekcjach zwłok. W 1969 r rozpoczął karierę w najnowocześniejszym ośrodku medycyny sądowej w Baltimore. Wtedy to pojawiła się sprawa rodziny zastępczej Woodsów i mały chłopczyk, któremu dolegały duszności, bezdech i zasinienia. Przywrócono pracę mózgu, wypisano do domu i historia się powtórzyła. ' Mial jeszcze kilkuletnią adoptowaną siostrę Judy, która wkrótce po jego śmierci wykazywała podobne objawy ustępujące po pobycie szpitalnym. . Nic się nie kleiło w objawach, a Paul Woods zmarł. Dociekliwy autor zaczął przeglądać dokumentację medyczną rodziny. Mtha Woods- jak się okazało- kilkukrotnie rodziła dzieci, każde zmarło przed ukończeniem 2 roku życia. Co gorsza gdy zamieszkała z siostrą i jej potomstwem, niemowlęta te zaczynały sinieć i umierać. Nawet bratanek umarł za jej sprawką. Na szczęście Judy przejęła rodzina mormonów, co ocaliło dziewczynce życie.
Innym otworem w ludzkiej skórze okazała się pielęgniarka Genena Jones, która świadomie podawała środek zwiotczający mięśnie noworodkom i małym dzieciom, i przyczyniła się do kilkunastu zgonów.
Autor opisuje procedury, dochodzenia, także wspomina o ekshumacji zwłok Lee harveya Oswalda, która miała rozwiać pogłoski, że pochowany został jego sowiecki sobowtór.
Od zarzutu pobicia śmiertelnego dziecka konkubiny za to wybronił Kevina Hunta. Dziecko miało wadę serca, organ był znacząco powiększony, a zator / zakrzep powędrował z serca do płuc, co spowodowało śmierć.

Kilkadziesiąt lat praktyki lekarskiej i przywilej uczestniczenia w kilku głośnych sprawach i sekcjach zwłok. W 1969 r rozpoczął karierę w najnowocześniejszym ośrodku medycyny sądowej w Baltimore. Wtedy to pojawiła się sprawa rodziny zastępczej Woodsów i mały chłopczyk, któremu dolegały duszności, bezdech i zasinienia. Przywrócono pracę mózgu, wypisano do domu i historia się...

Nie przekonała mnie ta książka. Momentami przedstawione historie są ciekawe, ale nawet wtedy napisane to jest w taki sposób, że ja się zwyczajnie nudziłem. Łapałem się na tym, że czytając odpływam myślami gdzie indziej. Spodziewałem się czegoś lepszego.

Nie przekonała mnie ta książka. Momentami przedstawione historie są ciekawe, ale nawet wtedy napisane to jest w taki sposób, że ja się zwyczajnie nudziłem. Łapałem się na tym, że czytając odpływam myślami gdzie indziej. Spodziewałem się czegoś lepszego.

Ciekawa książka opowiadająca o intrygujących zagadkach kryminalnych. Drażnił mnie trochę styl ale wybór historii bardzo interesujący!

Ciekawa książka opowiadająca o intrygujących zagadkach kryminalnych. Drażnił mnie trochę styl ale wybór historii bardzo interesujący!

Za dużo bałwochwalstwa pana di Maio jaki to on był i jest świetny ego pod sufitem, poza tym szarpane to wszystko, za mało ciekawych sprawach za dużo o własnej historii. Shadowman o wiele lepszy!

Za dużo bałwochwalstwa pana di Maio jaki to on był i jest świetny ego pod sufitem, poza tym szarpane to wszystko, za mało ciekawych sprawach za dużo o własnej historii. Shadowman o wiele lepszy!

Kilkanascie przypadkow opisanych przez jednego z najlepszych lekarzy medycyny sadowej.
W ksiazce jest sporo watkow rodzinnych i autobiograficznych naturalnie. Autor bez watpienia ma swoj styl i prowadzi czytelnika przez sprawy, ktore wywarly na nim najwieksze wrazenie.
Warto, czyta sie jednym tchem.

Kilkanascie przypadkow opisanych przez jednego z najlepszych lekarzy medycyny sadowej.
W ksiazce jest sporo watkow rodzinnych i autobiograficznych naturalnie. Autor bez watpienia ma swoj styl i prowadzi czytelnika przez sprawy, ktore wywarly na nim najwieksze wrazenie.
Warto, czyta sie jednym tchem.

Gdybym mogła kiedyś napić się kawy w towarzystwie dowiadczonego lekarza sądowego i porozmawiać z nim o najciekawszych sprawach z czasów jego kariery, to właśnie tak wyobrażałabym sobie przebieg naszej rozmowy.

Gdybym mogła kiedyś napić się kawy w towarzystwie dowiadczonego lekarza sądowego i porozmawiać z nim o najciekawszych sprawach z czasów jego kariery, to właśnie tak wyobrażałabym sobie przebieg naszej rozmowy.

Zaskakująca książka. Na początku ciężko były przebrnąć przez styl. Trochę prywatnych wątków, przeplatanych między naprawdę ciekawymi historiami, nie mogło wygrać i wybijało tym samym z rytmu. Wstrząsająca momentami, szczególnie dla rodziców. Natomiast ostatni rozdział o śmierci Vincenta Van Gogha - genialny!

Zaskakująca książka. Na początku ciężko były przebrnąć przez styl. Trochę prywatnych wątków, przeplatanych między naprawdę ciekawymi historiami, nie mogło wygrać i wybijało tym samym z rytmu. Wstrząsająca momentami, szczególnie dla rodziców. Natomiast ostatni rozdział o śmierci Vincenta Van Gogha - genialny!

Zdecydowanie jest to pozycja godna polecenia dla fanów true crime. Historie lekarza sądowego, współautora - Vincent Di Maio, są bardzo ciekawe i okraszone szczegółami. Możemy znaleźć w książce dużo ciekawych faktów odnośnie Oswalda, zbrodni na małych dzieciach i tego jak były traktowane przez lekarzy, prokuratorów kiedy przyczyna śmierci była trudna do ustalenia.
Język w jakim książka została napisana jest prosty, dzięki czemu czytanie idzie bardzo płynnie i szybko. Natomiast problemem polskiego wydania jest wyjątkowo duża ilość błędów językowych, literówek - za to odejmuję gwiazdkę.
W skrócie - jeżeli lubisz czytać o prawdziwych zdarzeniach kryminalnych, jesteś ciekawy jak wygląda praca lekarza sądowego to warto sięgnąć.

Zdecydowanie jest to pozycja godna polecenia dla fanów true crime. Historie lekarza sądowego, współautora - Vincent Di Maio, są bardzo ciekawe i okraszone szczegółami. Możemy znaleźć w książce dużo ciekawych faktów odnośnie Oswalda, zbrodni na małych dzieciach i tego jak były traktowane przez lekarzy, prokuratorów kiedy przyczyna śmierci była trudna do ustalenia.
Język w...