Komiks jest adaptacją opowiadania jednego z klasyków literatury grozy, tej jej części później określonej mianem weird fiction, Artura Machena. Autor komiksu formalnie fabułę uprościł, dokonał pewnych zmian, jakby mając na uwadze płynność opowieści, chociaż zdecydowanie wolę narracyjne urozmaicenie oryginału. Sama niesamowitość zdaje się też w komiksie mniej odsłonięta, mniej oddająca grozę, zatrzymująca się w niesamowitości. Współgra z tym wyborem klimat stworzony rysunkami. Jest to wspaniała, mroczna kreska, z przestronnymi kadrami, pozwalającymi wybrzmieć i wyrazom twarzy, gdy dostajemy zbliżenia na postacie w trakcie rozmów i w chwilach ukazujących ich emocje; i ukazać w szerokich ujęciach Londyn, tą wspaniałą scenę dla wszelkich niezwykłych opowieści grozy z okresów sprzed wojennego szaleństwa XX wieku. Graficznie komiks jest świetny, bogaty, oszałamiający rozmachem, sprawny w miejskich krajobrazach, dialogach arystokracji, wnętrzach ich domów, w emocjach na ich twarzach.
Jedno słowo konieczne względem wydania, mianowicie nie odnalazłem zasadności dla zastosowania dwóch rodzajów papieru, niemal naprzemiennie, kredowego, błyszczącego i zmatowiałego, co skutkuje różnym wyglądem szczególnie w zakresie nasycenia czernią, a jako że w czarno-białej kresce dominują duże czarne plamy, mocno się to odróżnia. Nie wiem czy to celowy zabieg, ale tak czy inaczej mnie nie przekonał.

Komiks jest adaptacją opowiadania jednego z klasyków literatury grozy, tej jej części później określonej mianem weird fiction, Artura Machena. Autor komiksu formalnie fabułę uprościł, dokonał pewnych zmian, jakby mając na uwadze płynność opowieści, chociaż zdecydowanie wolę narracyjne urozmaicenie oryginału. Sama niesamowitość zdaje się też w komiksie mniej odsłonięta,...

Czekałem na ten komiks, jak tylko zobaczyłem zapowiedź na stronie wydawnictwa. Czułem z tyłu głowy, że to będzie rzecz na której się nie zawiodę. Tym bardziej, że ostatnio miałem nosa do graficznych adaptacji opowiadań grozy ("Kurhan Na Przylądku", "Mity Cthulhu", "Loteria"). Także, co tu dużo mówić, mus był "Wielkiego Boga Pana" wrzucić na warsztat. Czy moje przeczucia się sprawdziły?? Zapraszam do opinii.

Londyn, koniec XIX wieku. Miastem wstrząsa seria tajemniczych samobójstw, których wyjaśnienia podejmuje się trójka przyjaciół. Niespodziewana śmierć jednego z nich sprawia, że pozostała dwójka zostaje wrzucona w wir przerażających wydarzeń, prowadzących ich wprost na skraj szaleństwa i obłędu...

Przede wszystkim dobrze się złożyło, że akurat zbiór "Inne Światy" Arthura Machena miałem na półce i jednocześnie z czytaniem komiksu, zapoznałem się również z opowiadaniem. Chciałem sobie porównać, na ile Adam Fyda odwzorował utwór Machena, a na ile było w tym wszystkim jego własnej interpretacji. I jak już ciągnę ten wątek, to rzeczywiście pewne zmiany, względem oryginału się pojawiły. Szczególnie widać to w drugiej połowie komiksu, najmocniej chyba w zakończeniu. Machena postawił w dużym stopniu na niedopowiedzenia, natomiast Adam Fyda starał się rozwinąć to, co w domyśle chciał nam przekazać autor oryginału. Dodatkowo wprowadził kilka zmian fabularnych, jak chociażby przyjaźń wszystkich trzech głównych bohaterów (w opowiadaniu nigdy nie spotkali się razem, w trójkę) czy śmierć jednego z nich. Ale mimo wprowadzenia powyższych modyfikacji, album zachowuje, a nawet mam wrażenie, że zagęszcza i tak już niesamowicie gęsty klimat całej opowieści. Cała historia jest bowiem kwintesencją weird fiction, wprost ociekającą niesamowitością, wylewającą się niemal z każdego kadru. Do tego dochodzi sporo solidnych, kryminalnych nut, które dodają dodatkowego mroku całej opowieści. Wszystko natomiast przedstawione przez Adama Fydę, przy pomocy rewelacyjnie prezentujących się grafik w odcieniach czerni, bieli i szarości, przełamanych w weirdowych momentach odcieniami niebieskiego i granatowego. Uwierzcie mi, że robią one świetną robotę.

Podsumowując, po raz kolejny moje przeczucie mnie nie zawiodło i dostałem do rąk naprawdę zacny i kozacki album, wypełniony po brzegi mrocznym i gęstym klimatem. Polecam!!!

Tyle ode mnie!!! Do usłyszenia!!!

Za egzemplarz do opinii dziękuję Timof Comics.

P.S. Będąc drobiazgowym, jedyne do czego mogę się przyczepić, to sformułowanie umieszczone na okładce "na motywach powieści" - "Wielki Bóg Pan" powieścią nie jest, tylko opowiadaniem... Także, nie do końca mogę się z tym sformułowaniem zgodzić...

Czekałem na ten komiks, jak tylko zobaczyłem zapowiedź na stronie wydawnictwa. Czułem z tyłu głowy, że to będzie rzecz na której się nie zawiodę. Tym bardziej, że ostatnio miałem nosa do graficznych adaptacji opowiadań grozy ("Kurhan Na Przylądku", "Mity Cthulhu", "Loteria"). Także, co tu dużo mówić, mus był "Wielkiego Boga Pana" wrzucić na warsztat. Czy moje przeczucia się...

Komiks jest swietnie, bardzo klimatycznie zilustrowany. Opowiada ciekawa historie. Czyta sie go szybko, z zaciekawieniem. Polecam.

Komiks jest swietnie, bardzo klimatycznie zilustrowany. Opowiada ciekawa historie. Czyta sie go szybko, z zaciekawieniem. Polecam.