W posłudze kapłańskiej i życiu mniszym ojca Piotra Rostworowskiego indywidualne kierownictwo duchowe zajmowało bardzo ważne miejsce. Możemy nawet stwierdzić – ze względu na samą skalę tej posługi – że było czymś donioślejszym niż jego działalność konferencyjno-rekolekcyjna, pisarska czy kaznodziejska. Jeśli wziąć pod uwagę, że jako mnich napisał prawie trzydzieści tysięcy listów (zachowały się jego dzienniki korespondencyjne),z których ponad połowa dotyczy spraw duchowych – możemy sobie wyobrazić rozmiar tego zjawiska. A przecież listy to tylko okruchy treści przekazywanych najczęściej w rozmowach indywidualnych. Z kierownictwa duchowego ojca Piotra korzystała ogromna liczba osób świeckich i duchownych, niejednokrotnie nie tylko okazjonalnie, ale przez długi czas, często przez całe życie.

Kiedy po śmierci ojca Piotra ogłosiliśmy, że zbieramy jego archiwalia, niektóre osoby, które prowadził, przesłały nam jego listy w postaci oryginałów lub kopii. Ze względu na prywatny charakter tej korespondencji, nie możemy jej publikować bez zgody adresatów lub spadkobierców ich praw. Czas jednak biegnie dalej, osoby odchodzą do wieczności, a cenne, ponadczasowe treści zapisane w listach prywatnych, dojrzewają w pewien sposób, by przynosić światło również szerszym kręgom czytelników. Wdzięczni jesteśmy więc siostrom karmelitankom za zgodę na publikację wyboru listów ojca Piotra do jednej z nich. Jest to wśród licznych już jego tekstów wydanych przez nasze wydawnictwo pierwsza tego rodzaju publikacja. Jesteśmy przekonani, że – jak niegdyś listy te przynosiły pożytek pojedynczej duszy – tak teraz pomogą wielu innym, przy okazji zachęcając do poszukiwania dobrego kierownictwa duchowego i do zdrowej jego praktyki.