Trzeci już tom mokrego marzenia wielu fanów DC, które z lubością serwuje nam Taylor. Co prawda sprzedawany towar nie jest już tak świeży i odżywczy jak poprzednie, ale nadal bawi niepomiernie.

Batman próbował różnych rzeczy, aby pokonać Supermana. Dawny kompan złamał mu kręgosłup i teraz Mroczny Rycerz "doszedł do siebie", dalej działając w konspiracji przeciwko swojej dawnej drużynie, która zatraca się w pomyśle straży Ziemi. Szkopuł w tym, że coraz bardziej to przypomina reżim totalitarny, bo w końcu ci silni wybierają co dobre dla reszty, nawet jeżeli nie jest takowe.

Był sposób bezpośredni, była pomoc Korpusu Zielonych Latarni, teraz czas sięgnąć po magię. Szkopuł w tym, że także magicy są podzieleni i dadzą swoje poparcie określonej stronie. Tym razem oś wydarzeń kręci się wokół Constantine'a, który ma plan jak pokonać Supka. W tle mamy Raven wraz z jej ojcem Trigonem, Swamp Thinga, Etrigana, Spectre'a, Doktora Fate'a i innych. Dzieje się tu wiele, bo obie strony stosują własne wybiegi. Niekonieczne czyste.

Całość czyta się dobrze, bo akcja jest nieprzewidywalna. Ma się pewność, że ktoś zginie, bo Taylor prezentuje nam fabułę bez hamulców i można liczyć na sporo zaskoczeń, aczkolwiek nie są one tak duże jak w poprzednich tomach. Może to wina faktu, iż do nowych postaci nie mam aż takiej sympatii, co do poprzednich i ich śmierć, choć zaskakująca, nie miała takiego pokładu emocjonalnego, co np. przypadek Green Arrowa.

To nadal czysta akcja skondensowana na tych nieco ponad trzystu stronach, gdzie wydarzenia dzieją się naprawdę szybko. Z zasady nie lubię też sytuacji na zasadzie "co by było gdyby", ale ta tutaj ukazana w umyśle Clarka była świetna. Niemniej całość powoli zmierza do końca (czytaj gry) i Taylor zaczyna się nieco wyprztykiwać ze sztuczek. Oby dowiózł, bo na czytelników czekają jeszcze dwa tomy, w tym jeden już obecny w języku polskim (kisi mi się na biurku).

Jeżeli lubicie wakacyjne blockbustery to Injustice jest jak znalazł dla Was. To tytuł świadomy czym jest. Fanfikiem, który potrafi dać sporo zabawy i za takowy traktuję całą serię, oczekując tylko dobrej zabawy. I jako taki typ dzieło Taylera sprawdza się idealnie i jest jedną z najlepszych serii w tej dziedzinie.

Trzeci już tom mokrego marzenia wielu fanów DC, które z lubością serwuje nam Taylor. Co prawda sprzedawany towar nie jest już tak świeży i odżywczy jak poprzednie, ale nadal bawi niepomiernie.

Batman próbował różnych rzeczy, aby pokonać Supermana. Dawny kompan złamał mu kręgosłup i teraz Mroczny Rycerz "doszedł do siebie", dalej działając w konspiracji przeciwko swojej...

Wciąż - kawał solidnej rozrywki. Tym razem na pierwszy plan wysuwają się magiczne elementy uniwersum DC. Konflikt narasta, mieszają się weń coraz potężniejsze siły; jest jeszcze intensywniej niż w tomie 2... choć z drugiej strony - zgony kolejnych wyciętych z szablonu postaci bez osobowości nie robią na mnie najmniejszego wrażenia. Ale dobra, już nie marudzę - jeśli poszukujecie fajnej trykociarskiej nawalanki, bierzcie tomy 1-3 bez zastanowienia. Podobno od tomu 4 - wraz ze zmianą scenarzysty - poziom nieco siada, i w chyba w sumie nie do końca chcę się o tym przekonywać na własnej skórze. Porzucam więc serię i zostaję z miłymi wspomnieniami.

https://www.instagram.com/polishpopkulture/

Wciąż - kawał solidnej rozrywki. Tym razem na pierwszy plan wysuwają się magiczne elementy uniwersum DC. Konflikt narasta, mieszają się weń coraz potężniejsze siły; jest jeszcze intensywniej niż w tomie 2... choć z drugiej strony - zgony kolejnych wyciętych z szablonu postaci bez osobowości nie robią na mnie najmniejszego wrażenia. Ale dobra, już nie marudzę - jeśli...

Trzeci numer aktualnie mojej ulubionej serii DC wydawanej aktualnie w PL i niestety znowu trochę słabiej niż na poprzednim tomie. Pierwszy zbiorczy album to był niesamowity strzał, masa emocji, mieszania w uniwersum i trzymania czytelnika w napięciu. Drugi album był już nieco słabszy, widać było, że niektóre motywy wymyślane przez Toma Taylora są wyciągane trochę na siłę, ale historia trzymała poziom i nadal szokowała. Natomiast w tomie trzecim, w którym główna uwaga skupia się na magach z uniwersum DC jest po prostu dobrze. Emocje są, ale jakby mniejsze, mieszania cała masa, ale takiego w stylu kręcenia się w kółko. Głównym bohaterem tej opowieści jest John Constantine, który nie należy do tych bohaterów, którym chce się kibicować, więc w pewnym momencie moja sympatia zaczęła przechodzić na despotyczną drużynę dowodzoną przez Supermana. Jakoś w tym albumie ginie to poczucie zagrożenia ze strony Supermana, który za wszelką cenę chce ustawiać świat według swojego szablonu. Ale jestem ciekaw, co też Tom Taylor zaprezentuje w kolejnym tomie zbiorczym, czyli "Roku czwartym".

Trzeci numer aktualnie mojej ulubionej serii DC wydawanej aktualnie w PL i niestety znowu trochę słabiej niż na poprzednim tomie. Pierwszy zbiorczy album to był niesamowity strzał, masa emocji, mieszania w uniwersum i trzymania czytelnika w napięciu. Drugi album był już nieco słabszy, widać było, że niektóre motywy wymyślane przez Toma Taylora są wyciągane trochę na siłę,...