Bardzo lubię tę serię komiksowych wydań klasycznych kryminałów Agathy Christie.

Bardzo lubię tę serię komiksowych wydań klasycznych kryminałów Agathy Christie.

„Miss Marple. Hotel Bertram” to graficzna adaptacja powieści Agathy Christie, której autorem scenariusza jest Dominique Ziegler, a rysunków Olivier Dauger.

W tej książce panna Marple jest świadkiem ucieczki złoczyńców z napadu na bank, podczas którego zginął człowiek. Jest ona pewna, że zna osobę, która ukradła pieniądze, jednak policja potwierdziła alibi tej osoby. W ramach odpoczynku panna Marple wyjeżdża do Hotelu Bertram, gdzie zaczynają dziać się różne straszne rzeczy, które wydają się być w dziwny sposób powiązane z morderstwem w jej rodzinnej miejscowości..

Powieść graficzna nigdy nie dorówna powieści w mojej opinii, bo zawsze będzie jej brakować szczegółów i rozbudowania historii, więc tę przeczytałam bardziej jako ciekawostkę. Nie jestem przekonana do końca do scenariusza/tłumaczenia - było tam kilka zdań, przy których miałam lekki zgrzyt, jak je czytałam, więc może jest to po prostu dość luźna pod tym względem adaptacja. Nie czytałam oryginału, więc też ciężko mi się do końca w tym temacie wypowiedzieć, jednak niektóre teksty brzmiały mi tam dziwnie. Najbardziej na plus uznaję graficzne przedstawienie postaci, bo w książkach Christie często mam problem z połapaniem się kto jest kim, a tutaj wszystko było czytelnie nakreślone.

Myślę, że jeśli ktoś jest fanem Christie i zna jej powieści to ciekawie jest poznać taką formę ich przedstawienia, jednak dla kogoś, kto zupełnie nie zna twórczości autorki, nie polecałabym powieści graficznej.
https://www.instagram.com/p/C3U3BlwtDtB/

„Miss Marple. Hotel Bertram” to graficzna adaptacja powieści Agathy Christie, której autorem scenariusza jest Dominique Ziegler, a rysunków Olivier Dauger.

W tej książce panna Marple jest świadkiem ucieczki złoczyńców z napadu na bank, podczas którego zginął człowiek. Jest ona pewna, że zna osobę, która ukradła pieniądze, jednak policja potwierdziła alibi tej osoby. W...

Nie wiem czy wiedzieliście o tym, że na podstawie powieści Agathy Christie powstały komiksy? Dla mnie jest to nie lada gratka, bo wiecie, że bardzo lubię książki autorki, więc z chęcią odkrywam ciekawe dodatki, które się z nią łączą.

Jak się nie mylę to dostępnych jest już dwanaście komiksów, a „Hotel Bertram” jest moją pierwszą stycznością z tą serią. Co prawda nie będę mogła się odnieść do powieści na jego podstawie, bo jeszcze go nie czytałam, ale to też trochę o to chodziło, by z tych dostępnych wybrać ten, którego jeszcze nie znam, by była świeżość w tym co poznaję.

Miła rozrywka na pół godziny. 👍

Ilustracje były przejrzyste i pasowały mi do historii z panną Marple na czele. Z resztą podoba mi się jak została tutaj narysowana. Teksty w dymkach były czytelne, chociaż niezbyt rozumiem sens nie tłumaczenia niektórych zwrotów po angielsku, które można łatwo przetłumaczyć. Rozumiem ten zabieg w książkach w związku z językiem francuskim, którym od czasu do czasu posługuję się detektyw Poirot, ale tutaj nie miały dla mnie racji bytu. Tak samo sam tytuł komiksu jako „miss Marple”, a nie „panna Marple”. W środku też wśród polskiego tłumaczenia zwracano się do Jane Marple w formie miss Marple. Niby fajnie, że w związku z tytułem byli konsekwentni, ale gryzło mi się to, gdy już jestem przyzwyczajona do tłumaczenia tej formy w powieściach.

Biorąc pod uwagę, że to adaptacja powieści i twórcy mogli sobie pozwolić na dodanie smaczków od siebie to rozśmieszyło mnie jak się okazało, że jedynymi z gości hotelu był Jimi Hendrix i Beatlesi. 🤭

Rozwiązanie ciekawe, ale nie wiem czy to przez rozrysowanie pewnych scen część rzeczy jest bardziej widzialna niż w powieściach. Mimo wszystko z chęcią sięgnę po inny komiks z tej serii, bo to fajny dodatek dla wielbiciel_ Christie.

Nie wiem czy wiedzieliście o tym, że na podstawie powieści Agathy Christie powstały komiksy? Dla mnie jest to nie lada gratka, bo wiecie, że bardzo lubię książki autorki, więc z chęcią odkrywam ciekawe dodatki, które się z nią łączą.

Jak się nie mylę to dostępnych jest już dwanaście komiksów, a „Hotel Bertram” jest moją pierwszą stycznością z tą serią. Co prawda nie będę...

Powiedzmy to sobie wreszcie - twórcy komiksowych adaptacji Agathy Christie nie mają pojęcia, co zrobić z panną Marple. Przy "Nocy w bibliotece" mogli przynajmniej wprowadzić zabieg komediowy i podkreślać absurdalność ciągłego pojawiania się panny Marple w najdziwniejszych miejscach, tutaj im się nawet tego nie chce.

Dziwne są decyzje twórców - którzy poprzycinali i pozmieniali fabułę, ale skupili się na podkreślaniu wredoty wszystkich zgromadzonych kobiet. Dziwnie wygląda początek, cała struktura kryminału bardzo szybko się rozjeżdża we wszystkie strony i twórcy komiksu nie potrafią tego wszystkiego zebrać w spójną opowieść.

"Hotel Bertram" ma dziwne tłumaczenie - ponowny, po "Tajemniczym przeciwniku", dowód, ze tłumacz nie zerka na oficjalne książkowe tłumaczenia. Nie rozumiem decyzji zostawiania niektórych kwestii po angielsku, nie rozumiem tego, jak dziwnie brzmią niektóre wypowiedzi.

Powiedzmy to sobie wreszcie - twórcy komiksowych adaptacji Agathy Christie nie mają pojęcia, co zrobić z panną Marple. Przy "Nocy w bibliotece" mogli przynajmniej wprowadzić zabieg komediowy i podkreślać absurdalność ciągłego pojawiania się panny Marple w najdziwniejszych miejscach, tutaj im się nawet tego nie chce.

Dziwne są decyzje twórców - którzy poprzycinali i...

Czas na kolejne odświeżenie klasyka literatury, czyli kryminał Agathy Christie w komiksowej odsłonie. Tym razem trafiłem na przygodę Miss Marple, której nie czytałem wcześniej ani nie pamiętam abym natrafił na jej ekranizację. Muszę przyznać, że to jeden z krwawszych epizodów w życiu słynnej emerytki, bowiem trup ściele się tutaj gęsto od pierwszych stron. Natomiast tytułowy Hotel Bertram szybko staje się nie tylko sceną zbrodni, ale również swoistym wehikułem czasu.

Mamy rok 1967 i Miss Marple jest świadkiem dość niecodziennego napadu na lokalny bank, z którego dopiero co odebrała swoją emeryturę. Otóż osobą odjeżdżającą ze zrabowaną gotówką jest poważany sędzia, którego twarz jest doskonale znana lokalnym mieszkańcom oraz służbom mundurowym. Co dziwniejsze, sędzia spędza obecnie czas poza granicą kraju, a wszelkie tropy za rabusiami szybko się urywają. Miss Marple pragnąc uspokoić nerwy wyjeżdża do Hotelu Bertram, gdzie nieraz spędzała swą młodość. Szybko się jednak okazuje, że w natłoku wspomnień pojawiają się tajemnicze osoby, a krajem wstrząsa fala brutalnych napadów na konwoje przewożące bankową gotówkę.

Jak wspomniałem, trupów jest tutaj sporo, ale sceny te nie zostały ukazane w sposób makabryczny czy przesadnie brutalny. Zachowano stonowane sceny, tak aby jak najlepiej przenieść styl pisarki na kadry komiksu. Zatem czuć tutaj Londyn, Anglię z tamtego okresu oraz ostry kontrast pomiędzy różnymi grupami społecznymi. Dobrze ukazano też transformację kulturową tamtych czasów. Jedyne co mi nieco nie pasowało to dość sztywne twarze postaci, które nieraz kompletnie nie wyrażały emocji. Pasowało to do głównej bohaterki i jeszcze jednej, no może dwóch, postaci, ale przy pozostałych wypadało mocno sztucznie.

Natomiast sama zagadka, przynajmniej częściowo, jest raczej łatwa do rozwiązania. Komiks ma prawie 70 stron, ale i tak w połowie można spokojnie połączyć wiele nitek tworząc tym samym sensowny obraz, który na końcu się trochę uzupełnia o pewne fakty. Czy mi to przeszkadzało? Szczerze, to niezbyt. Zawsze wolałem książki z Poirotem, ale tutaj bawiłem się nawet dobrze. Głównie z powodu samej intrygi oraz kilku barwnych postaci. Fani komiksowych adaptacji książek Christie mimo wszystko powinni być w miarę usatysfakcjonowani, natomiast osoby nie ma jace dotąd z jej twórczością do czynienia powinno zachęcić do sięgnięcia po książki. Innymi słowy, komiks w pełni spełnił swoją powinność, choć nadal uważam linię z Poirotem za dużo ciekawiej narysowaną.

Czas na kolejne odświeżenie klasyka literatury, czyli kryminał Agathy Christie w komiksowej odsłonie. Tym razem trafiłem na przygodę Miss Marple, której nie czytałem wcześniej ani nie pamiętam abym natrafił na jej ekranizację. Muszę przyznać, że to jeden z krwawszych epizodów w życiu słynnej emerytki, bowiem trup ściele się tutaj gęsto od pierwszych stron. Natomiast...

Kolejna komiksowa adaptacja powieści Agaty Christie to "Hotel Bertram", którego bohaterką jest panna Marple - wścibska, ale prawa, a przy tym niezwykle bystra starsza pani. Jej instynkt detektywistyczny połączony ze zmysłem obserwacyjnym pomagają często brytyjskiej policji w rozwikływaniu nawet najbardziej skomplikowanych zagadek kryminalnych. I tak też jest tym razem. Co łączy tytułowy hotel z serią niezwykłe widowiskowych a zarazem brutalnych napadów z bronią w ręku? Dlaczego szanowane społecznie osoby widziane są przez świadków w miejscu przestępczych czynów? Czy rodzinne tajemnice, sekrety przeszłości, dziwne zdarzenie z udziałem duchownego i wyglądająca na samobójczą śmierć boya hotelowego mają ze sobą cokolwiek wspólnego? Panna Marple dostarczy wszystkie odpowiedzi, ale zanim to nastąpi, zostaniemy wrzuceni w wir szybko toczącej się akcji, w której nie zabraknie strzelanin, zaskakujących fabularnych zwrotów, zgryźliwych rozmów bohaterów, londyńskich widoków czy wreszcie, zabawnych popkulturalnych wtrętów (nie zgadniecie, kogo spotkacie wśród hotelowych gości). Choć twórcy podrzucają dość śmiało tropy (chyba bardziej niż sama Agata Christie w swojej książce),a finałowe rozwiązanie wydaje się mocno przekombinowane i trochę pospiesznie skonstatowane, to nie przeszkadza to w uznaniu tej adaptacji za niezwykle interesującą i dającą naprawdę sporo czytelniczej frajdy.

Kolejna komiksowa adaptacja powieści Agaty Christie to "Hotel Bertram", którego bohaterką jest panna Marple - wścibska, ale prawa, a przy tym niezwykle bystra starsza pani. Jej instynkt detektywistyczny połączony ze zmysłem obserwacyjnym pomagają często brytyjskiej policji w rozwikływaniu nawet najbardziej skomplikowanych zagadek kryminalnych. I tak też jest tym razem. Co...