Temat bardzo ciekawy, ale potencjał nie został dobrze wykorzystany. Książka zaczyna się dobrze, ale później tempo narracji bardzo siada. Interesujące są fragmenty o historii Haiti i jej mieszkańców, ale służą bardziej jako wstawki oderwane od głównego tematu. W trakcie czytania zresztą temat tak się rozmywa, że ma się wrażenie, że gubi się zupełnie i nie wiadomo już na jaką pointę się czeka. Stąd dośc niska ocena, ale mimo wszystko polecam chociaż głównie na tematykę, a nie sposób jej przedstawienia.

Temat bardzo ciekawy, ale potencjał nie został dobrze wykorzystany. Książka zaczyna się dobrze, ale później tempo narracji bardzo siada. Interesujące są fragmenty o historii Haiti i jej mieszkańców, ale służą bardziej jako wstawki oderwane od głównego tematu. W trakcie czytania zresztą temat tak się rozmywa, że ma się wrażenie, że gubi się zupełnie i nie wiadomo już na jaką...

Jestem bardzo pozytywnie zaskoczona tą lekturą. Początkowy sceptyzm wywołany nazbyt osobistą narracją autora zastąpiła ciekawość i aprobata dla rzetelnej pracy i dokładnych opisów. Książka ma właściwie tempo i charakter filmu przygodowego, co jednak sprawdza się w tym przypadku. Autor krok po kroku tłumaczy, czym się kierował, sam sobie wytyka błędy i zwraca uwagę na zmiany, jakie pod wpływem badań zachodzą w nim samym. Bardzo ciekawy reportaż, szczerze polecam.

Jestem bardzo pozytywnie zaskoczona tą lekturą. Początkowy sceptyzm wywołany nazbyt osobistą narracją autora zastąpiła ciekawość i aprobata dla rzetelnej pracy i dokładnych opisów. Książka ma właściwie tempo i charakter filmu przygodowego, co jednak sprawdza się w tym przypadku. Autor krok po kroku tłumaczy, czym się kierował, sam sobie wytyka błędy i zwraca uwagę na...

Książka opowiadająca o kulturze Haiti, ich religii oraz o tajnych stowarzyszeniach, które nim rządzą. Jest też rozdział o historii tego kraju. Autor zgłębił wiedzę odnośnie ich kultury, wierzeń i przeciekawego tematu zombifikacji. No, ale tak jak można przeczytać w innych recenzjach są chwile gdzie ona się dłuży. Na przykład fragment, w którym opowiada o dokładnym składzie proszku do zombifikacji, działań wszystkich roślin w nim zawartych itp. Ja po prostu tn fragment pominęłam.

Książka opowiadająca o kulturze Haiti, ich religii oraz o tajnych stowarzyszeniach, które nim rządzą. Jest też rozdział o historii tego kraju. Autor zgłębił wiedzę odnośnie ich kultury, wierzeń i przeciekawego tematu zombifikacji. No, ale tak jak można przeczytać w innych recenzjach są chwile gdzie ona się dłuży. Na przykład fragment, w którym opowiada o dokładnym składzie...

Wade Davis wykonał niesamowitą robotę. Wskoczył do króliczej nory, żeby zdobyć i przekazać ludziom Zachodu dawno odrzuconą i w konsekwencji zapomnianą wiedzę. Za to czapki z głów.
Jednak styl Davisa jest dla mnie męczący. Za dużo opisów przyrody itp. Książka byłaby lepsza, gdyby była bardziej zwięzła.
Niemniej i tak polecam tę pozycję, ponieważ jest wyjątkowa na polskim rynku.

Wade Davis wykonał niesamowitą robotę. Wskoczył do króliczej nory, żeby zdobyć i przekazać ludziom Zachodu dawno odrzuconą i w konsekwencji zapomnianą wiedzę. Za to czapki z głów.
Jednak styl Davisa jest dla mnie męczący. Za dużo opisów przyrody itp. Książka byłaby lepsza, gdyby była bardziej zwięzła.
Niemniej i tak polecam tę pozycję, ponieważ jest wyjątkowa na polskim rynku.

Reportaż Davisa to świetna i dobrze napisana literatura faktu. Autor włożył sporo wysiłku w zebranie wszelkich możliwych informacji, aby ukazać czytelnikowi tematykę vodoun z kilku perspektyw, co sprawia, że książkę czyta się momentami z wypiekami na twarzy.

Mamy tu dowody naukowe, trochę historii, zdarzają się momentami przerażające, ale i zabawne sytuacje, a wszystko to mocno ubarwia całą przyjemność lektury.

Dla mnie jest to solidny reportaż, opierający się na konkretnych i sprawdzonych osobiście faktach.

Polecam

Reportaż Davisa to świetna i dobrze napisana literatura faktu. Autor włożył sporo wysiłku w zebranie wszelkich możliwych informacji, aby ukazać czytelnikowi tematykę vodoun z kilku perspektyw, co sprawia, że książkę czyta się momentami z wypiekami na twarzy.

Mamy tu dowody naukowe, trochę historii, zdarzają się momentami przerażające, ale i zabawne sytuacje, a wszystko to...

Reportaż czytany jak wspaniała przygodówka. Z dreszczem emocji i strachu. Opowiedziany tak sugestywnie, że lepiej się nie da.

Reportaż czytany jak wspaniała przygodówka. Z dreszczem emocji i strachu. Opowiedziany tak sugestywnie, że lepiej się nie da.

Szczerze, to nie takiej książki oczekiwałem. Początek był obiecujący, przygoda oraz przybliżenie historii Haiti (niestety bez wzmianki o polskich legionistach) ale im dalej tym gorzej, bo autor zaczyna zwyczajnie zanudzać czytelnika rozległym rozpisywaniem się o różnych składnikach domniemanej mikstury natomiast dalsza fabuła pozbawiona jest większych emocji.

Szczerze, to nie takiej książki oczekiwałem. Początek był obiecujący, przygoda oraz przybliżenie historii Haiti (niestety bez wzmianki o polskich legionistach) ale im dalej tym gorzej, bo autor zaczyna zwyczajnie zanudzać czytelnika rozległym rozpisywaniem się o różnych składnikach domniemanej mikstury natomiast dalsza fabuła pozbawiona jest większych emocji.

„Wąż i tęcza” to kolejny reportaż Wydawnictwa Czarnego warty polecenia. Po pierwsze dlatego, że dotyczy Haiti i tajemniczej, często w horrorach demonizowanej religii voo-doo (a raczej voudun). Po drugie, ponieważ reportaż napisany jest niczym powieść, w której pojawiają się ciekawi bohaterowie i zazębiające się wątki. Wreszcie po trzecie, język autora jest jednocześnie barwny i prosty, nawet, gdy używa skomplikowanych wyjaśnień i sformułowań z zakresu toksykologii. Warto zapoznać się z tym reportażem również dlatego, by oddemonizować i glebiej zrozumieć czym tak naprawdę jest zombie, lub przynajmniej pozbyć się mylnego wyobrażenia o nim, które serwują nam seriale i filmy pokroju Walking Dead lub Jestem Legendą. Dla mnie mocna 7 z jednym zastrzeżeniem – nie oglądajcie filmu na podstawie książki, nie ma z nią nic wspólnego!

„Wąż i tęcza” to kolejny reportaż Wydawnictwa Czarnego warty polecenia. Po pierwsze dlatego, że dotyczy Haiti i tajemniczej, często w horrorach demonizowanej religii voo-doo (a raczej voudun). Po drugie, ponieważ reportaż napisany jest niczym powieść, w której pojawiają się ciekawi bohaterowie i zazębiające się wątki. Wreszcie po trzecie, język autora jest jednocześnie...

Nie licząc pierwszego, nieco nudnawego, rozdziału, to się czyta niczym powieść, a przecież wcale nią nie jest.

Nie licząc pierwszego, nieco nudnawego, rozdziału, to się czyta niczym powieść, a przecież wcale nią nie jest.

Tematyka ciekawa, jednak z nieznanych przyczyn książka dłużyła mi się niemiłosiernie, autorowi nie udało się mnie zaciekawić ani rozwiązaniem zagadki, ani kolejnymi "zwrotami akcji".
Duży plus za opisanie duchowości tak różnej od europejskiej.

Tematyka ciekawa, jednak z nieznanych przyczyn książka dłużyła mi się niemiłosiernie, autorowi nie udało się mnie zaciekawić ani rozwiązaniem zagadki, ani kolejnymi "zwrotami akcji".
Duży plus za opisanie duchowości tak różnej od europejskiej.