Książka dla dzieci, niemniej napisana jak klasyczny kryminał. Historia pogmatwana, wymagająca skupienia i wyłapania wszystkich wskazówek, by rozwiązać zagadkę.

Bohaterką jest dziewczynka i grono ludzi, którzy podobnież mają jakieś koligacje z Samuelem W. Westingiem. Szacowne grono różnych osobowości zostało zaproszone na odczyt testamentu bogatego przedsiębiorcy. Prawie każdy ma chrapkę na uszczknięcie jak największej części fortuny. Ludźmi kierują różne pobudki, ale również i działania. Jednak pan Westing postanawia rzekomych spadkobierców wciągnąć do gry o spadek. Zostają podzieleni na pary, otrzymują dziwne wskazówki i zostają postawieni przed koniecznością rozwiązania sprawy związanej z zabójstwem pana Westinga. Od tej pory wszyscy ze sobą konkurują, choć niedługo okazuje się, ze pewien rodzaj współpracy jest wymagany. Poznajemy różne sekrety bohaterów, ich zachowanie, charakter i podejście do dziedziczenia. Gra o spadek wciągnęła wszystkich. Ale tylko jedna osoba może okazać się zwycięzcą. Kto nim zostanie?

Książkę wysłuchałam w audio i to był błąd. Występuje tu mnóstwo bohaterów, którzy niby się różnią, ale jak się o nich słucha to zlewają się nieco, jakby byli mało wyraziści. Nie mogłam się połapać kto jest kim. Na pewno dobrym rozwiązaniem byłaby lista postaci występujących w lekturze, choć w audiobooku nie zdałaby się na wiele. Jednak w książkowym wydaniu mogłaby być pomocna. Mam wrażenie, że "Gra o spadek" zdecydowanie lepiej sprawdzi się w papierowej formie.

Niestety historia już po dwóch tygodniach zatarła się w mojej pamięci, umknęły szczegóły i jedyne co mi zostało, to ogólne odczucie, że nie było źle, ale spodziewałam się większych emocji. Zaskoczyło mnie natomiast zakończenie i to zdecydowanie na plus Mimo iż główną bohaterką jest dziewczynka, to historia raczej przeznaczona jest dla nastoletniego czytelnika. Jeśli lubicie klasyczne kryminały dla młodszych, to czytajcie, ale sięgajcie po papierowe wydanie.

Książka dla dzieci, niemniej napisana jak klasyczny kryminał. Historia pogmatwana, wymagająca skupienia i wyłapania wszystkich wskazówek, by rozwiązać zagadkę.

Bohaterką jest dziewczynka i grono ludzi, którzy podobnież mają jakieś koligacje z Samuelem W. Westingiem. Szacowne grono różnych osobowości zostało zaproszone na odczyt testamentu bogatego przedsiębiorcy. Prawie...

Zdecydowanie raczej dla młodszych czytelników.

Zdecydowanie raczej dla młodszych czytelników.

Nawet mnie zainteresowała

Nawet mnie zainteresowała

Warto przeczytać. Ciekawie poprowadzona fabuła , interesujący bohaterowie i gra , w która są wciągnięci ...

Warto przeczytać. Ciekawie poprowadzona fabuła , interesujący bohaterowie i gra , w która są wciągnięci ...

1. Pogodna historyjka na jeden wieczór.
2. Opowieść o tym jak wspólne zadanie może zjednoczyć ludzi i ujawnić ich prawdziwe motywacje.
3. Wesoła kryminalno-detektywistyczna historia - niezła rozrywka, ale zapomina się o niej po tygodniu ;)

1. Pogodna historyjka na jeden wieczór.
2. Opowieść o tym jak wspólne zadanie może zjednoczyć ludzi i ujawnić ich prawdziwe motywacje.
3. Wesoła kryminalno-detektywistyczna historia - niezła rozrywka, ale zapomina się o niej po tygodniu ;)

Świetna ksiazka do czasu zakończenia- niezwykle fatalnego, które zmarnowało potencjał ciekawej historii

Audiobook
Lektor: Paulina Holtz
Ocena: 10/10

Świetna ksiazka do czasu zakończenia- niezwykle fatalnego, które zmarnowało potencjał ciekawej historii

Audiobook
Lektor: Paulina Holtz
Ocena: 10/10

Dla dzieci za trudne dla dorosłych za nudne.
Można się pogubić w analizie i opisie 16 bohaterów

Dla dzieci za trudne dla dorosłych za nudne.
Można się pogubić w analizie i opisie 16 bohaterów

Kocham tajemnice i zagadki. Uwielbiam gry słowne i nietypowy humor. Podoba mi się, gdy w powieści jest trup i zabójca do odnalezienia. I najczęściej właśnie tego szukam w kryminałach dla dorosłych. I kiedy dostaję to wszystko w książce dla dzieci, w połączeniu z nietuzinkowym klimatem i niebanalną intrygą, to wpadam w zachwyt. I właśnie z takim uczuciem dotarłam do finału "Gry o spadek" Ellen Raskin w świetnym przekładzie Emilii Kiereś.

W pierwszej chwili "Gra..." skojarzyła mi się ze słynną powieścią Roalda Dahla "Charlie i fabryka czekolady" - zapewne przez wzgląd na ekscentrycznego milionera szukającego spadkobiercy swojego majątku i wikłającego kandydatów w rywalizację o tenże spadek. Ale choć Dahla uwielbiam, powieść Raskin wydaje mi się nieco dojrzalsza, zakładająca też większą dojrzałość czytelnika, i zbudowana jest na zupełnie innym w założeniu klimacie - do pewnego stopnia przywodzącym na myśl powieści Agathy Christie.

Podobnie jak Christie autorka uknuła intrygę, której rozwiązania szuka cała grupa bohaterów - i to w swoim własnym gronie. Każdy coś ukrywa, każdy ma inny pomysł na wykrycie sprawcy, każdy też jest indywidualnością samą w sobie. Raskin zadbała o poczet naprawdę barwnych postaci, a do tego utkała między nimi prawdziwą sieć bardzo skomplikowanych relacji.

Najbardziej chyba zaskoczyło mnie, jak bardzo po partnersku traktuje autorka potencjalnego czytelnika. Wcale nie tak łatwo domyślić się, że to literatura młodzieżowa, bez żenady można ją czytać w każdym wieku i równie się zachwycać kunsztownie tkaną intrygą, ale i utrzymanymi na wysokim poziomie grami słownymi, łamigłówkami oraz... humorem.

Tytułowa rozgrywka jest też okazją do przyjrzenia się bohaterom i kolejom ich losu, często bolesnym i tragicznym, oraz życiowym wyborom - tym słusznym, i tym nietrafionym. Jest także pretekstem dla nich samych na definiowanie lub redefiniowanie swojego miejsca na świecie.

Istotnym elementem fabuły są gry słowne i łamigłówki - i tu wielkie ukłony dla autorki przekładu. Pani Emilia Kiereś zmierzyła się z wyzwaniem, jakim było oddanie w języku polskim nie tylko klimatu książki czy przebiegu fabuły, ale i przełożenia na nasz język wszelkich zawartych w książce zagadek, często opierających się na niemal nieprzetłumaczalnej grze słów. To dzięki niej polski czytelnik może podjąć wyzwanie i wraz z bohaterami spróbować rozwikłać skomplikowaną zagadkę pozostawioną przez zmarłego dla jego potencjalnych spadkobierców.

Ellen Raskin otrzymała w 1979 roku za tę powieść Medal Johna Newbery'ego i już choćby to powinno być dowodem jej jakości. W moim odczuciu będzie odpowiednia dla nieco dojrzalszych czytelników (myślę, że powyżej dwunastu lat),ale bez górnej granicy wieku. Barwni bohaterowie, wielowarstwowa intryga, zawiła, pełna pułapek i gier słownych gra oraz zaskakujące zakończenie podbite równie zaskakującym epilogiem to elementy, które mogą zadowolić także wybrednego dorosłego odbiorcę. Ja w czasie lektury bawiłam się przednio i mam zamiar zachęcić do lektury kolejnych dorosłych wśród rodziny i przyjaciół.

To jak, staniecie do gry o spadek?

Kocham tajemnice i zagadki. Uwielbiam gry słowne i nietypowy humor. Podoba mi się, gdy w powieści jest trup i zabójca do odnalezienia. I najczęściej właśnie tego szukam w kryminałach dla dorosłych. I kiedy dostaję to wszystko w książce dla dzieci, w połączeniu z nietuzinkowym klimatem i niebanalną intrygą, to wpadam w zachwyt. I właśnie z takim uczuciem dotarłam do finału...

Przegadane, przekomplikowane, nudne.

Przegadane, przekomplikowane, nudne.

Gra o spadek to przede wszystkim genialny klasyczny kryminał dla młodszego czytelnika, w którym zatraci się także dorosły. Intryga zawiązuje się natychmiastowo, a zagadki z wykorzystaniem gier słownych są pomysłowe i intrygujące. Polecam wszystkim, aby pobawić się w detektywa i rozwiązać sprawę spadku Westinga.

Zapraszam do całej recenzji:

https://kultura.poinformowani.pl/artykul/56990-gra-o-spadek-recenzja

Gra o spadek to przede wszystkim genialny klasyczny kryminał dla młodszego czytelnika, w którym zatraci się także dorosły. Intryga zawiązuje się natychmiastowo, a zagadki z wykorzystaniem gier słownych są pomysłowe i intrygujące. Polecam wszystkim, aby pobawić się w detektywa i rozwiązać sprawę spadku Westinga.

Zapraszam do całej recenzji:...