Hołd autorki złożony jej ukochanemu górskiemu regionowi Szkocji Cairngorms. Nie jest to jednak książka podróżnicza czy przyrodnicza w sensie, w jakim zwykle myśli się o tych gatunkach. To subtelne, medytacyjne, a nawet mistyczne spojrzenie na siły natury, które są majestatyczne, ale i groźne. Shepherd rozwodzi się nad górską florą i fauną oraz szczególną jakością czasu i istnienia (co dzisiaj nazwalibyśmy uważnością),osiąganą w odosobnionym zadziwiającym przyrodniczo miejscu.

Hołd autorki złożony jej ukochanemu górskiemu regionowi Szkocji Cairngorms. Nie jest to jednak książka podróżnicza czy przyrodnicza w sensie, w jakim zwykle myśli się o tych gatunkach. To subtelne, medytacyjne, a nawet mistyczne spojrzenie na siły natury, które są majestatyczne, ale i groźne. Shepherd rozwodzi się nad górską florą i fauną oraz szczególną jakością czasu i...

Książka pięknie przeczytana przez Tildę Swinton.

Książka pięknie przeczytana przez Tildę Swinton.

Przepiękne, poetyckie opisy górskiej przyrody. Z zafascynowaniem śledziłam opisywane gatunki roślin i zwierząt, porównując je z opisami w atlasach. Niezwykła wrażliwość autorki w połączeniu z pięknym językiem tworzy z tej książki lekturę ponadczasową.

Przepiękne, poetyckie opisy górskiej przyrody. Z zafascynowaniem śledziłam opisywane gatunki roślin i zwierząt, porównując je z opisami w atlasach. Niezwykła wrażliwość autorki w połączeniu z pięknym językiem tworzy z tej książki lekturę ponadczasową.

Wspaniała! Napisana tak pięknie, że mimo braku zdjęć czytelnik ma wrażenie, że podróżuje z autorką, widząc świat, który opisuje. Ja nie mam wyobraźni przestrzennej, jeśli nie znam miejsca, bez zdjęć czy szkiców bardzo trudno mi "zobaczyć" opisywany świat, a tutaj nie miałam tego problemu.
I szkoda tylko, że nie pokuszono się o wskazanie w przypisach fonetycznego brzmienia nazw, bo już przeczytanie niektórych nastręczało naprawdę sporo kłopotów.

Wspaniała! Napisana tak pięknie, że mimo braku zdjęć czytelnik ma wrażenie, że podróżuje z autorką, widząc świat, który opisuje. Ja nie mam wyobraźni przestrzennej, jeśli nie znam miejsca, bez zdjęć czy szkiców bardzo trudno mi "zobaczyć" opisywany świat, a tutaj nie miałam tego problemu.
I szkoda tylko, że nie pokuszono się o wskazanie w przypisach fonetycznego brzmienia...

Przez większość książki żałowałam, że tak słabo jestem obeznana z okolicą którą opisywała autorka. Całość tych wszystkich szczegółów bardzo przybliżyła mi miejsce, jednak trzeba chociaż przestudiować mapę żeby lepiej je zrozumieć. Ostatnie rozdziały mówiły bardziej o ludziach, sytuacje i nauki które pomogły uzmysłowić sobie wiele rzeczy.
Jak najbardziej zachęcam do przeczytania.. choćby dla pobrania nauki o naturze i dzikości zarówno ludzi i gór, i o nas samych.

Przez większość książki żałowałam, że tak słabo jestem obeznana z okolicą którą opisywała autorka. Całość tych wszystkich szczegółów bardzo przybliżyła mi miejsce, jednak trzeba chociaż przestudiować mapę żeby lepiej je zrozumieć. Ostatnie rozdziały mówiły bardziej o ludziach, sytuacje i nauki które pomogły uzmysłowić sobie wiele rzeczy.
Jak najbardziej zachęcam do...

Piękna, słowo prowadzi nas przez surowe meandry krajobrazu szkockiego, głęboka i pełna relacja autorki z górami, przyrodą, otwiera nasze zmysły by to wszystko doświadczać na własnej skórze, unosi człowieka do góry i wyostrza nasze spojrzenie…polecam …i ta cisza … której coraz mniej doświadczamy ….w naszym codziennym życiu …

Piękna, słowo prowadzi nas przez surowe meandry krajobrazu szkockiego, głęboka i pełna relacja autorki z górami, przyrodą, otwiera nasze zmysły by to wszystko doświadczać na własnej skórze, unosi człowieka do góry i wyostrza nasze spojrzenie…polecam …i ta cisza … której coraz mniej doświadczamy ….w naszym codziennym życiu …

Książka napisana w czasie II wojny światowej, czekała na wydanie ponad 30 lat. Autorka opisuje swoje wędrówki po szkockich górach Cairngorms. Wspaniałe opisy przyrody, zachwyty nad bogactwem natury, jej magią, wiele cudownych obserwacji, powodują, że ta opowieść porusza najgłębsze struny w duszy czytelnika. To wszystko zmienia postrzeganie świata przez autorkę, ale też rozwijaj wrażliwość czytelnika. Niesamowita wędrówka, pozwalająca oderwać się od codzienności, wejść w inny, magiczny świat, inaczej spojrzeć na codzienne problemy. "No dobrze, odkryłam te swoje góry - ich pogodę, powietrze i światło, śpiewające potoki, ustronne doliny, turnie i stawy, ptaki i kwiaty, śniegi, odległe zamglone perspektywy...

(cd recenzji na fb)

https://www.facebook.com/KsiazkaZamiastKwiatka/photos/a.967792129913564/8447508235275212

Książka napisana w czasie II wojny światowej, czekała na wydanie ponad 30 lat. Autorka opisuje swoje wędrówki po szkockich górach Cairngorms. Wspaniałe opisy przyrody, zachwyty nad bogactwem natury, jej magią, wiele cudownych obserwacji, powodują, że ta opowieść porusza najgłębsze struny w duszy czytelnika. To wszystko zmienia postrzeganie świata przez autorkę, ale też...

"Miejsce i umysł mogą się wzajemnie przenikać aż do obopólnej przemiany natur."

Byłam pod ogromnym wrażeniem książki. Przemówiła do mnie w każdym detalu, przepięknie przeniosła do samej esencji górskich wędrówek, zatopiła w odczuciach autorki, ale również intensywnie nakłoniła do własnych rozważań. Niespiesznie stawiałam kroki w szkockich górach Cairngorm, powoli delektowałam się dwunastoma rozdziałami, w każdym odnajdując wiele perspektyw na cudowny krajobraz i naturę. To nie jedna wycieczka, ale wiele skumulowanych na przestrzeni trzydziestu lat. Przeniknęły duszę, przemówiły do poszukiwaczki różnorodnych odsłon wypiętrzonych świadectw życia planety i pozornie zwyczajnych drobnych potwierdzeń zachodzących procesów. I góry podlegają zmianom, pasmo Cairngorm było kiedyś większe niż dzisiejsze Alpy, lecz czas zdjął z nich ciężar wysokości.

Więcej na: https://bookendorfina.blogspot.com/2022/03/zyjaca-gora.html

"Miejsce i umysł mogą się wzajemnie przenikać aż do obopólnej przemiany natur."

Byłam pod ogromnym wrażeniem książki. Przemówiła do mnie w każdym detalu, przepięknie przeniosła do samej esencji górskich wędrówek, zatopiła w odczuciach autorki, ale również intensywnie nakłoniła do własnych rozważań. Niespiesznie stawiałam kroki w szkockich górach Cairngorm, powoli...

"Żyjąca góra" swoją premierę miała na początku lutego tego roku i przyznam się bez bicia, że przeczytałam ją już jakiś czas temu, ale zastój w pisaniu nastał i zwyczajnie ciężko było usiąść i opowiedzieć o którejkolwiek z ostatnio przeczytanych książek. Ale udało się to przerwać i na początek właśnie o przepięknie wydanej, w twardej oprawie, z obwolutą, opowieści, którą upchnięto w niecałych dwustu stronach! To dla mnie raczej wada, ale jak tylko zobaczyłam, że będą tam góry... cóż, stwierdziłam, że to must read!

Więc o czym opowiada Nan Shephed? A no, właśnie o górach, szkockich w dodatku, które dla mnie do tej pory były absolutnie tajemnicze, a wręcz nawet zbytnio się nimi nie interesowałam. I tutaj, czego się spodziewałam, mamy przepiękną opowieść o tym, co w tych skałach znaleźć można. Od tego, co każdy na szlaku spotkać może, po zupełnie inne spojrzenie na naturę. Góry uczą pory i idealnie autorka w swojej książce to pokazała będąc niczym przewodniczka po nich. To całe sto osiemdziesiąt cztery strony kroczenia za autorką krok w krok po ścieżkach, które sama pokochała.

Każdy, kto tęskni za górami, za chodzeniem po szlakach, podziwianiem piękna i tak naprawdę również grozy tych potężnych skalnych monumentów, tę opowieść pokocha. Jest wspaniała, wręcz momentami wzruszająca, a jakie było moje zdziwienie gdy znalazłam informację o tym, że ta opowieść musiała przeleżeć trzydzieści lat zanim została ukazana światu! Tym bardziej trzeba powiedzieć, że jest ponadczasowa.

Serdecznie Wam polecam dla odprężenia umysłu, ucieczki w naturę, piękno, spokój wraz z Nan Shepherd. Nawet jeśli nie przepadacie za górami, to można poczuć ich cudowność samą wyobraźnią, nie trzeba się męczyć i brnąć do góry, ledwo dysząc!

Recenzja powstała we współpracy z Wydawnictwem Zysk i S-ka.

"Żyjąca góra" swoją premierę miała na początku lutego tego roku i przyznam się bez bicia, że przeczytałam ją już jakiś czas temu, ale zastój w pisaniu nastał i zwyczajnie ciężko było usiąść i opowiedzieć o którejkolwiek z ostatnio przeczytanych książek. Ale udało się to przerwać i na początek właśnie o przepięknie wydanej, w twardej oprawie, z obwolutą, opowieści, którą...

"... jest częścią jego potęgi, a współtworzy ją cisza - jeśli zakłócą ją samochody albo kolejka linowa, część tej mocy zniknie. Interes większości nie ma w tym przypadku decydującego znaczenia"

"Nikt nie poznał tych gór naprawdę, jeśli w nich nie spał. Gdy człowiek osuwa się w sen, umysł nabiera klarowności; ciało jakby się roztapia, ale percepcja pozostaje. Nie myśli się, nie pragnie, nie pamięta - ale trwa się w czystej zażyłości z dookolnym namacalnym światem"

"Znalazłam więc to, czego szukałam. Wzruszyłam w tę wędrówkę z czystej miłości"

Nan Shepherd poświęciła swoje życie szkockim górom Cairngorms. W swojej książce, która od 1945 roku czekała ponad 30 lat w szufladzie, opisała swoją miłość do tego pasma górskiego, pokazując czytelnikowi swoją pasję, oddanie, zachwyt, ale też przybliżając naturę gór Caringorms. Jej opisy bezustannie oddziaływały na moją wyobraźnię, dzięki czemu mogłam "towarzyszyć" autorce w jej wędrówkach. Na pewno bardzo dużym atutem jest tutaj narracja, przedstawiona w formie monologu, co pozwoliło mi wyobrazić sobie autorkę jako moją przewodniczkę, która dzieli się nie tylko pięknem natury, wieloma ciekawostkami dotyczącymi górskiej przyrody, roślinności, zwierząt, ale i emocjami, które sama odczuwa: spokojem, zachwytem, pasją, wrażliwością, szczęściem. Autorka pokazała też bezwzględność natury, która z pewnością nauczyła ją wiele pokory. Pokazała, że "żyjąca góra" jest jej częścią, jak i ona była częścią gór. Jeszcze nie czytałam takiej książki, a jestem nią oczarowana. Pozwoliła mi się wyciszyć, przenieść na chwilę w miejsca niesamowite, odpocząć, odetchnąć spokojnie, dostrzec prawdziwe piękno. Bardzo Wam ją polecam

"... jest częścią jego potęgi, a współtworzy ją cisza - jeśli zakłócą ją samochody albo kolejka linowa, część tej mocy zniknie. Interes większości nie ma w tym przypadku decydującego znaczenia"

"Nikt nie poznał tych gór naprawdę, jeśli w nich nie spał. Gdy człowiek osuwa się w sen, umysł nabiera klarowności; ciało jakby się roztapia, ale percepcja pozostaje. Nie myśli się,...