Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Nie potrafię ocenić tej pozycji - z jednej strony jestem fanką p. Małgorzaty, książkę czyta się dość szybko, jest, jak zwykle, napisana pięknym językiem, bez wulgaryzmów wszechobecnych w literaturze kryminalnej tworzonej w dzisiejszych czasach, z drugiej strony - uważam, że to nie jest komedia kryminalna, skoro pojawiają się w niej opisy procesu czarownic i wszystkiego, co się z tym tematem wiąże. W drugiej połowie po prostu je pomijałam, bo komedie kryminalne czytam wieczorami dla relaksu po długim dniu w pracy i na drastyczne sceny nie mam wtedy ochoty. To nie jest lektura "lekka, łatwa i przyjemna", więc jeśli takiej szukacie, to nie tutaj.

To kolejna już książka, po którą sięgam w ostatnim czasie, a której opis wydawcy "rozjeżdża się" z treścią. I już sama nie wiem, czy ja mam takiego pecha, czy na okładkach pojawiają się informacje od osób, z całkowitym pominięciem szacunku dla czytelnika, które opisywanej książki w ogóle nie czytały. Do tej pory często sugerowałam się opisem z okładki, ale najwyraźniej czas zmienić tę praktykę.

Nie potrafię ocenić tej pozycji - z jednej strony jestem fanką p. Małgorzaty, książkę czyta się dość szybko, jest, jak zwykle, napisana pięknym językiem, bez wulgaryzmów wszechobecnych w literaturze kryminalnej tworzonej w dzisiejszych czasach, z drugiej strony - uważam, że to nie jest komedia kryminalna, skoro pojawiają się w niej opisy procesu czarownic i wszystkiego, co...

Szkoda, że autorka nie poszła bardziej w konwencję groteski i absurdu, myślę, że książka dużo by zyskała. A tak? Komedią kryminalną bym jej nie nazwała, bo mało tu momentów do śmiechu, kryminałem też nie, bo śledztwa w sprawie zabójstwa też niewiele. Więcej czarnego humoru i obroniliby się nawet jednowymiarowi bohaterowie.

No i ten pamiętnik kota, który przyprawiał mnie o zgrzytanie zębów... Miałam do czynienia z wieloma kotami, sama nawet mam puchatego charakternego pieszczocha w domu, ale te wtręty w ogóle do kota mi nie pasowały. Właśnie te fragmenty odebrały co najmniej 2 gwiazdki z mojej oceny. Nie zdecydowałam jeszcze, czy sięgnę po pozostałe części, choć ciekawi mnie rozwiązanie dot. sekretu pani weterynarz.

Szkoda, że autorka nie poszła bardziej w konwencję groteski i absurdu, myślę, że książka dużo by zyskała. A tak? Komedią kryminalną bym jej nie nazwała, bo mało tu momentów do śmiechu, kryminałem też nie, bo śledztwa w sprawie zabójstwa też niewiele. Więcej czarnego humoru i obroniliby się nawet jednowymiarowi bohaterowie.

No i ten pamiętnik kota, który przyprawiał mnie o...

Do akcji w Monte Carlo byłam zachwycona, potem znielubiłam głównego bohatera i zaczęłam kibicować złodziejowi. I stąd tylko 5 gwiazdek.

Ogólnie fajnie napisane, akcja wartko się toczy, Policja prowadzi więcej niż jedną sprawę, więc dużo się dzieje. Podobały mi się też te smaczki "angielskie", które zawsze są dla mnie bardzo fascynujące. Zapewne sięgnę po drugą część, choć główny bohater raczej do moich ulubionych należał nie będzie.

Do akcji w Monte Carlo byłam zachwycona, potem znielubiłam głównego bohatera i zaczęłam kibicować złodziejowi. I stąd tylko 5 gwiazdek.

Ogólnie fajnie napisane, akcja wartko się toczy, Policja prowadzi więcej niż jedną sprawę, więc dużo się dzieje. Podobały mi się też te smaczki "angielskie", które zawsze są dla mnie bardzo fascynujące. Zapewne sięgnę po drugą część, choć...