Nie spodziewalam sie takiej historii. Komiks opowiada o zmaganiu sie z ciezka choroba, o trudach zycia, o nadzei. Autorka opowiada nam o swoim strachu, o walce o zdrowie i zycie. Jest to komiks, ktory ma za zadnianie nastawic nas optymistycznie do zycia, nigdy tak zle nie jest by gorzej byc nie moglo, nie wolno sie poddawac i walczyc. Nasze zycie i zdrowie jest w naszych rekach.
Komiks polecam, ale nie kazdemu sie spodoba.

Nie spodziewalam sie takiej historii. Komiks opowiada o zmaganiu sie z ciezka choroba, o trudach zycia, o nadzei. Autorka opowiada nam o swoim strachu, o walce o zdrowie i zycie. Jest to komiks, ktory ma za zadnianie nastawic nas optymistycznie do zycia, nigdy tak zle nie jest by gorzej byc nie moglo, nie wolno sie poddawac i walczyc. Nasze zycie i zdrowie jest w naszych...

Zastanawiam się, kto jest docelowym czytelnikiem tego komiksu. Dziecko z pewnością nie. Pomimo pewnej infantylności kreski tematy poruszane przez autorkę są poważne. To choroba, filozofia, dieta. Rysowniczka przekonuje, że odpowiednie ćwiczenia fizyczne połączone z medytacją oraz właściwym odżywianiem się są w stanie uleczyć z nowotworu. Jest to niebezpieczne przekonanie. Stąd moja wątpliwość, czy ten komiks powinien trafić w ręce młodzieży. Może okazać się, że ci którzy zawierzą autorce, srodze zawiodą się na takiej terapii. Znam moc placebo, wiem jakie znaczenie ma wiara w słuszność terapii. Wiem też jednak, że czasami choroba wygrywa. Zwłaszcza ta w zaawansowanym stadium. Zatem oprócz życiowych porad sprawdzonych empirycznie przez główną bohaterkę a zarazem narratorkę znajdziemy w tym komiksie kilka przepisów na zdrowe potrawy, kilka propozycji na codzienną gimnastykę i mocną wiarę w to, że warto pragnąć. Bo jeśli na czymś nam zależy, to uda nam się to osiągnąć – jak przekonuje autorka. I oby miała rację. Komiks do przeczytania, jednakże kamieniem milowym bym go nie nazwała.

Zastanawiam się, kto jest docelowym czytelnikiem tego komiksu. Dziecko z pewnością nie. Pomimo pewnej infantylności kreski tematy poruszane przez autorkę są poważne. To choroba, filozofia, dieta. Rysowniczka przekonuje, że odpowiednie ćwiczenia fizyczne połączone z medytacją oraz właściwym odżywianiem się są w stanie uleczyć z nowotworu. Jest to niebezpieczne przekonanie....

Swego czasu czytałem komiks „Samotny smakosz” autentycznie odczuwałem głód i absolutnie nie przeszkadzała mi niemal zupełny brak fabuły. Podobne odczucia miałem przy okazji lektury „Przepisu…”, ale tutaj już jest pewna fabuła.

Główna bohaterka przy okazji początku pandemii koronawirusa wspomina swoje dawne problemy ze zdrowiem. Przy okazji też wymienia pewne istotne fakty ze swojego życia.

Komiks przypomina bardziej poradnik zdrowego trybu życia niż pełnoprawną historię. Jest tutaj pobieżnie opisane co bohaterka zrobiła, aby poczuć się lepiej. Poza tym są tu też dokładne przepisy na różne zdrowe dania, które samemu z chęcią kiedyś wypróbuję. Przy tym jednak bohaterka podejmuje parę kontrowersyjnych decyzji jak zdecydowanie się na alternatywne metody leczenia, które są tutaj przedstawiane bezkrytycznie.

Sama fabuła to fragment biografii autorki. Jest tu parę zabawnych i poruszających momentów pokazujących rehabilitację bohaterki czy jej walkę o zachowanie zdrowia psychicznego. Ogólnie jednak jej życie jest bardzo typowe i raczej nie ma tutaj niczego nieoczekiwanego.

Kreska jest bardzo prosta. Rysunki przywodzą na myśl pracę dzieci i nie ma tu zbyt wielu szczegółów. Przy tym jednak ten styl rysowania pasuje do opowieści.

Nie jest to wybitny komiks, ale całkiem sympatyczny poradnik z elementami biografii. Można przeczytać na poprawę humoru.

Swego czasu czytałem komiks „Samotny smakosz” autentycznie odczuwałem głód i absolutnie nie przeszkadzała mi niemal zupełny brak fabuły. Podobne odczucia miałem przy okazji lektury „Przepisu…”, ale tutaj już jest pewna fabuła.

Główna bohaterka przy okazji początku pandemii koronawirusa wspomina swoje dawne problemy ze zdrowiem. Przy okazji też wymienia pewne istotne fakty...

Czyta się to bardziej jak broszurę dla chorych, niż pełnoprawny komiks. Na dodatek w pewnym momencie bohaterka nie wyraża zgody na rekomendowaną operację, lecz wybiera alternatywne metody leczenia. Szanuję każdy wybór, ale chciałbym usłyszeć opinię kogoś kompetentnego czy to na pewno dobry kierunek. Zakładam, że wydanie książki czy komiksu to mimo wszystko również pewna odpowiedzialność za treść, szczególnie taką, która relacjonuje prawdziwe wydarzenia i może wyznaczać kierunek innym. Niestety znaczna część tej miniaturki sprawia wrażenie poradnika w stylu "jak osiągnąć szczęście", co mnie trochę odrzuca. Nie chcę być okrutny, to jest świetnie narysowane, a autorka bardzo dobrze wie jak porozumiewać się językiem komiksu. Chciałbym przeczytać coś obszerniejszego i może bardziej "wymyślonego" przez tę panią. No i zdrowia życzę

Czyta się to bardziej jak broszurę dla chorych, niż pełnoprawny komiks. Na dodatek w pewnym momencie bohaterka nie wyraża zgody na rekomendowaną operację, lecz wybiera alternatywne metody leczenia. Szanuję każdy wybór, ale chciałbym usłyszeć opinię kogoś kompetentnego czy to na pewno dobry kierunek. Zakładam, że wydanie książki czy komiksu to mimo wszystko również pewna...