No tak, jakby było mało Multiwersum to teraz już nawet siły Omniwersum musiały się zaangażować! Jakie to jest słabe, skomplikowane, niezrozumiałe, nieczytelne...
Po Tomie I miałem nadzieję na więcej a jest znowu słabo, dobrze chociaż że King Robin i Kapitan Marchewa uratowały jako taki poziom tego Tomu.

No tak, jakby było mało Multiwersum to teraz już nawet siły Omniwersum musiały się zaangażować! Jakie to jest słabe, skomplikowane, niezrozumiałe, nieczytelne...
Po Tomie I miałem nadzieję na więcej a jest znowu słabo, dobrze chociaż że King Robin i Kapitan Marchewa uratowały jako taki poziom tego Tomu.

Tom drugi serii Death Metal składa się z sześciu zeszytów, przy czym głównemu wydarzeniu poświęcony jest tylko jeden z nich. Cała reszta to powiązane z nim dodatki, które rozwijają niektóre równoległe wątki, stając się ważnym uzupełnieniem osi fabularnej. To jednak w zupełności wystarczy, aby znacząco popchnąć wydarzenia do przodu, pogłębić historię i zniwelować niektóre niejasności pierwszej części. Snyder ograniczoną ilość miejsca wykorzystuje w stu procentach, skupiając się na trzech oddzielnych grupach superbohaterów i ich planie ostatecznego starcia.

Z każdą kolejną stroną albumu, przedstawiona historia posuwa się do przodu, starając się jednocześnie racjonalnie powiązać ważniejsze wydarzenia z uniwersum DC (co nawet się udaje). Zarówno Snyder, jak i inni scenarzyści mieszają tutaj różne koncepcje, dodając do nich coś własnego i tworząc tym samym treść, która powinna spodobać się każdemu fanowi marki. Nie ma jednak co ukrywać, że największą wartością tytułu jest jego widowiskowość. Prym wiodą tutaj sceny starć z przeciwnikami, pokazanie poświęcenia bohaterów, ukazanie ich wielkiej odwagi i zacieranie się różnic pomiędzy nimi. Obok tego wszystkiego można znaleźć dylematy moralne czy wewnętrzne rozterki (bohaterów i złoczyńców),są to jednak tylko miłe dodatki do „superbohaterskiej akcji”. Scenarzyści ponadto bawią się tutaj różnymi koncepcjami „mrocznych” wersji Batmana i wykorzystują potencjał złożoności kosmicznej fabuły, aby zapewnić czytelnikowi dawkę wyrazistego szaleństwa, humoru i dobrej zabawy.

Tom drugi mocno rozpieszcza fanów komiksu, jeśli chodzi o warstwę graficzną. Grupa artystów na czele z Francisem Manapulem , Eddym Barrowem , Gregiem Capullo czy Danielem Sampere ma tutaj naprawdę wiele do zaoferowania i pokazania. Wszyscy mocno przyłożyli się do powierzonego im zadania, dzięki czemu odbiorca ma okazję oglądać znakomicie dopracowane plansze, które niejednokrotnie potrafią na dłużej przykuć uwagę. Jak zawsze w przypadku zbioru rysunków różnych artystów ich ocena będzie mocno zależna od osobistego gustu czytelnika. Najlepiej (moim zdaniem) prezentują się tutaj dzieła Capullo i Manapula, najsłabiej zaś artystyczna wizja Riley’a Rossmo.

https://popkulturowykociolek.pl/recenzja-komiksu-batman-death-metal-2/

Tom drugi serii Death Metal składa się z sześciu zeszytów, przy czym głównemu wydarzeniu poświęcony jest tylko jeden z nich. Cała reszta to powiązane z nim dodatki, które rozwijają niektóre równoległe wątki, stając się ważnym uzupełnieniem osi fabularnej. To jednak w zupełności wystarczy, aby znacząco popchnąć wydarzenia do przodu, pogłębić historię i zniwelować niektóre...

Nadszedł grudzień i nadszedł drugi tom ,,Death Metalu”! Komiks wciąż trzyma poziom i zachwyca niebanalną fabułą oraz wspaniałymi rysunkami.
W recenzji tomu pierwszego - recenzja – postawiłem tezę, że ,,Death Metal” można czytać ,,na gorąco”, bez zaznajomienia się z wcześniejszymi historiami. Teza ów wzbudziła dyskusję na jednym z forów, ja jednak wciąż obstaję przy swoim.

Nowość od Egmontu stanowi zbiór zeszytówek przedstawiających event ,,Dark Nights: Death Metal”. Wygląda na to, że event jest przedstawiany kompleksowo – a zatem mamy możliwość zapoznać się ze wszystkimi tie-inami. Tom czyta się więc jak zbiór luźno powiązanych rozdziałów. Wszystko jest ułożone chronologicznie, chociaż wydaje mi się, że ostatnia historia ,,Brzemię” powinna być umieszczona wcześniej – przecież widzieliśmy już zebranych przez Latarnie bohaterów i to w ogniu akcji!

Główna oś wydarzeń od Snydera i Capullo przedstawia Trójcę – Batmana, Supermana i Wonder Woman, którzy udają się do... znanych z uniwersum DC Kryzysów, a wszystko staje się możliwe dzięki Mocy Zieleni, z której skorzystał Potwór z Bagien (wspierany przez Jonaha Hexa, Harley Quinn i... Jarro).

Z kolei w historii ,,Speed Metal” od Joshuy Williamsona (ten pan pracuje obecnie nad serią ,,Batman”) i Eddy'ego Barrowsa – Flashe ścigają się z Najmroczniejszym Rycerzem do Tronu Mobiusa. Wszystko udaje się, a raczej – zdaje się, że się udaje – dzięki Mocy Prędkości.

,,Śmierć Multiwersum” Jamesa Tyniona IV oraz Juana Gedeona jest szczególnie istotne, ponieważ zawiera lakoniczne streszczenie wszystkich Kryzysów Uniwersum DC. Posiada też... Kapitana Marchewkę i niespodziewany plot-twist z Owlmanem.

Mamy też kolejne backstory od Petera J. Tomasiego i Rileya Rossmo o Królu Robinie... Scena, w której wykończył Firestorma naprawdę zrobiła na mnie wrażenie...

,,Narodziny nowego boga” od Tyniona i Jamesa Merino rzuca światło na kolejną część całego eventu... Gdy sprawa wydaje się zasadniczo przegrana... rzeczy przyjmują niespodziewany obrót! Multiwersum nie jest bowiem wszystkim... Istnieje jeszcze Omniwersum (hasło mocno ostatnio podkreślane przez DC).

Nie będą zawiedzeni także fani Zielonych Latarni – im poświęcona jest historia ,,Brzemię” Bryana Hilla i Nika Virella. Ważną rolę odegrali także w ,,Śmierci Multiwersum”.

Tak jak w tomie pierwszym – tak i tutaj – fabuła potrafi zaskoczyć. Rozwiązania są nieoczywiste, a cała historia naszpikowana jest aluzjami i easter-eggami związanymi z całym przekrojem Uniwersum DC. Rysunki natomiast – to najwyższa półka (sprawdźcie!). Może stylem różni Riley Rossmo (i to mocno),ale akurat w tym przypadku – jego kreska doskonale pasuje do przygód sadystycznego, złowrogiego Króla Robina.

Nadszedł grudzień i nadszedł drugi tom ,,Death Metalu”! Komiks wciąż trzyma poziom i zachwyca niebanalną fabułą oraz wspaniałymi rysunkami.
W recenzji tomu pierwszego - recenzja – postawiłem tezę, że ,,Death Metal” można czytać ,,na gorąco”, bez zaznajomienia się z wcześniejszymi historiami. Teza ów wzbudziła dyskusję na jednym z forów, ja jednak wciąż obstaję przy swoim.

...

Człowiek Nietoperz doczekał się nie tylko licznych adaptacji filmowych, czy serialowych. Powstały także książki dla najmłodszych czytelników, że o wszelakich gadżetach nie wspomnę. Jako że jestem tradycjonalistą najbardziej lubię klasyczne historie, w których nasz bohater walczy na ten przykład z Jokerem lub z Pingwinem. Jednak czasem w historiach, które bawią się konwencją można znaleźć coś ciekawego. Ma to miejsce w moim odczuciu w serii Batman Death Metal, a przed sobą mam już drugi tom tego cyklu.

O komiksie możemy przeczytać, że:
Batman, Który się Śmieje posiadł moc Doktora Manhattana i planuje przekształcenie wszystkiego na swoje podobieństwo. Rzuca wyzwanie Perpetui, twórczyni multiwersum, i rusza w pościg za Flashem, który ukrył się w mocy prędkości. Tymczasem bohaterowie z Ligi Sprawiedliwości próbują ułożyć plan pokonania obu istot dysponujących nadludzkimi mocami, a Batman, Superman i Wonder Woman trafiają do mrocznego multiwersum, na planety, na których wciąż trwają Kryzysy, które niegdyś toczyły się na Ziemi.

W tym tomie metalu jak się można było spodziewać dzieje się dużo i na wielka skalę. Jednocześnie twórcy jeszcze nie przechodzą do konkretów. Mnożą watki i stawiają na akcję którą ogląda się naprawdę dobrze nawet jeśli nic się nie rozstrzyga. Akcja toczy się na kosmiczna skalę - poznajmy losy różnych bohaterów, dowiadujemy się więcej o samych wydarzeniach. Akcja jest szybka treści dużo a całość satysfakcjonuje także - jeśli nie bardziej – ilustracjami. Metal ma przyjemną atmosferę. Sporo tu mroku, sporo scen rodem z dark fantasy, thrillera czy horroru. Przed wszystkim jednak to rozrywkowa szalona akcja która nie pozwala się nudzić nikomu. Fani będą zapewne usatysfakcjonowani.

Człowiek Nietoperz doczekał się nie tylko licznych adaptacji filmowych, czy serialowych. Powstały także książki dla najmłodszych czytelników, że o wszelakich gadżetach nie wspomnę. Jako że jestem tradycjonalistą najbardziej lubię klasyczne historie, w których nasz bohater walczy na ten przykład z Jokerem lub z Pingwinem. Jednak czasem w historiach, które bawią się konwencją...

DARK NIGHTS RETURN

Drugi tom „Death Metalu” zabiera nas w sam środek jeszcze bardziej epickiej opowieści, która swoim rozmachem sięga na całe uniwersum DC. co prawda tym razem dostajemy tylko jeden zeszyt głównego wydarzenia – cała reszta to poboczne, choć mocno z nim związane historie – ale zabawa trzyma poziom, do jakiego przyzwyczaiły nas zarówno poprzedni tom, jak i „Batman: Metal”.

Batman, Który się Śmieje był groźnym przeciwnikiem zanim posiadł moc Doktora Manhattana. Teraz jednak, gdy to nastąpiło, nic już nie stoi mu na przeszkodzie do osiągnięcia celu i przekształcenia uniwersum według własnej wizji. Najpierw musi jednak zająć się Perpetuą i Flashem.
Ale ziemscy bohaterowie nie śpią. Ich walka z wrogami wydaje się być jednak skazana na porażkę. Czy dziejąca się na różnych frontach walka i kolejne postacie wmieszane w te wydarzenia mogą zapobiec temu, co nadciąga?

https://ksiazkarniablog.blogspot.com/2021/12/batman-death-metal-2-scott-snyder-james.html

DARK NIGHTS RETURN

Drugi tom „Death Metalu” zabiera nas w sam środek jeszcze bardziej epickiej opowieści, która swoim rozmachem sięga na całe uniwersum DC. co prawda tym razem dostajemy tylko jeden zeszyt głównego wydarzenia – cała reszta to poboczne, choć mocno z nim związane historie – ale zabawa trzyma poziom, do jakiego przyzwyczaiły nas zarówno poprzedni tom, jak i...

Srogie rozczarowanie po poprzednim tomie

Srogie rozczarowanie po poprzednim tomie

Radosne misie ratują świat dzięki mocy przyjaźni. Obraza dla DC. Chyba, że target to 6-12 lat

Radosne misie ratują świat dzięki mocy przyjaźni. Obraza dla DC. Chyba, że target to 6-12 lat