Pozycja kierowana do nastoletniego czytelnika. Coś jak pamiętnik nastolatki.
Bardzo słabe!
Szczerze odradzam.

Pozycja kierowana do nastoletniego czytelnika. Coś jak pamiętnik nastolatki.
Bardzo słabe!
Szczerze odradzam.

Czerwony żuraw to książka niezwykle ciepła i relaksująca. Odpoczęłam przy niej, oderwałam się od szarej rzeczywistości i zanurzyłam się w fikcyjny świat. To było tak przyjemne, że z pewnością wrócę do niej jeszcze.

IG: Czytomanka

👉Anastazja jest studentką biologii, która pozornie ma wszystko czego potrzeba do szczęścia. Ma kochającego partnera, wspierających bliskich, uprawia sport i studiuje. Czy aby na pewno jest szczęśliwa? Ukochany oświadcza się jej, a ona... odmawia. Z każdym dniem jest coraz bardziej zagubiona, stara się odkryć siebie, swoje ja i pragnienia. Poszukuje własnej ścieżki i poznaje przystojnego blondyna... Czy Anastazja znajdzie własną drogę?

👉Książka bardzo mnie poruszyła i związałam się z główną bohaterką niezwykle emocjonalnie. Mocno trzymałam za nią kciuki i każdą emocję przeżywałam razem z nią! Jestem pewna, że za jakiś czas wrócę do niej, żeby ponownie przeżyć historię Anastazji. Zachęcam do przeczytania i wyrobienia swojego zdania, ponieważ opinie do książki są bardzo mieszane.

❗Ocena: 10/10

Czerwony żuraw to książka niezwykle ciepła i relaksująca. Odpoczęłam przy niej, oderwałam się od szarej rzeczywistości i zanurzyłam się w fikcyjny świat. To było tak przyjemne, że z pewnością wrócę do niej jeszcze.

IG: Czytomanka

👉Anastazja jest studentką biologii, która pozornie ma wszystko czego potrzeba do szczęścia. Ma kochającego partnera, wspierających bliskich,...

Anastazja ma w życiu to, o czym wielu może tylko marzyć. Studiuje, uprawia sport, który jest jej pasją, ma wsparcie w rodzinie, przyjaciołach, jest kochana przez chłopaka, z którym jest już długi czas. Ona jednak nie jest szczęśliwa i tak naprawdę sama nie do końca wie dlaczego. Początkiem zmian są oświadczyny Maćka, które nie tylko odrzuca, ale również kończy związek. Młoda kobieta czuje się zagubiona, wręcz osaczona, boi się zatracić siebie. Tylko czy aby ma racje? Czy te zmiany będą dla niej dobre? Czy odnajdzie siebie?

Niestety nie będą ukrywać, że moim faworytem ta książka nie została. Mam co do niej trochę mieszane uczucia. Z jednej strony nie była zła, czytało się dość szybko i zaciekawiła mnie na tyle, że przeczytałam całą. Jednak z drugiej strony nie zachwyciła mnie, nie czułam, że muszę ją przeczytać już, nie byłam na tyle ciekawa zakończenia, aby nie być w stanie książki odłożyć choćby na chwilę.

Główną bohaterką jest młoda dziewczyna, która tak naprawdę sama nie wie, czego chce. Gubi się we własnych uczuciach i pragnieniach czym rani nie tylko siebie, ale i mężczyznę, dla którego bardzo dużo znaczy. Niestety nie polubiłam Anastazji, według mnie zachowywała się niedojrzale, wręcz egoistycznie.

„Czerwony żuraw” to książka, której ani nie polecę, ani nie odradzę. Mnie nie zachwyciła, ale również nie żałuje jej przeczytania.

Recenzja pojawiła się również na moim blogu - https://anka8661.blogspot.com/2021/12/wydawnictwo-novae-res-ksiazka-pt_29.html

Anastazja ma w życiu to, o czym wielu może tylko marzyć. Studiuje, uprawia sport, który jest jej pasją, ma wsparcie w rodzinie, przyjaciołach, jest kochana przez chłopaka, z którym jest już długi czas. Ona jednak nie jest szczęśliwa i tak naprawdę sama nie do końca wie dlaczego. Początkiem zmian są oświadczyny Maćka, które nie tylko odrzuca, ale również kończy związek....

"CZERWONY ŻURAW" SARA PAWLIKOWSKA
Świetna myśl przewodnia - goniąc za marzeniami możemy nie zauważyć tego co ważne i tak blisko nas.

Przyznam, że moim skromnym zdaniem jest to bardzo słaby polski debiut literacki.
Pomijam główną bohaterkę, która tak bardzo mnie denerwowała.
Nie wie czego chce, nie wie co czuje, nie wie czy kocha tego, a może innego, a może żadnego. Hmm
Miałam wrażenie, że sama autorka nie wiedziała o czym chce pisać.
Trudno było mi przebrnąć przez tę lekturę.
Miałam nadzieję, że po jakimś czasie coś się zmieni, rozkręci, niestety.
Bardzo prosta historia, język i styl, jednak fabuła nie wciąga, nie zachęca do czytania.

Powieść ma potencjał, jednak nie została przemyślana i dopracowana.
Brakuje tego co najważniejsze emocji, akcji, sensu.

Nasza główna bohaterka to Anastazja, zwana Ani.
Młoda dziewczyna, studentka biologii.
Ma najbliższych, którzy ją wspierają, ukochanego, świetne wyniki w nauce i w sporcie.
Jednak ... no właśnie. Anastazja nie wie czego chce.
Gdy miłość jej życia się jej oświadcza dziewczyna jest zaskoczona i zupełnie niewiedząca co ma zrobić.
Rozumiem, że każdy z nas miał taki czas w życiu, kiedy poznawał siebie, swoje wartości i swoje marzenia.
Jednak ten stan tutaj trwa bardzo długo i był dla mnie czytającej bardzo nudny i męczący.

Będzie o zagubieniu w życiu, chaosie w głowie i totalnym braku planu na siebie i swoją przyszłość.

Będzie Maciek i pojawi się Olek.

"CZERWONY ŻURAW" SARA PAWLIKOWSKA
Świetna myśl przewodnia - goniąc za marzeniami możemy nie zauważyć tego co ważne i tak blisko nas.

Przyznam, że moim skromnym zdaniem jest to bardzo słaby polski debiut literacki.
Pomijam główną bohaterkę, która tak bardzo mnie denerwowała.
Nie wie czego chce, nie wie co czuje, nie wie czy kocha tego, a może innego, a może żadnego....

Na wstępie za książkę dziękuję wydawnictwu Novae Res.
Kiedy ujrzałam ta okładkę, po prostu nie mogłam sobie odmówić przeczytania jej. Tym bardziej, że wewnątrz tekst jest wypośrodkowany i naprawdę nie ma go dużo. Często pojawiają się dialogi, a rozdziały zapisane są liczbami rzymskimi. Są krótkie i zakończone jakby czymś, co ma sugerować, że na kolejnej stronie będzie o wiele ciekawiej. I faktycznie tak było. Historia może nie należy do lekkich, ale tak się ją właśnie czyta. Bardzo szybko rozumiemy o co w niej chodzi i naprawdę nas to ciekawi. A spotkamy tutaj troszkę niezdecydowaną studentkę biologii, która niby ma wszystko na czym mogłoby jej zależeć. Uczy się kocha sport i ukochanego. Wszystko zbliżało się w dobrym kierunku, jej związek rozwijał się coraz lepiej, więc tak naprawdę w czym tkwił problem? Dlaczego tak ciężko jest jej podejmować decyzje? Dlaczego, skoro sama wyczekiwała ważnych decyzji ze strony swojego lubego nagle go odrzuciła? Co, lub kto wpłynął na jej decyzję, że ot tak postanowiła zmienić swoje dotychczasowe życie?
Tak naprawdę Anastazja, choć ma już dwadzieścia kilka lat, to jednak nie potrafi decydować o poważnych rzeczach. Wydaje jej się, że gdzieś ktoś lub coś czeka na nią, tylko nie potrafi tego znaleźć. Czy fakt, że po niedługim czasie poznaje dość interesującego chłopaka sprawi, że coś w niej odżyje? Ile musi się wydarzyć, by sama doszła do porozumienia ze sobą i odróżniła zauroczenie od prawdziwej miłości? Czy w ogóle kiedykolwiek zdecyduje się na coś poważnego? I jakim kosztem?
Naprawdę miła książka. Rozumiałam jej rozterki, gdyż znam wiele osób, które pomimo dużo starszego wieku od bohaterki wciąż podąża ślepo na przód, co w praktyce wychodzi zatrzymaniem się w miejscu. Niektórym ludziom ciężko jest odnaleźć swoje miejsce w świecie, więc nic dziwnego, że próbują wielu perspektyw. Najważniejsze tylko, by nigdy nie przekroczyć tej granicy oddzielającej rzeczywistość od życia według marzeń. W najgorszym stopniu, na powroty może być już za późno...

Na wstępie za książkę dziękuję wydawnictwu Novae Res.
Kiedy ujrzałam ta okładkę, po prostu nie mogłam sobie odmówić przeczytania jej. Tym bardziej, że wewnątrz tekst jest wypośrodkowany i naprawdę nie ma go dużo. Często pojawiają się dialogi, a rozdziały zapisane są liczbami rzymskimi. Są krótkie i zakończone jakby czymś, co ma sugerować, że na kolejnej stronie będzie o...

Letnia okładka zachęca do lektury w inną niż aktualna pora roku, ale to doskonały przykład na to, że nie powinniśmy oceniać książki po jej wizualnie oprawie. Chodzi o to, że "Czerwony żuraw" opowiada historię, która trafi do czytelnika niezależnie od pory roku i otuli go ciepłem niczym ulubiony kocyk zimą czy promienie słońca latem.

Sara Pawlikowska zabiera nas w urocza podróż, w głąb serca głównej bohaterki. prezentuje opowieść o miłości, wyzwaniach dnia codziennego oraz o przeznaczeniu, które wydaje się być zapisane na kartach naszych indywidualnych powieści jeszcze przed naszym urodzeniem. Autorka w prostych choć bardzo trafnych słowach oddaje prozę życia i pozwala utożsamić się ze swoją bohaterką.

Anastazja, studentka biologii, ma wszystko co niezbędne, by czuć się w pełni szczęśliwą. Ma u swojego boku wspierającą rodzinę, związek z ukochanym rozwija się w dobrą stronę a sport jest jej pasją pozwalającą rozwijać się wewnętrznie. Jednak gdy Maciek postanawia zrobić ostateczny krok i oświadcza się Anastazji - ta nie przyjmuje jego propozycji. Dziewczyna czuje, że to nie czas i miejsce a ona sama jeszcze siebie nie odkryła. Szuka więc swojego miejsca w świecie i wywraca swoje życie do góry nogami, ale czy czasem każdy z nas tego nie potrzebuje?

Bardzo łatwo jest się utożsamić z losami Anastazji, ponieważ albo przeżyliśmy coś podobnego, albo jesteśmy w trakcie. Kto z nas w wieku studenckim nie czuł potrzeby zmian, świeżości, odkrywania siebie? Nie dla wszystkich to dobry moment na zakładanie rodziny tylko właśnie krok ku potrzebnym zmianom. Na podstawie lekkiej, przyjemnej i bardzo sympatycznej lektury autorka poruszyła temat własnej tożsamości i życiowych wyborów pokazując, że miłość czeka za rogiem a życie pisze własne scenariusze, więc nie powinnyśmy zamykać się jedynie na to co jest tu i teraz.

Z zaskoczeniem muszę zauważyć, że bardzo podobała mi się lektura "Czerwonego żurawia". Pojawiło się kilka nieścisłości w fabule, kilka błędów czy mniej ciekawych momentów, ale jak na debiut uznaję, że jest to naprawdę kawał dobrej, wartościowej historii. Szczere emocje oraz sympatyczna bohaterka prowadzą nas przez opowieść z życia wziętą, która dla jednych będzie przypomnieniem przeszłości a dla drugich subtelnym bodźcem do zmian.

Letnia okładka zachęca do lektury w inną niż aktualna pora roku, ale to doskonały przykład na to, że nie powinniśmy oceniać książki po jej wizualnie oprawie. Chodzi o to, że "Czerwony żuraw" opowiada historię, która trafi do czytelnika niezależnie od pory roku i otuli go ciepłem niczym ulubiony kocyk zimą czy promienie słońca latem.

Sara Pawlikowska zabiera nas w urocza...

Zapewne każdy z nas pamięta bajkę o brzydkim kaczątku i zna znaczenie symbolu łabędzia. To cudowny ptak, ale zanim się nim stał, był małym, brzydkim stworzeniem. Ta książka w moim odczuciu właśnie nawiązuje do tej bajki. Dlaczego? Bo główna bohaterka z brzydkiego kaczątka, pragnie przeobrazić się w łabędzia. Drugim powodem jest również fakt, że podarowany przez ojca łabędź, okazał się być czerwonym żurawiem...

Ta książka do odzwierciedlenie wielu młodych kobiet. Ich relacji, pragnień, wyborów i rozterek. Sama jestem kobietą, która wciąż szuka prawdziwej siebie. Nie do końca potrafię odnaleźć się w dorosłym życiu pełnym wyzwań, problemów i rozczarowań. W pewnym stopniu jestem niczym Anastazja - główna bohaterka tej powieści.

Anastazja kończy Uniwersytet Warszawski, lecz trudno jest jej się odnaleźć w dorosłości. Miesza się w swoich uczuciach do ukochanego, aż w końcu postanawia zakończyć swój związek... Jednak jeszcze wtedy nie wie, jak dużo traci.

Ta książka niesamowicie mi się dłużyła. Jedyne co mi się podobało to fakt, że autorka ukazała szczerą do bólu przyjaciółkę, która za wszelką cenę próbowała przemówić Anastazji do rozumu. Fabuła ani trochę mnie nie zaskoczyła, nawet nie była ciekawa i przyznam się bez bicia, że długo ją męczyłam. Ciągłe rozterki bohaterki, głupie wybory i jej dziecinność... Zdecydowanie są to minusy tej książki. Nie znoszę bohaterów, którzy są dorośli, a wyróżniają się infantylnością, brakiem szacunku i dojrzałości. To potrafi zmęczyć czytelnika. Styl debiutantki był prosty, posługiwała się potocznym, nieco niechlujnym słownictwem. Brakowało mi emocji, dopracowanych dialogów i dynamiki.

Zapewne każdy z nas pamięta bajkę o brzydkim kaczątku i zna znaczenie symbolu łabędzia. To cudowny ptak, ale zanim się nim stał, był małym, brzydkim stworzeniem. Ta książka w moim odczuciu właśnie nawiązuje do tej bajki. Dlaczego? Bo główna bohaterka z brzydkiego kaczątka, pragnie przeobrazić się w łabędzia. Drugim powodem jest również fakt, że podarowany przez ojca łabędź,...

ECH, ŻYCIE...

"Czerwony żuraw" to debiut literacki Sary Pawlikowskiej, który zainteresował mnie zapowiedzią wydawniczą i zaintrygował tytułem. Okazuje się, że według japońskich legend żuraw jest symbolem długowieczności, ale też mądrości, wierności, wiedzy i doświadczeń, które przynosi z dalekich podróży. Jest posłańcem „Dobrej Nowiny”, zapewnia silną ochronę, obdarza przywilejami i wyjątkowymi zdolnościami, które uczynią życie szczególnym, ale także reprezentuje związek dziecka z ojcem. I właśnie Anastazja - główna bohaterka powieści Sary Pawlikowskiej posiada takiego czerwonego żurawia wykonanego z papieru przez jej nieżyjącego już ojca. Tyle tylko, że ptak złożony przed laty w technice origami miał być łabędziem i symbolizować przeobrażenie się dziewczyny z brzydkiego kaczątka w piękną i dojrzałą kobietę. Czy tak się stało?...

Anastazja kończy studia na Uniwersytecie Warszawskim, jednak mimo swoich dwudziestu kilku lat nie potrafi odnaleźć się w dorosłym życiu. Decyduje się zakończyć kilkuletni związek z Maćkiem, bo czuje się ograniczana i niespełniona. A tak naprawdę jest przerażona tym, że chłopak jej się oświadczył i chce spędzić z nią resztę życia. Anastazja wmawia sobie, że nie potrzebuje do szczęścia żadnego mężczyzny, a tymczasem na horyzoncie pojawia się Olek - kolejna osoba, którą można zwodzić i mamić. Wokol niej jest jeszcze szczera do bólu i ciągle rozgadana Wera - najlepsza i tak naprawdę jedyna przyjaciółka Anastazji. To ona stara się być głosem rozsądku w ich teamie, choć często jej się za to obrywa...

"Czerwony żuraw" to niestety nieciekawa historia i słabiutki debiut. W zasadzie trudno mi znaleźć w tej opowieści jakieś pozytywy. Chyba tylko ciotka Anastazji Nikola, która mieszka w Londynie i regularnie kontaktuje się że swoją siostrzenicą, a także ma dla niej pewną życiową propozycję wzbudziła moje pozytywne odczucia.

Historia jest żałosna, w zasadzie nic się w niej nie dzieje poza notorycznymi rozterkami głównej bohaterki. Anastazja zachowuje się jak pies ogrodnika, jest zdecydowanie zbyt infantylna jak na swój wiek. Miałam wrażenie, że jest to dziewczynka z podstawówki, a nie dorosła kobieta. Kompletnie nie ma pojęcia, czego chce od życia. Zachowuje się samolubnie, manipuluje uczuciami innych - zero dojrzałości, zero odpowiedzialności za swoje decyzje. Ma wokół siebie przyjaciół, a nie potrafi tego docenić. To chyba najbardziej denerwująca i beznadziejna bohaterka, jaką poznałam.

Lektura jest męcząca i kompletnie bezbarwna. Nie wzbudza żadnych emocji poza rozczarowaniem, znużeniem i nudą. Bardzo krótkie rozdziały w zasadzie niczego nie wnoszą. Może tylko sprawiają, że mamy szansę szybciej dotrzeć do końca książki. Nie odłożyłam tej powieści niedoczytanej, bo miałam nadzieję, że może chociaż zakończenie mnie choć trochę usatysfakcjonuje, zaskoczy. Niestety... Do tego bardzo słabe dialogi, sztuczne i nienaturalne oraz błędy natury stylistycznej, język potoczny, ale niechlujny, zdania nieprzemyślane. Autorka musi się jeszcze bardzo dużo nauczyć. Cieszę się mimo wszystko, że dobrnęlam do końca, choć łatwo nie było.

Książkę wybrałam sobie z lektur dostępnych w Klubie Recenzenta serwisu nakanapie.pl. i z przykrością muszę przyznać, że był to kiepski wybór. Czasem jednak opis wydawcy może nas zwieść. Nie polecam.

ECH, ŻYCIE...

"Czerwony żuraw" to debiut literacki Sary Pawlikowskiej, który zainteresował mnie zapowiedzią wydawniczą i zaintrygował tytułem. Okazuje się, że według japońskich legend żuraw jest symbolem długowieczności, ale też mądrości, wierności, wiedzy i doświadczeń, które przynosi z dalekich podróży. Jest posłańcem „Dobrej Nowiny”, zapewnia silną ochronę, obdarza...

Książkę otrzymałam z Klubu Recenzenta serwisu nakanapie.pl, za co serdecznie dziękuję. Dziękuję również Wydawnictwu Novae Res za udostępnienie egzemplarza recenzenckiego.
Spodziewałam się lekkiej powieści miłosnej, z zapewne jakimiś błahymi problemami sercowymi, rozterkami i innymi tego typu uczuciami. Gdyby tak w jednym zdaniu trzeba było opisać fabułę, to pewnie wyszłoby coś takiego. Byłoby to jednak zagranie niesprawiedliwe i mocno spłaszczające, ponieważ „Czerwony żuraw” to coś więcej niż lekka powieść.
Przyznaję, początkowo główna bohaterka denerwowała mnie swoim niezdecydowaniem i kompletnym brakiem wizji samej siebie. Uspokoiłam swoje zapędy dopiero gdy naszła mnie refleksja, że przecież ja w wieku dwudziestu dwóch lat też nie byłam jakoś wybitnie stabilna i tak naprawdę to był wiek, kiedy poszukiwało się swojej drogi. Nie ukrywajmy, większość młodych ludzi, będąc nawet na studiach kierunkowych, nie ma pewności, czy obrana droga jest słuszna. A co dopiero, gdy chodzi o sprawy stabilności psychicznej i emocjonalnej.
„Czerwony Żuraw” to historia studentki Anastazji, która właśnie znalazła się na takim emocjonalnym życiowym zakręcie. Pozornie uporządkowane i stabilne życie załamało się gwałtownie w momencie odrzucenia oświadczyn wieloletniego partnera. Cała opowieść skupia się na walce wewnętrznej i próbie zrozumienia własnych emocji, często zupełnie nienazwanych, zaplątanych w ciasny supeł. Powolną drogą dedukcji i nowych doświadczeń, Anastazja zrozumiała, co jest dla niej najważniejsze w życiu i jak ma to życie poprowadzić, by w końcu poczuć się prawdziwie wolną, niezależną i szczęśliwą kobietą.
„Czerwony żuraw” to pierwsza powieść Sary Pawlikowskiej. Niewiele można się dowiedzieć z notki biograficznej, ale zaznaczono tam, że powieść ta powstała w momencie znaczących zmian w życiu autorki. Możliwe, że sporą część własnych emocji, przelała na strony tej powieści. To by wyjaśniało też to, dlaczego tak mocno i wnikliwie analizowane były wszystkie myśli Anastazji.
Nie da się ukryć, że ta książka skłania ku refleksji nad własnymi życiowymi wyborami. Czy wszystkie decyzje były całkowicie zgodne z własnym sumieniem? I przede wszystkim, czy wywołują one komfort psychiczny, czy może jednak uwierają i czegoś nadal żałujemy.
Oceniam tę powieść na 7/10. To był mile spędzony czas z lekturą.

Książkę otrzymałam z Klubu Recenzenta serwisu nakanapie.pl, za co serdecznie dziękuję. Dziękuję również Wydawnictwu Novae Res za udostępnienie egzemplarza recenzenckiego.
Spodziewałam się lekkiej powieści miłosnej, z zapewne jakimiś błahymi problemami sercowymi, rozterkami i innymi tego typu uczuciami. Gdyby tak w jednym zdaniu trzeba było opisać fabułę, to pewnie...