Niniejsza monografia podejmuje próbę rekonstrukcji obrazu państwa bułgarskiego w twórczości czołowych bułgarskich twórców satyrycznych przełomu XIX oraz XX wieku: Aleko Konstantinowa, Stojana Michajłowskiego, Georgiego Kirkowa oraz grupy karykaturzystów związanych z czasopismem Byłgaran. Przy wykorzystaniu kategorii nowego historyzmu oraz postkolonializmu zostały przedstawione obrazy najważniejszych obszarów funkcjonowania państwa: główne ośrodki władzy (monarcha, premier oraz rząd, parlament),wybory, partie polityczne, armia, policja, prasa oraz polityka zagraniczna. Analiza wyobrażenia realiów polityczno-społecznych poodrodzeniowej Bułgarii zawartego w bułgarskich tekstach satyrycznych pozwala rozszerzyć wiedzę historyczną na temat stosunku inteligencji bułgarskiej do najważniejszych instytucji państwowych, kluczowych dla tych czasów zjawisk oraz wydarzeń, a także głównych problemów, z jakimi mierzył się ten młody kraj bałkański. Porównanie tych ujęć satyrycznych z perspektywą historiograficzną rodzi także szereg pytań badawczych dotyczących relacji między wyobrażeniem a rzeczywistością, czynników determinujących kształtowanie się wizji rzeczywistości polityczno-społecznej, cech specyficznych bułgarskiej i bałkańskiej satyry tego okresu, roli literatury pięknej w kształtowaniu wyobrażeń przeszłości, wykorzystania tego typu tekstów jako źródeł w warsztacie historyka, kultury politycznej na Bałkanach przełomu stuleci czy wpływu dzieł sztuki na utrwalanie stereotypów.