W opisie książki czytamy, że Billy przeżył piekło w tureckim więzieniu. Przez dużą część lektury trochę wątpiłam, czy to dobre stwierdzenie. Przyzwyczajona już powoli do przemocy serwowanej nam przez książki i filmy typu "Gra o Tron", gdzie tortury i przemoc są rzeczą codzienną, i tutaj spodziewałam się tego rodzaju piekła. Z każdym kolejnym rozdziałem zaczynałam jednak coraz bardziej pojmować, na czym to piekło rzeczywiście polegało. Ból fizyczny był tylko jego częścią. Dużo straszniejsza okazała się niesprawiedliwość tureckiego systemu karania, samotność, wszechobecny brud i smród, brak pomocy od jakiegokolwiek prawnika, niemożliwość porozumienia się, zwłaszcza wtedy, kiedy mogłoby to bohaterowi uratować życie, czy w końcu niepewność - nie potrafię sobie wyobrazić, jak ja bym się czuła, gdyby w jednym momencie brakowało mi kilkudziesięciu dni do wyjścia z więzienia, a za chwilę dowiedziałabym się, że jednak grozi mi dożywocie! Zdecydowanie można to nazwać piekłem.

W opisie książki czytamy, że Billy przeżył piekło w tureckim więzieniu. Przez dużą część lektury trochę wątpiłam, czy to dobre stwierdzenie. Przyzwyczajona już powoli do przemocy serwowanej nam przez książki i filmy typu "Gra o Tron", gdzie tortury i przemoc są rzeczą codzienną, i tutaj spodziewałam się tego rodzaju piekła. Z każdym kolejnym rozdziałem zaczynałam jednak...