Żadna z tych historii mnie nie porwała i nudziłem się podczas lektury.

Żadna z tych historii mnie nie porwała i nudziłem się podczas lektury.

Moje pierwsze spotkanie z twórczością Marka Turka, to przeczytany gdzieś w okolicach 2021 roku komiks "Fastnachtspiel". Ten monumentalny, niezwykle psychodeliczny album, pełen symboliki i ukrytych przesłań, był niczym siłownia dla moich zwojów mózgowych. No co tu dużo gadać - byłem i nadal jestem nim zachwycony. Także gdy w moje skromne progi zawitał zeszyt "Archiwum Ekspansji", ucieszyłem się jak mój czterolatek na widok karuzeli strażackiej w Zatorlandzie - czytaj, radość nie mieszcząca się w żadnej skali hehe. Zapraszam zatem do zapoznania się z garścią przemyśleń, odnośnie omawianego tytułu.

"Archiwum Ekspansji" to zbiór ośmiu krótkich, utrzymanych w konwencji science-fiction historii (zapisów),których tematem przewodnim jest tytułowa ekspansja (z definicji: "rozprzestrzenianie się na jakimś obszarze" / "zajmowanie przez państwo nowych terytoriów, zdobywanie rynków zbytu"). Autor serwuje nam wizję międzyplanetarnych podbojów, walkę z obcymi formami życia czy eksterminację nadprogramowych zasób ludzkich. Całość utrzymana jest w ponurym, przytłaczającym i pełnym mroku klimacie, skupiającym się na ukazaniu eskalacji przemocy gatunku ludzkiego względem innych przedstawicieli swojej rasy, jak i pozostałych istot zasiedlających międzygalaktyczną przestrzeń. Opowieści są zwięzłe, dosadne i konkretne. Marek Turek nie rozciąga ich na siłę, wręcz przeciwnie, za pomocą kilku kadrów snuje kosmiczne etiudy, pełne niedopowiedzeń, pozostawiając czytelnikowi pełne pole do popisu odnośnie ich interpretacji.

Grafiki, utrzymane w czarno-białej konwencji, doskonale oddają atmosferę kosmicznej próżni otaczającej bohaterów poszczególnych zapisów. Hipnotyzujące, zawierające lekką dozę psychodeli, kiedy wymaga tego sytuacja pełne detali, innym razem mocno oszczędne, nie pozwalające choćby na sekundę oderwać od siebie wzroku... Krótko mówiąc - fenomenalne...

Podsumowując, ależ to była dobra rzecz, niczym najlepsze piwo kraftowe. Degustacja takich komiksów to ogromna przyjemność... Także zdrówko Panie i Panowie!!!

Tyle ode mnie!!! Do usłyszenia!!!

Moje pierwsze spotkanie z twórczością Marka Turka, to przeczytany gdzieś w okolicach 2021 roku komiks "Fastnachtspiel". Ten monumentalny, niezwykle psychodeliczny album, pełen symboliki i ukrytych przesłań, był niczym siłownia dla moich zwojów mózgowych. No co tu dużo gadać - byłem i nadal jestem nim zachwycony. Także gdy w moje skromne progi zawitał zeszyt "Archiwum...

Bez zbędnego powielania treści - moja recenzja znajduje się tutaj:
.
https://abaren.pl/archiwum-ekspansji.php
.
.

Bez zbędnego powielania treści - moja recenzja znajduje się tutaj:
.
https://abaren.pl/archiwum-ekspansji.php
.
.

Krótkie, treściwe, dobrze narysowane, oryginalne. Podobało mi się. Chciałbym zobaczyć dłuższą historię w uniwersum wykreowanym przez Marka Turka.

Krótkie, treściwe, dobrze narysowane, oryginalne. Podobało mi się. Chciałbym zobaczyć dłuższą historię w uniwersum wykreowanym przez Marka Turka.

Jako całość zbiorek prezentuje solidny wysoki poziom, również graficznie. Fabularnie jest przewrotnie, pesymistycznie. W jakimś stopniu, jakkolwiek by to nie brzmiało, jest to próba mierzenia się z demonami ludzkiej natury i ocena ta nie wypada dobrze. Świetna okładka, wyśmienita czerń w środku, co wbrew pozorom nie jest tak powszechne jak powinno być. Po lekturze czuć pewien niedosyt, bo chciałoby się czegoś więcej w tych klimatach, jakiś dłuższy metraż. Tym niemniej polecam.

Jako całość zbiorek prezentuje solidny wysoki poziom, również graficznie. Fabularnie jest przewrotnie, pesymistycznie. W jakimś stopniu, jakkolwiek by to nie brzmiało, jest to próba mierzenia się z demonami ludzkiej natury i ocena ta nie wypada dobrze. Świetna okładka, wyśmienita czerń w środku, co wbrew pozorom nie jest tak powszechne jak powinno być. Po lekturze czuć...