Architekci to jednak nie moja bajka choć problemy mają jak każdy... Życie niezbyt ciekawe jak dla mnie brakuje w powieści kroki nad i

Architekci to jednak nie moja bajka choć problemy mają jak każdy... Życie niezbyt ciekawe jak dla mnie brakuje w powieści kroki nad i

Karolina Młynarczyk jest architektką. W sumie więc nie można się dziwić, że jej debiutancka powieść obyczajowa zatytułowana jest Architekci marzeń i toczy się w środowisku architektów. Ich życie krąży wokół pracy, a w biurze projektowym, w którym zatrudnieni są bohaterowie, toczy się kilka wątków. Na szczęście nie jest to żadna wada; nie ma tu słownictwa zawodowego ani problemów, które nie byłyby zrozumiałe dla takich nieogarniętych architektonicznie szaraczków jak ja.

Bohaterów jest co najmniej kilku. Choćby Ryszard, szef biura, który chciał być muzykiem, ale ojciec, znany architekt, zmusił go do pracy w swoim zawodzie. Ryszard nie ma za grosz talentu i tylko irytuje się codziennym tyraniem. Życiu prywatnym też mu się nie układa, a jego znudzona małżonka pewnie szuka już sobie kogoś innego. W biurze pracuje dwóch zdolnych gości, Tymek i Wiktor. To oni ciągną firmę do przodu i tworzą najlepsze projekty, choć Ryszard zdecydowanie ich nie docenia. Stąd obaj myślą, by zrobić coś na boku. Poczet bohaterów uzupełnia Majolika, narzeczona Tymka i przyjaciółka Wiktora, absolwentka ASP, która prowadzi kawiarnię artystyczną…

Każde z nich ma wady i zalety, każdy też ma swoje marzenia, które w pewnym momencie dadzą o sobie znać. Architekci marzeń są powieścią obyczajową o dość lekkiej tonacji, co oznacza, że będą dziać się tu zwykłe, ludzkie rzeczy. Przyjaźnie będą się psuć, zostaną podłożone świnie, dojdzie nawet do zdrady, kłótni i rozstania. Pojawią się też kompromisy i trudne decyzje, jednym słowem normalne życie pokazane z lekkim przymrużeniem oka. Trochę takie książkowe, bez prozy chodzenia na zakupy czy strzykania w kręgosłupie, ale ze spotkaniami przy kawie czy nieprzychylnymi urzędami, które wszystko komplikują.

W Architektach marzeń odpowiadało mi wyważenie proporcji. To była lekka, przyjemna książka, ale na pewno nie banalna obyczajówka o wyssanych z palca, nierealistycznych wątkach. Nie była to też głupawa powieść komediowa, których trochę teraz wychodzi i większość kompletnie nie śmieszy. Z drugiej strony nie ma tu problemów, które czytelnika by zdołowały. Lektura miała zapewne sprawiać przyjemność, unikać brutalności thrillerów i kryminałów, banalności romansów i oderwania od rzeczywistości znanego z powieści science-fiction.

Więcej recencji:
https://zdalaodpolityki.pl/category/ksiazka/
Zapraszam do współpracy autorów i wydawców!

Karolina Młynarczyk jest architektką. W sumie więc nie można się dziwić, że jej debiutancka powieść obyczajowa zatytułowana jest Architekci marzeń i toczy się w środowisku architektów. Ich życie krąży wokół pracy, a w biurze projektowym, w którym zatrudnieni są bohaterowie, toczy się kilka wątków. Na szczęście nie jest to żadna wada; nie ma tu słownictwa zawodowego ani...

Z początku w ogóle nie przypadła mi do gustu. Dość chaotyczna, wielu bohaterów, brakowało mi w niej spójności i charakteru. Dopiero od połowy ,zaczęłam ją czytać z zaciekawieniem. To książka o kilku osobach, które los łączy z sobą. Wszystkie poszukują szczęścia i są architektami swojego życia. Ale od projektu do realizacji mija trochę czasu. Czasem trzeba wykonać wiele poprawek, a czasem wyrzucić projekt do kosza. w każdym razie, nie jest to arcydzieło, ale jak na debiut to wyszła całkiem przyzwoita historia. Plusem na pewno jest niezwykle urocza okładka.

Z początku w ogóle nie przypadła mi do gustu. Dość chaotyczna, wielu bohaterów, brakowało mi w niej spójności i charakteru. Dopiero od połowy ,zaczęłam ją czytać z zaciekawieniem. To książka o kilku osobach, które los łączy z sobą. Wszystkie poszukują szczęścia i są architektami swojego życia. Ale od projektu do realizacji mija trochę czasu. Czasem trzeba wykonać wiele...

Po pierwsze jak zwykle piękna okładka od Repliki - uważam, że to wydawnictwo robi naprawdę dobrą robotę w projektowaniu okładek.
Powieść osadzona w artystycznym świecie. Wiktor, Majolika i Tymoteusz są przyjaciółmi (a tych ostatnich dwoje jeszcze parą). Wiktor i Tymek robią wspólny projekt architektoniczny na konkurs. Majolika prowadzi kawiarnię, w której sprzedaje również swoje artystyczne wyroby. Ma wyjść za Tymoteusza, zrządzeniem losu - nie wychodzi. Jej eks-narzeczony wylatuje do Londynu za pracą, zostawiając nagle całe swoje życie.
W życiu Wiktora również wiele się dzieje. Dowiaduje się, że zostanie ojcem, z konkursem piętrzą się problemy.
Jest jeszcze szef Wiktora - Ryszard i jego żona Nina - każde z bagażem doświadczeń.
Podsumowując powieść jest pełna bogatych wewnętrznie postaci, konfliktów, zdrady, ale i miłości i każdy z bohaterów musi jakoś osiągnąć wewnętrzną harmonię i ład.
Polecam.

Po pierwsze jak zwykle piękna okładka od Repliki - uważam, że to wydawnictwo robi naprawdę dobrą robotę w projektowaniu okładek.
Powieść osadzona w artystycznym świecie. Wiktor, Majolika i Tymoteusz są przyjaciółmi (a tych ostatnich dwoje jeszcze parą). Wiktor i Tymek robią wspólny projekt architektoniczny na konkurs. Majolika prowadzi kawiarnię, w której sprzedaje również...

Środowisko malarzy , architektów.. artystów . Pasje ,marzenia , dążenie do celu.
Marzenia mogą być własne lub cudze 🤷
Jednak każdy dąży do szczęścia i spełnienia. Nasi bohaterowie są bardzo swoiscy,każdy z nas może się z kimś utożsamić. Mają swoje problemy i marzenia. Każda z tych postaci ma wykreowana swoją historię , która gdzieś po drodze łączy się z resztą bohaterów. Książka dzięki temu nie jest nuda , cały czas coś się dzieje . Lekka forma narracji ,sprawia że książkę się pochłania . I choć historia nie wyróżnia się pośród wielu obyczajówek ,to jednak sympatią do bohaterów nie pozwala ,nie lubić tej książki .
Podsumowując ,książka na miły wieczór , która pokaże że nie ma problemu nie do rozwiązania.
I choć to debiut to zdecydowanie udany 🍀

Środowisko malarzy , architektów.. artystów . Pasje ,marzenia , dążenie do celu.
Marzenia mogą być własne lub cudze 🤷
Jednak każdy dąży do szczęścia i spełnienia. Nasi bohaterowie są bardzo swoiscy,każdy z nas może się z kimś utożsamić. Mają swoje problemy i marzenia. Każda z tych postaci ma wykreowana swoją historię , która gdzieś po drodze łączy się z resztą bohaterów....

historia wielu bohaterów, każdy o innej duszy i charakterze, mamy architektów Wiktora, Tymoteusza i Ryszarda oraz Malojilka i jej naczynia, Nina która maluje obrazy , Ryszard który bardziej niż architekturę kocha muzykę oraz wiele innych postaci.. taka obyczajowa historia o życiu, o pracy, o spełnianiu marzeń

historia wielu bohaterów, każdy o innej duszy i charakterze, mamy architektów Wiktora, Tymoteusza i Ryszarda oraz Malojilka i jej naczynia, Nina która maluje obrazy , Ryszard który bardziej niż architekturę kocha muzykę oraz wiele innych postaci.. taka obyczajowa historia o życiu, o pracy, o spełnianiu marzeń

W skrócie: książka rewelacja!* /*małym drukiem - choć ambitniejsi czytelnicy znajdą tu o wiele więcej/
Przeczytana bez refleksji może wydać się prostą historią, ale tylko i wyłącznie dzięki lekkości pióra autorki. Widziałam już jedną opinię blogerki, która przedstawiając "prostotę" zagubiła się w opisywaniu złożonej fabuły oraz wielowymiarowości postaci. Śmiało mogę porównać styl pisania do powieści brytyjskich - staranność, dbałość o szczegóły zarówno literackie jak i fabularne, zakończenie wszystkich wątków, wiele tematów do przemyśleń oraz ciekawostki dla zainteresowanych. Dodatkowo, podkreślone /przeze mnie/, rozbudowane psychologicznie postaci - jestem przekonana o zainteresowaniu autorki psychologią, inaczej nie udałoby się pokazać tyle różnych charakterów i decyzji przez nich podejmowanych w sposób absolutnie wiarygodny. W tej książce jest ta "wrażliwość", o której mówiła Olga Tokarczuk, nie ma zaś - na szczęście - tak już ogranych w naszej literaturze "biedy i patologii" ani banalnego "ona go kochała, a on ją nie". Wszystko to napisane w sposób tak obrazowy i piękny, że aż chce się wracać do ulubionych scen, wzbudzających emocje i zapadających w pamięć - jedna z moich ulubionych - spotkanie Emilii i Wiktora w restauracji przy parku Dreszera!

W skrócie: książka rewelacja!* /*małym drukiem - choć ambitniejsi czytelnicy znajdą tu o wiele więcej/
Przeczytana bez refleksji może wydać się prostą historią, ale tylko i wyłącznie dzięki lekkości pióra autorki. Widziałam już jedną opinię blogerki, która przedstawiając "prostotę" zagubiła się w opisywaniu złożonej fabuły oraz wielowymiarowości postaci. Śmiało mogę...

Bezpowrotnie stracone popołudnie i 36,90 zł. Bardzo bardzo słabe.

Bezpowrotnie stracone popołudnie i 36,90 zł. Bardzo bardzo słabe.

Bardzo udany debiut. I niech Was nie zmyli ta słoneczna, słodka okładka. To wcale nie jest romans.

Bardzo udany debiut. I niech Was nie zmyli ta słoneczna, słodka okładka. To wcale nie jest romans.

„Bycie we właściwym miejscu jest bardzo trudne. Tak samo, jak dobre samopoczucie we własnej skórze. To przywileje ludzi szczęśliwych, tych, którzy umieją odczuwać szczęście”.

Każdy z nas bez względu na wiek, pochodzenie, status społeczny chciałby być szczęśliwy. Dążymy do szczęścia, szukamy go, potrzebujemy. Nie inaczej jest z bohaterami tej intrygującej powieści. Są to ludzie około czterdziestki, z w miarę ułożonym życiem zawodowym, za to życie prywatne pozostawia wiele do życzenia. Wiktor jest architektem, jego codzienność kręci się głównie wokół pracy. Razem z Tymkiem opracowali projekt na konkurs, jego wygranie umożliwi dalszy efektywny rozwój ich kariery. Majolika to jego serdeczna przyjaciółka, tych dwoje rozumie się bez słów. Skończyła ASP i prowadzi własną „sztukokawiernię”, planuje wspólne życie z Tymkiem. Ryszard i Nina to bezdzietne małżeństwo z wieloletnim stażem, nastawione na karierę, a co za tym idzie - wygodne życie. Właśnie przeżywają kryzys małżeński. Każdy z nich ma swoje marzenia, plany, zamiary...

Środowisko, w jakim toczy się akcja, jest bardzo specyficzne to artyści, malarze, muzycy, ludzie sztuki. Praca architekta, jej jasne i ciemne strony. Życie płynie, zachodzą nieuniknione zmiany, wymuszają decyzje i mobilizują do działa. Kariera zawodowa stawiana na pierwszym miejscu, a bliscy odstawieni na boczny tor. Brak kompromisów, rywalizacja, dążenie do sukcesu. Pozostawione w życiowym pędzie własne marzenia, aby spełnić oczekiwania i wymagania rodziców. Przyjaźń, zrozumienie, lojalność, zaufanie. Bezlitosna, z premedytacją zaplanowana zdrada, oszustwa. Pokomplikowane relacje międzyludzkie, szukanie swojego miejsca na ziemi. Wnikliwe spojrzenie na realia naszej współczesnej codzienności.

Wciągająca, mądra powieść obyczajowa, w której każdy z nas znajdzie cząstkę siebie, swoich problemów i dobrych rozwiązań. Pasje, marzenia, namiętności i ogromne emocje, wszystko to dostaniemy zanurzając się w tej historii. Jest to bardzo udany debiut, mam nadzieję, że na ponowne spotkania z autorką. Bardzo polecam :)

http://tatiaszaaleksiej.pl/architekci-marzen/

„Bycie we właściwym miejscu jest bardzo trudne. Tak samo, jak dobre samopoczucie we własnej skórze. To przywileje ludzi szczęśliwych, tych, którzy umieją odczuwać szczęście”.

Każdy z nas bez względu na wiek, pochodzenie, status społeczny chciałby być szczęśliwy. Dążymy do szczęścia, szukamy go, potrzebujemy. Nie inaczej jest z bohaterami tej intrygującej powieści. Są to...